Choroby zawodowe

Ustawa o jakości w ochronie zdrowia, do której założenia przygotowuje Ministerstwo Zdrowia, umożliwi obiektywną ocenę jakości świadczeń w zakładach opieki zdrowotnej - poinformował wiceminister zdrowia Marek Haber.

Umożliwienie pacjentom dochodzenia odszkodowań z tytułu błędów medycznych bez konieczności występowania na drogę sądową - to główne założenie projektu nowelizacji ustawy o prawach pacjenta, który został skierowany do Komitetu Rady Ministrów.

Jeżeli pracodawca ma wątpliwości co do wiarygodności zaświadczeń lekarskich przedstawionych przez pracownika, ma możliwość zwrócenia się do ZUS z wnioskiem o przeprowadzenie kontroli.

Szansą dla pacjentów jest zrównanie zasad, na jakich funkcjonują publiczne i niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej - uważa minister zdrowia Ewa Kopacz.

Choroby zawodowe są zawsze konsekwencją niewłaściwych warunków pracy oraz nieprzestrzegania przez pracowników lub pracodawców podstawowych zasad bezpieczeństwa i higieny pracy. Taka sytuacja może się zdarzyć w każdym zakładzie pracy. Wśród pracowników edukacji stanowią one aż 97,7% ogółu.

W przypadku zgłoszenia podejrzenia choroby zawodowej przez pracownika pracodawca musi powiadomić o tym przypadku inspekcję sanitarną oraz z nią współdziałać w celu potwierdzenia lub wykluczenia tej choroby.

Samo występowanie choroby zawodowej, bądź podejrzenie jej występowania nie stanowi jeszcze podstawy do odsunięcia pracownika od wykonywanej pracy, czy wszczęcia postępowania związanego z wykrywaniem i zapobieganiem chorobom zawodowym. Choroba taka musi być bowiem zgłoszona przez odpowiednią osobę.

Zgłoszenie podejrzenia choroby zawodowej oraz jej rozpoznanie może nastąpić u pracownika lub byłego pracownika, w okresie jego zatrudnienia w narażeniu zawodowym lub po zakończeniu pracy w takim narażeniu.

Kodeks pracy nakłada na pracodawcę obowiązek zgłoszenia do odpowiednich służb każdego przypadku choroby zawodowej, lub podejrzenia o taką chorobę.

Kodeks pracy określa sposób, w jaki powinien zachować się pracodawca, kiedy u jego pracownika zostanie stwierdzona choroba zawodowa.

Od 3 lipca 2009 r. obowiązuje nowe rozporządzenie w sprawie chorób zawodowych. W wyniku nowelizacji rozszerzono katalog chorób zawodowych. Spowoduje to większą liczbę osób uprawnionych do świadczeń z ZUS z tego tytułu.

Od dnia 3 lipca 2009 r. obowiązuje nowy wykaz chorób zawodowych. Warto zapoznać się z wprowadzonymi zmianami do wykazu.

Prawo do renty rodzinnej z ubezpieczenia wypadkowego po zmarłym renciście może przysługiwać tylko w przypadku, gdy zostanie wykazane, że choroba zawodowa była co najmniej współprzyczyną zgonu (wyrok Sądu Najwyższego z 4 lutego 2009 r., II UK 249/08).

Nie każda choroba, na którą zapadają pracownicy może myć uznana za chorobę zawodową. Bezwzględną przesłanką do uznania konkretnej choroby za chorobę zawodową jest umieszczenie jej w wykazie chorób zawodowych.

Jednorazowe odszkodowanie przysługuje osobie ubezpieczonej z tytułu wypadku w pracy lub choroby zawodowej, a także - zaistniałego przed 1 stycznia 2003 r. wypadku w drodze do pracy lub z pracy. Jeśli ubezpieczony zmarł w wyniku wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, a także zaistniałego przed 1 stycznia 2003 r. wypadku w drodze do pracy lub z pracy, ZUS wypłaca jednorazowe odszkodowanie członkom jego rodziny.

19 czerwca 2008 r. Trybunał Konstytucyjny orzekł, że przepisy związane z chorobami zawodowymi są niezgodne z Konstytucją RP.

Problematykę prowadzenia dokumentacji dotyczącej chorób zawodowych pracowników reguluje rozporządzenie Ministra Zdrowia z 1 sierpnia 2002 r. w sprawie sposobu dokumentowania chorób zawodowych i skutków tych chorób (DzU nr 132, poz. 1121).

Monter pracujący przez kilkanaście lat w zakładach chemicznych przeszedł na rentę z powodu choroby wieńcowej. Przy kolejnym badaniu stwierdzono u niego chorobę zawodową - przewlekłe zatrucie rozpuszczalnikami organicznymi (toluen). Z tego powodu została mu przyznana renta inwalidzka. W 2006 r. monter zmarł na raka trzustki. Wdowa wystąpiła o przyznanie renty rodzinnej na podstawie art. 17 ust. 6 ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Czy przysługuje jej prawo do renty rodzinnej?

Prawo do wydania orzeczenie lekarskiego o rozpoznaniu choroby zawodowej j wydaje lekarz właściwy do orzekania o rozpoznaniu choroby zawodowej.  

Choroba zawodowa jest to choroba spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy lub sposobem wykonywania pracy. Powstaje wskutek stałego przebywania ciała w niedogodnej pozycji, systematycznego wykonywania forsownych czynności lub regularnego przebywania w otoczeniu zawierającym czynniki szkodliwe dla zdrowia. 

Wypadek przy pracy musi być spowodowany przyczyną zewnętrzną. Jest nią każdy czynnik pochodzący spoza organizmu poszkodowanego, mogący wywołać szkodliwe skutki, w tym także pogorszyć stan zdrowia pracownika dotkniętego wewnętrznym schorzeniem samoistnym.

Pracowałem w zakładach górniczych jako operator ciężkich maszyn. Konsekwencją kilku lat pracy jest choroba zawodowa - zespół wibracyjny postać kostno-stawowa. Mam decyzję powiatowego inspektora sanitarnego stwierdzającego istnienie tej choroby. Otrzymałem już od ZUS jednorazowe odszkodowanie. Po wyczerpaniu okresu pobierania zasiłku chorobowego wystąpiłem o świadczenie rehabilitacyjne. ZUS jednak odmówił mi jego przyznania, stwierdzając, że stan mojego zdrowia nie rokuje poprawy. Przyznano mi natomiast rentę z tytułu choroby zawodowej, ponieważ stwierdzono u mnie częściową niezdolność do pracy. Pracodawca rozwiązał ze mną umowę o pracę. Czy przysługują mi jakieś dodatkowe świadczenia od pracodawcy w związku z moją chorobą?