Prawo wdowy do renty rodzinnej

Nie, wdowa nie nabędzie prawa do renty rodzinnej na podstawie art. 17 ust. 6 ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Renta rodzinna z ubezpieczenia wypadkowego przysługuje w razie śmierci wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej rencisty uprawnionego do renty z tytułu niezdolności do pracy, który zmarł wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej.

Wykaz chorób zawodowych określa rozporządzenie Rady Ministrów z 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (DzU nr 132, poz. 1115). Biorąc pod uwagę to, że monter był zawodowo narażony na działanie rozpuszczalników organicznych oraz że stwierdzono u niego zatrucie tymi rozpuszczalnikami, prawidłowo ustalono jego prawo do renty inwalidzkiej z tytułu choroby zawodowej. Nie przesądza to jednak o możliwości przyznania po jego śmierci wdowie prawa do renty rodzinnej na podstawie powołanej ustawy, ponieważ warunkiem koniecznym do przyznania renty rodzinnej jest to, aby zgon nastąpił wskutek choroby zawodowej, a zatem w następstwie zatrucia rozpuszczalnikami organicznymi. Tymczasem monter zmarł na raka trzustki, który nie został ujęty w wykazie chorób zawodowych. Na podstawie wymienionego wyżej rozporządzenia do chorób zawodowych można kwalifikować jedynie nowotwory powstałe w następstwie działania czynników występujących w środowisku pracy, uznanych za rakotwórcze u ludzi. Z rozporządzenia Ministra Zdrowia z 1 grudnia 2004 r. w sprawie substancji, preparatów, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy (DzU nr 280, poz. 2771 ze zm.) nie wynika, aby toluen mógł ze względu na wykonywane przez montera prace być dla niego rakotwórczy.