Aneks do umowy o pracę na okres próbny po zmianach

Nie każdy aneks oznacza zawarcie kolejnej umowy o pracę.

Dotyczy to tylko tych, które wydłużają czas trwania umowy terminowej. To wpływa na ustawowe limity

Nie każda zmiana umowy o pracę na czas określony w trakcie jej trwania – dokonana poprzez zawarcie porozumienia zmieniającego, popularnie zwanego aneksem – ma wpływ na stosowanie limitów ustawowych 33 miesięcy lub 3 umów zatrudnienia terminowego. Wpływ na nie ma wyłącznie zawarcie aneksu dotyczącego okresu trwania umowy, czyli jej przedłużenie jeszcze w czasie jej trwania.

Zmiana terminu

Zarówno w obecnym, jak i poprzednim stanie prawnym obowiązywały limity dla umów na czas określony. Do 21 lutego 2016 r. Kodeks pracy przewidywał, że zawarcie trzeciej takiej umowy było równoznaczne w skutkach z zawarciem kontraktu bezterminowego (przy czym umowy te musiały być zawarte na następujące po sobie okresy, a przerwa między rozwiązaniem poprzedniej a nawiązaniem kolejnej nie przekraczać jednego miesiąca).

Polecamy produkt: Kodeks pracy 2016 z komentarzem (książka)

Od 22 lutego 2016 r. obowiązuje limit trzech umów terminowych (dopiero zawarcie czwartej takiej umowy skutkuje jej przekształceniem w umowę na czas nieokreślony). Co istotne, zarówno w poprzednio obowiązujących przepisach, jak i obecnych, ustawodawca przewiduje wyraźnie, że przedłużenie umowy na czas określony w trakcie jej trwania będzie traktowane jako zawarcie nowej umowy. Taki zapis pozwala na eliminowanie prób obchodzenia przepisu limitującego liczbę umów na czas określony właśnie poprzez ich wydłużanie, dokonywane zanim dana umowa wygaśnie z upływem terminu, na jaki została zawarta. W przypadku wygaśnięcia umowy strony zainteresowane kontynuowaniem zatrudnienia byłyby bowiem zobligowane do zawarcia kolejnej umowy.

Inne warunki

Natomiast oczywiste jest, że jeśli w trakcie już trwającej umowy o pracę strony uzgodnią zmianę innych warunków zatrudnienia, np. w zakresie podwyżki wynagrodzenia czy zmiany stanowiska pracy, to nie spowoduje to negatywnych konsekwencji w kontekście limitów przewidzianych dla umów na czas określony. Taki skutek wynika wprost z brzmienia art. 25¹ par. 2 kodeksu pracy (ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1502 ze zm., dalej: k.p.), który dotyczy wyłącznie aneksów do umów terminowych regulujących okres trwania takiej umowy.

Na okres próbny

Przepisy nie przewidują jednak analogicznej regulacji w odniesieniu do umów na okres próbny. Przepisu art. 25¹ par. 2 k.p. nie można również zastosować wprost ani w sposób analogiczny do takich umów, ponieważ nie są one umowami na czas określony (wyrok Sądu Najwyższego z 26 sierpnia 1999 r., sygn. akt I PKN 215/99), a cele tych dwóch rodzajów umów nie są jednakowe (wyrok SN z 7 lutego 2001 r., sygn. akt I PKN 229/00). Maksymalny czas trwania umowy na okres próbny wynosi 3 miesiące, co oznacza, że do tego pułapu można zawrzeć umowę na okres próbny o dowolnej długości (liczonej w dniach, tygodniach lub miesiącach). Aneksowanie umowy (zawarcie porozumienia zmieniającego w trakcie jej obowiązywania) dotyczące okresu jej trwania nie jest jednak zawarciem nowej umowy, a jedynie zmianą dotychczasowej (w odniesieniu do tego rodzaju umów nie ma bowiem regulacji podobnej do art. 25¹ par. 2 k.p., który dotyczy kontraktów terminowych).