Uzupełnienie umowy o pracę na czas określony do 21 maja 2016 r.

Przeczytaj: Wypowiedzenie umowy na czas określony 2016

Zmiany w umowach na czas określony w 2016 r. – jak stosować przepisy przejściowe

Od 22 lutego 2016 roku obowiązuje znowelizowany Kodeks pracy, który wprowadza m.in. przepis 25¹ KP, mówiący o tym, że umowa na czas określony z tym samym pracownikiem nie może być zawarta na okres dłuższy niż 33 miesiące. Nie można również zawierać z jednym pracownikiem więcej niż trzech tego rodzaju umów.

Kiedy nie obowiązują limity?

Jednakże limity nie będą miały zastosowania do umów o pracę zawartych na czas określony:

1) w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy,

2) w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym,

3) w celu wykonywania pracy przez okres kadencji,

4) w przypadku gdy pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie

- jeżeli ich zawarcie w danym przypadku służy zaspokojeniu rzeczywistego okresowego zapotrzebowania i jest niezbędne w tym zakresie w świetle wszystkich okoliczności zawarcia umowy.

Polecamy produkt: Umowy terminowe – jak zawierać i wypowiadać (książka)

Powyższe oznacza, że możliwe będzie zatrudnienie członka zarządu powołanego np. na 6-letnią kadencję. Ponadto możliwe będzie zatrudnienie pracownika na zastępstwo, gdy pracownik zastępowany przejdzie na urlop macierzyński lub wychowawczy. Wówczas umowa będzie mogła przekroczyć 33-miesięczny okres zatrudnienia. Podobnie sytuacja wygląda w przypadku umów o charakterze dorywczym i sezonowym.

Obiektywne przyczyny

Jednym z wyjątków, kiedy nie obowiązują limity zawierania umów na czas określony, czyli 33 miesiące i maksymalnie 3 umowy o pracę, jest umowa o pracę zawarta na czas określony w przypadku, gdy pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie. W wyroku C 22/13 TS stwierdził, że zawieranie umów na czas określony powinno faktycznie służyć zaspokojeniu rzeczywistego zapotrzebowania pracodawcy dla osiągnięcia realizowanego celu i być niezbędne w tym zakresie. Podkreślić należy, że przy ocenie prawidłowości kwalifikacji umowy na czas określony jako obiektywnie uzasadnionej bierze się pod uwagę tylko okoliczności leżące po stronie pracodawcy.

Zastosowanie w umowie o pracę na czas określony sformułowania „obiektywne przyczyny” może przysporzyć wielu problemów, bowiem ustawodawca nie zdefiniował czym są obiektywne przyczyny leżące po stronie pracodawcy. Dopiero praktyka oraz orzecznictwo pokaże czym one są i jak je stosować.