Ochrona indywidualna, Czynniki szkodliwe

Z perspektywy zapewnienia efektywnej i kompletnej ochrony pracownikom w obszarach zagrożonych wybuchem, noszenie bielizny o właściwościach trudnopalnych jest uznawane za bezwzględnie konieczne. Chociaż polskie ramy prawne mogą nie zawierać bezpośredniego i jednoznacznego przepisu nakazującego wprost stosowanie bielizny trudnopalnej pod odzieżą ochronną, obowiązek ten wynika pośrednio z ogólnych regulacji dotyczących bezpieczeństwa pracy. Producenci środków ochrony indywidualnej (ŚOI) są zobowiązani do przestrzegania unijnych wymagań określonych w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/425 oraz odpowiednich norm branżowych.

Spawacze znajdują się na liście 10 najbardziej deficytowych zawodów w Europie. Jednocześnie rozwój branży przemysłowej przyczynia się do większego zapotrzebowania na osoby odpowiedzialne za spawanie. To zawód, który potrafi być bardzo niebezpieczny, a pracownicy narażeni są m.in. na szkodliwe promieniowanie czy ryzyko oparzenia. W trakcie pracy spawacza bardzo ważne jest odpowiednie wyposażenie pracownika w odzież ochronną i środki ochrony indywidualnej. Wpływa to na bezpieczeństwo, komfort, ogólną efektywność i zadowolenie w miejscu pracy.

Zmienią się zasady zatrudniania młodocianych pracowników, czyli m.in. uczniów branżowych szkół I stopnia, których według danych MEIN jest w Polsce 122 469. Trzeba pamiętać, że młodociany nieposiadający kwalifikacji zawodowych może być zatrudniony tylko w celu przygotowania zawodowego. W myśl prawa pracy młodocianym jest osoba która ukończyła 15 lat i nie przekroczyła 18 lat.

Aż 30% społeczeństwa w naszym kraju wykonuje swoją pracę w pozycji stojącej. Wysiłek fizyczny, który podejmują, zazwyczaj wiąże się z narastającymi problemami zdrowotnymi. Najbardziej cierpią kark, kręgosłup oraz przede wszystkim nogi. Najczęstszymi dolegliwościami są zaś kurcze mięśni, żylaki, obniżony poziom metabolizmu, zwyrodnienia stawów kolanowych, a także obrzęki stóp oraz łydek. Po stronie pracodawcy leży zapewnienie komfortowych i zgodnych z zasadami BHP warunków pracy.

Komisja sejmowa poparła projekt noweli dotyczący zwiększenia ochrony miejsc pracy w przypadku niewypłacalności pracodawcy. Projekt ma na celu dostosowanie obecnych przepisów do nowego Prawa restrukturyzacyjnego.

Pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, nie można wypowiedzieć umowy o pracę, jeżeli okres zatrud­nienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku. Od 1 stycznia 2013 r. następuje stopniowe podwyższanie wieku eme­rytalnego kobiet i mężczyzn (do 67. roku życia). Dla niektórych grup pracowników okres ochronny będzie więc dłuższy niż 4 lata.

Zakład pracy, w którym występują czynniki szkodliwe lub uciążliwe dla zdrowia pracowników, powinien w szczególny sposób chronić swoich pracowników, m.in. poprzez dokonywanie pomiarów w środowisku pracy, eliminować zagrożenie a także kierować na okresowe badania lekarskie.

Ochrona pracy kobiet przewidziana jest ze względu na szczególne cechy tej grupy pracowników. W tym celu sporządzono wykaz prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla kobiet.

Pracodawca jest zobowiązany dostarczyć pracownikom środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze. Środki ochrony indywidualnej to środki noszone bądź trzymane przez pracownika w celu jego ochrony przed jednym lub większą liczbą zagrożeń.

Pracodawca powinien stworzyć i uzupełniać na bieżąco rejestr czynników szkodliwych, które występują w zakładzie pracy. Ma także prowadzić kartę badań i pomiarów tych czynników.

Jesteśmy firmą, która produkuje drewniane meble. Pracownicy są zatrudnieni w warunkach narażenia na hałas i pył. Wiemy, że musimy przeprowadzać stosowne badania czynników szkodliwych. Jak natomiast mamy prowadzić rejestr tych czynników? Jak on powinien wyglądać? Czy trzeba tworzyć jeszcze inne dokumenty?

Stosujemy w naszym zakładzie różne środki ochrony indywidualnej. Niektóre z nich są dość skomplikowane. Kto powinien stworzyć instrukcję obsługi takich środków i co powinna ona zawierać?

Zatrudniamy na pełny etat pracownika na stanowisku magazyniera. Posiada on również uprawnienia elektryka. Sporadycznie zdarza się, że magazynier naprawia instalację elektryczną lub urządzenie elektryczne. Magazynier ma zakres obowiązków na piśmie, który dotyczy wyłącznie prac magazyniera. Nie chce on, aby dopisywać mu jeszcze obowiązki elektryka, ponieważ dodatkowe czynności wykonuje rzadko i robi to z własnej woli. Czy magazynier może wykonywać czynności elektryka i czy przedstawiona sytuacja nie koliduje z prawem pracy?

Pracownica w okresie ciąży jest objęta szczególną ochroną. Ochrona ta polega m.in. na tym, że zatrudnianie kobiet w ciąży jest zabronione lub ograniczone przy niektórych pracach.

ZUS zaprasza na bezpłatne szkolenia. Ich tematyka obejmuje m.in. obsługę programu Płatnik.

Inspektor pracy w trakcie kontroli zakładu produkcyjnego zwrócił uwagę, że na stanowiskach pracy nie wywieszono wyników badań dotyczących czynników szkodliwych. Czy rzeczywiście przy każdym stanowisku należy wywiesić wyniki badań? Czy wystarczy, że pracownicy otrzymają informacje o występujących czynnikach szkodliwych oraz o ich poziomie podczas szkolenia i w ocenie ryzyka zawodowego?

Pracodawca zatrudnia pracowników na stanowiskach biurowych w agencji reklamowej. Część pracowników wyposażono w komputery stacjonarne, natomiast pozostali pracują na laptopach. Wszyscy pracownicy wykonują pracę przez 8 godzin dziennie. Niektórzy pracownicy otrzymali laptopy, gdyż okazjonalnie wyjeżdżają na spotkania z klientami, średnio 1–2 razy w miesiącu na 2–3 godziny. Czy pracodawca powinien dostosować wszystkie stanowiska do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe? Czy tylko stanowiska wyposażone w komputery stacjonarne podlegają obowiązkom wynikającym z tego przepisu?