Urlop proporcjonalny
Praca u dwóch różnych pracodawców w jednym roku kalendarzowym
W roku kalendarzowym, w którym ustaje stosunek pracy z pracownikiem uprawnionym do kolejnego urlopu, pracownikowi przysługuje urlop:
- u dotychczasowego pracodawcy – w wymiarze proporcjonalnym do okresu przepracowanego u tego pracodawcy w roku ustania stosunku pracy, chyba że przed ustaniem te go stosunku pracownik wykorzystał urlop w przysługującym mu lub w wyższym wymiarze,
- u kolejnego pracodawcy – w wymiarze:
- proporcjonalnym do okresu pozostałego do końca danego roku kalendarzowego
- w razie zatrudnienia na czas nie krótszy niż do końca danego roku kalendarzowego,
- proporcjonalnym do okresu zatrudnienia w danym roku kalendarzowym – w razie zatrudnienia na czas krótszy niż do końca danego roku kalendarzowego.
Proporcjonalne obniżenie wymiaru urlopu
Jeżeli przed ustaniem stosunku pracy w ciągu roku kalendarzowego pracownik wykorzystał urlop w wymiarze wyższym niż wynikający z okresu zatrudnienia, u kolejnego pracodawcy przysługuje mu urlop w odpowiednio niższym wymiarze; łączny wymiar urlopu w roku kalendarzowym nie może być jednak niższy niż wynikający z okresu przepracowanego w tym
roku u wszystkich pracodawców.
Zobacz również: Wymiar urlopu wypoczynkowego - pierwsza praca
Podjęcie pracy u nowego pracodawcy w innym roku kalendarzowym
Zasady dotyczące ustalania urlopu w wymiarze proporcjonalnym stosuje się odpowiednio do pracownika podejmującego pracę u kolejnego pracodawcy w ciągu innego roku kalendarzowego niż rok, w którym ustał jego stosunek pracy z poprzednim pracodawcą.
Ustalanie urlopu proporcjonalnego
Przy ustalaniu urlopu proporcjonalnego kalendarzowy miesiąc pracy odpowiada 1/12 wymiaru urlopu przysługującego pracownikowi w skali roku. Niepełny kalendarzowy miesiąc
pracy zaokrągla się w górę do pełnego miesiąca, a niepełny dzień urlopu zaokrągla się w górę do pełnego dnia. Jeżeli ustanie stosunku pracy u dotychczasowego pracodawcy i nawiązanie takiego stosunku u kolejnego pracodawcy następuje w tym samym miesiącu kalendarzowym, zaokrąglenia do pełnego miesiąca dokonuje dotychczasowy pracodawca.
Wymiar urlopu należny pracownikowi w danym roku kalendarzowym nie może przekroczyć wymiaru wynikającego z art. 154 § 1 i 2 Kodeksu pracy.
Przykład 1:
Pracownik pracował u jednego pracodawcy od 1 stycznia do 31 marca, a następnie został zatrudniony u drugiego pracodawcy od 1 czerwca do końca roku. Pracownik uprawniony jest do 26 dni urlopu. U pierwszego pracodawcy pracownik nabył prawo do urlopu w wymiarze 3/12 z 26 dni = 6,5 dnia, po zaokrągleniu 7 dni. Na to miast u drugiego pracodawcy przysługuje mu urlop w wymiarze 7/12 z 26 dni = 15,16 dnia, po zaokrągleniu 16 dni.
Zobacz także: Urlop wypoczynkowy nauczyciela akademickiego
Przykład 2:
Pracownik pracował od 1 marca do 15 kwietnia u jednego pracodawcy, a od 16 kwietnia do 30 maja u kolejnego pracodawcy. Wymiar jego urlopu wynosi 20 dni. Ponieważ zarówno ustanie poprzedniego, jak i nawiązanie kolejnego stosunku pracy nastąpiło w tym samym miesiącu, to zaokrąglenia tego miesiąca powinien dokonać poprzedni pracodawca, uwzględniając kwiecień przy ustalaniu wymiaru urlopu. Zatem pierwszy pracodawca powinien udzielić pracownikowi urlopu za marzec i kwiecień w wymiarze 2/12 z 20 dni = 3,33 dnia, po zaokrągleniu 4 dni. Natomiast drugi pracodawca powinien naliczyć urlop tylko za maj, tj. w wymiarze 1/12 z 20 dni = 1,66 dnia, po zaokrągleniu 2 dni.
Przykład 3:
Pracownik pracował u pierwszego pracodawcy od 1 stycznia do 30 czerwca. Wymiar jego urlopu wynosił 26 dni. W trakcie trwania umowy o pracę pracownik wykorzystał 20 dni
urlopu. Z dniem 1 lipca podjął nową pracę na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. U drugiego pracodawcy pracownikowi powinien przysługiwać urlop w wymiarze 6/12
z 26 dni = 13 dni. Jednakże z uwagi na fakt, iż w po przednim zatrudnieniu pracownik wykorzystał urlop w wymiarze wyższym niż wynikający z okresu zatrudnienia (20 dni za miast 13 dni), u kolejnego pracodawcy przysługuje mu już tylko 6 dni urlopu.
Polecamy również: Forum Kadry - Urlopy
Powrót do dotychczasowego pracodawcy w tym samym roku kalendarzowym
Zasady dotyczące urlopu w wymiarze proporcjonalnym stosuje się odpowiednio do pracownika powracającego do pracy u dotychczasowego pracodawcy w ciągu roku kalendarzowego po trwającym co najmniej 1 miesiąc okresie:
- urlopu bezpłatnego,
- urlopu wychowawczego,
- odbywania zasadniczej służby wojskowej lub jej form zastępczych, okresowej służby wojskowej, przeszkolenia wojskowego albo ćwiczeń wojskowych,
- tymczasowego aresztowania,
- odbywania kary pozbawienia wolności,
- nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy.
Jeżeli okres, o którym mowa wyżej, przypada po nabyciu przez pracownika prawa do urlopu w danym roku kalendarzowym, wymiar urlopu pracownika powracającego do pracy wciągu
tego samego roku kalendarzowego ulega proporcjonalnemu obniżeniu, chyba że przed rozpoczęciem tego okresu pracownik wykorzystał urlop w przysługującym mu lub
w wyższym wymiarze.
Przykład 1:
Pracownica od 1 stycznia do 30 września korzystała z urlopu wychowawczego. Po powrocie do pracy za okres od 1 października do 31 grudnia będzie jej przysługiwał urlop w wymiarze 3/12 z 26 dni = 6,5 dnia, po zaokrągleniu 7 dni.
Przykład 2:
Pracownik od 1 marca do 30 maja przebywał na urlopie bezpłatnym. Jego staż urlopowy wynosi 9 lat. Za ten rok pracownik nabędzie zatem prawo do urlopu w wymiarze 9/12
z 20 dni = 15 dni. Wymiar urlop zostanie bowiem pomniejszony o 3 miesiące korzystania z urlopu bezpłatnego.
Należy pamiętać, że powyższe zasady dotyczą ustalania wymiaru urlopu w tym roku, w którym pracownik wraca do pracy, nie ma natomiast podstaw do obniżania wymiaru urlopu
przysługującego pracownikowi w roku, w którym np. rozpoczyna urlop wychowawczy i nie wraca już do pracy w tym samym roku.
Polecamy także: Kiedy Kodeks pracy umożliwia wypłatę ekwiwalentu za urlop?
Przykład 3:
Pracownica w lutym urodziła dziecko, a po wykorzystaniu urlopu macierzyńskiego złożyła wniosek o urlop wychowawczy od 1 sierpnia do 31 lipca następnego roku. W takim przypadku nie ma pod staw do obniżenia wymiaru urlopu za okres od sierpnia do grudnia. Pracownicy przysługuje urlop w pełnym wymiarze. W związku z brakiem przepisów regulujących zasady ustalania wymiaru urlopu w przypadku zmiany wymiaru czasu pracy w trakcie roku, najwłaściwsze wy daje się stosowanie w takiej sytuacji przepisów dotyczących urlopu proporcjonalnego.
Przykład 4:
Od 1 stycznia do 30 czerwca pracownik zatrudniony był w wymiarze pełnego etatu, a od 1 lipca zmniejszono jego wymiar czasu pracy do etatu. Pracownik jest uprawniony do 26
dni urlopu. W takim przypadku należy oddzielnie ustalić wymiar urlopu za okres zatrudnienia na cały i na pół etatu. I tak, za pierwsze pół roku pracownikowi będzie przysługiwał urlop
w wymiarze 6/12 z 26 dni = 13 dni. Natomiast za okres pracy na pół etatu wymiar urlopu wyniesie 6/12 z 13 dni = 6,5 dnia, po zaokrągleniu 7 dni. Łącznie w skali roku pracownikowi będzie zatem przysługiwać 20 dni urlopu.
Źródło: Państwowa Inspekcja Pracy
Komentarze(0)
Pokaż:
NajnowszePopularneNajstarsze