Kiedy Kodeks pracy umożliwia wypłatę ekwiwalentu za urlop?

Urlop wypoczynkowy

Pracownik, o ile jest taka możliwość, powinien wykorzystać przysługujący mu urlop wypoczynkowy w naturze, poprzez odpoczynek od wykonywanej pracy. Ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy może zostać wypłacony jedynie w przypadku, gdy pracownik nie może skorzystać z przysługującego mu urlopu wypoczynkowego. 

Zobacz: Kodeks pracy

Kiedy przysługuje ekwiwalent za urlop wypoczynkowy?

Ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy przysługuje pracownikowi w sytuacji, gdy urlop nie został przez niego wykorzystany, a nie będzie można tego dokonać z powodu rozwiązania umowy o pracę lub jej wygaśnięcia. Tylko te dwie sytuacje zobowiązują pracodawcę do wypłaty pieniędzy za niewykorzystany urlop wypoczynkowy.
Otrzymanie ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy nie jest ograniczone z powodu tego, że pracownik mógł wykorzystać przysługujący mu urlop w okresie wypowiedzenia umowy o pracę, ale nie mógł z niego skorzystać, gdyż pracodawca nie udzielił tego urlopu w tym czasie.

Wysokość ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy

Wysokość ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy będzie wypłacana pracownikowi w wymiarze proporcjonalnym do okresu zatrudnienia w roku, w którym jego stosunek pracy ustaje. W przypadku urlopów zaległych ekwiwalent należy się w pełnym, niewykorzystanym przez pracownika wymiarze, pod warunkiem, że nie doszło jeszcze do przedawnienia się prawa do tego urlopu.
Wysokość ekwiwalentu za zaległy urlop obliczana jest na podstawie wynagrodzenia z okresu bezpośrednio poprzedzającego miesiąc, w którym nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy. Ta metoda obliczania ma zastosowanie chociażby ekwiwalent przysługiwał pracownikowi za urlopy należne za poprzednie lata pracy. Należy jednak pamiętać, że roszczenia o wypłatę ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy ulegają przedawnieniu. Ma to miejsce z upływem 3 lat od dnia ustania zatrudnienia. 

Zobacz: Kalkulatory

Współczynnik urlopowy

Współczynnik urlopowy obliczany jest poprzez odjęcie od liczby dni wolnych w danym roku kalendarzowym liczby dni przypadających w danym roku w niedzielę, święta oraz dni wolne od pracy wynikające z rozkładu czasu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy. Wynik wskazanego działania należy następnie podzielić przez 12.

Przykład:

Współczynnik urlopowy dla pracownika pracującego od poniedziałku do piątku, mającego wolne soboty w 2013 roku:
365 dni – 52 niedziele – 10 świąt wypadających nie w niedzielę – 52 dni wolne wynikające z 5 tygodniowego dnia pracy = 251 dni
251 dni : 12 = 20,92