Zadaniowy czas pracy a ewidencja czasu pracy
REKLAMA
REKLAMA
Definicja
System czasu pracy, w którym pracownik wykonuje zadania ustalone w porozumieniu z pracodawcą.
REKLAMA
W prawie pracy
Zadaniowy system czasu pracy wprowadza się w przypadkach, w których pracodawca nie sprawuje bezpośredniej kontroli nad świadczeniem pracy. Pracodawca powinien ustalić z pracownikiem czas niezbędny do wykonania powierzonych zadań. Do wprowadzenia tego systemu konieczne jest porozumienie się pracodawcy i pracownika. Brak takiego porozumienia nie powoduje nieskuteczności ustanowienia zadaniowego systemu czasu pracy. Oznacza to, że pracodawca musi skonsultować z pracownikiem zamiar wprowadzenia zadaniowego czasu pracy, ale do skuteczności wprowadzenia systemu nie jest wymagana zgoda pracownika. W razie sporu pracodawca będzie musiał jednak wykazać, że powierzone pracownikowi zadania były możliwe do wykonania w granicach kodeksowych norm czasu pracy.
Redakcja poleca produkt: Kodeks pracy 2015 z komentarzem (książka)
Normy czasu pracy
Zadania do zrealizowania przez pracownika powinny być wyznaczone tak, by nie przekraczały norm wynoszących 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie 5-dniowym tygodniu pracy. Praca ponad te normy będzie pracą w nadgodzinach. Pracodawca nie powinien więc powierzać pracownikom pracującym w tym systemie zbyt obszernego zakresu obowiązków. System ten nie może być dowolnie ustalany i nie może dotyczyć każdego dowolnie wybranego stanowiska pracy. Może być bowiem zastosowany tylko w przypadku, gdy jest to uzasadnione:
- rodzajem pracy,
- jej organizacją,
- miejscem wykonywania pracy.
Wystarczy przy tym, że spełniony zostanie jeden z tych warunków, aby można było go wprowadzić. Zadaniowy czas pracy może być stosowany do pracy, w której nie jest konieczna stała obecność pracownika w zakładzie pracy i współdziałanie pracownika z pracodawcą oraz z innymi pracownikami bądź gdy nie można z góry określić czasu potrzebnego do wykonania zadań przez pracownika lub nie można precyzyjnie określić pory dnia, w której praca powinna być wykonana. Cechą charakterystyczną pracy w tym systemie jest samodzielne wywiązanie się przez pracownika z obowiązków, a także możliwość decydowania, kiedy i z jaką intensywnością zrealizuje on powierzone mu zadania.
Rozliczenie z zadań
Pracownicy nie są rozliczani z czasu pracy, lecz z powierzonych im zadań. Pracownicy zatrudnieni w tym systemie są dalej zobowiązani do wykonywania poleceń pracodawcy. Systemy i rozkłady czasu pracy oraz przyjęte okresy rozliczeniowe czasu pracy ustala się w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy albo w obwieszczeniu, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest zobowiązany do ustalenia regulaminu pracy. Dotyczy to także wprowadzania zadaniowego czasu pracy. Może być wprowadzony przez pracodawcę dla jednego pracownika lub grupy albo grup pracowników. Możliwe jest także wprowadzenie zadaniowego systemu czasu pracy w umowie o pracę, jednak będzie to wymagało dokonania zmian w postanowieniach umowy.
Ewidencja czasu pracy
W stosunku do pracowników objętych zadaniowym systemem czasu pracy nie ewidencjonuje się godzin pracy. Nie oznacza to jednak, że nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji czasu pracy. Pracodawca zakłada i prowadzi odrębnie dla każdego pracownika kartę ewidencji czasu pracy. W ewidencji pracownika zatrudnionego w systemie zadaniowym powinien odnotować m.in. dyżury, urlopy, delegacje, zwolnienia od pracy i inne usprawiedliwione bądź nieusprawiedliwione nieobecności. Pracodawca musi zagwarantować pracownikowi wykonującemu pracę w systemie zadaniowego czasu pracy minimalne nieprzerwane odpoczynki: dobowy (co najmniej 11 godzin czasu wolnego między zakończeniem pracy a jej rozpoczęciem) oraz minimalny 35-godzinny nieprzerwany odpoczynek tygodniowy.
Musi także przestrzegać przepisów o czasie pracy w niedziele i święta (zakazie pracy i wyjątkach w dopuszczalności jej zlecania). Urlop wypoczynkowy przysługuje pracownikowi świadczącemu pracę w zadaniowym systemie czasu pracy na takich samych zasadach jak innym pracownikom. Korzystanie z urlopu oznacza zmniejszenie zadań do wykonania przez pracownika w danym miesiącu. Pracodawca ustalający zadania, których realizacja przez pracownika wykracza poza ustawowe normy, narusza przepisy o czasie pracy i tym samym popełnia wykroczenie przeciwko prawom pracownika. Może mu grozić za to grzywna od 1 tys. zł do 30 tys. zł. Dochodzi bowiem do planowania pracy w godzinach nadliczbowych.
REKLAMA
REKLAMA
- Czytaj artykuły
- Rozwiązuj testy
- Zdobądź certyfikat