Zadaniowy czas pracy a ewidencja czasu pracy

Definicja

System czasu pracy, w którym pracownik wykonuje zadania ustalone w porozumieniu z pracodawcą.

Autopromocja

W prawie pracy

Zadaniowy system czasu pracy wprowadza się w przypadkach, w których pracodawca nie sprawu­je bezpośredniej kontroli nad świadczeniem pracy. Pracodawca powinien ustalić z pracownikiem czas niezbędny do wykonania powierzonych zadań. Do wprowadzenia tego systemu konieczne jest poro­zumienie się pracodawcy i pracownika. Brak takie­go porozumienia nie powoduje nieskuteczności ustanowienia zadaniowego systemu czasu pracy. Oznacza to, że pracodawca musi skonsultować z pracownikiem zamiar wprowadzenia zadaniowe­go czasu pracy, ale do skuteczności wprowadze­nia systemu nie jest wymagana zgoda pracownika. W razie sporu pracodawca będzie musiał jednak wykazać, że powierzone pracownikowi zadania były możliwe do wykonania w granicach kodeksowych norm czasu pracy.

Redakcja poleca produkt: Kodeks pracy 2015 z komentarzem (książka)

Normy czasu pracy

Zadania do zrealizowania przez pracownika powinny być wyznaczone tak, by nie przekraczały norm wynoszących 8 godzin na dobę i przecięt­nie 40 godzin w przeciętnie 5-dniowym tygodniu pracy. Praca ponad te normy będzie pracą w nad­godzinach. Pracodawca nie powinien więc powie­rzać pracownikom pracującym w tym systemie zbyt obszernego zakresu obowiązków. System ten nie może być dowolnie ustalany i nie może dotyczyć każdego dowolnie wybranego stanowiska pracy. Może być bowiem zastosowany tylko w przypad­ku, gdy jest to uzasadnione:

Autopromocja

Pracownik
i pracodawca w sądzie

Sprawdź

• rodzajem pracy,
• jej organizacją,
• miejscem wykonywania pracy.

Wystarczy przy tym, że spełniony zostanie jeden z tych warunków, aby można było go wprowadzić. Zadaniowy czas pracy może być stosowany do pracy, w której nie jest konieczna stała obecność pracownika w zakładzie pracy i współdziałanie pracownika z pracodawcą oraz z innymi pracow­nikami bądź gdy nie można z góry określić czasu potrzebnego do wykonania zadań przez pracow­nika lub nie można precyzyjnie określić pory dnia, w której praca powinna być wykonana. Cechą cha­rakterystyczną pracy w tym systemie jest samo­dzielne wywiązanie się przez pracownika z obo­wiązków, a także możliwość decydowania, kiedy i z jaką intensywnością zrealizuje on powierzone mu zadania.

Rozliczenie z zadań

Pracownicy nie są rozliczani z czasu pracy, lecz z powierzonych im zadań. Pracownicy zatrudnieni w tym systemie są dalej zobowiązani do wykonywania poleceń pracodawcy. Systemy i rozkłady czasu pracy oraz przyjęte okre­sy rozliczeniowe czasu pracy ustala się w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy albo w obwieszczeniu, jeżeli pracodawca nie jest obję­ty układem zbiorowym pracy lub nie jest zobowią­zany do ustalenia regulaminu pracy. Dotyczy to także wprowadzania zadaniowego czasu pracy. Może być wprowadzony przez pracodawcę dla jednego pracownika lub grupy albo grup pracow­ników. Możliwe jest także wprowadzenie zadanio­wego systemu czasu pracy w umowie o pracę, jed­nak będzie to wymagało dokonania zmian w posta­nowieniach umowy.

Ewidencja czasu pracy

W stosunku do pracowników objętych zadanio­wym systemem czasu pracy nie ewidencjonuje się godzin pracy. Nie oznacza to jednak, że nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji czasu pracy. Pracodawca zakłada i prowadzi odrębnie dla każde­go pracownika kartę ewidencji czasu pracy. W ewi­dencji pracownika zatrudnionego w systemie zada­niowym powinien odnotować m.in. dyżury, urlopy, delegacje, zwolnienia od pracy i inne usprawied­liwione bądź nieusprawiedliwione nieobecności. Pracodawca musi zagwarantować pracownikowi wykonującemu pracę w systemie zadaniowego czasu pracy minimalne nieprzerwane odpoczynki: dobowy (co najmniej 11 godzin czasu wolnego mię­dzy zakończeniem pracy a jej rozpoczęciem) oraz minimalny 35-godzinny nieprzerwany odpoczynek tygodniowy.

Musi także przestrzegać przepisów o czasie pracy w niedziele i święta (zakazie pracy i wyjątkach w dopuszczalności jej zlecania). Urlop wypoczynkowy przysługuje pracownikowi świad­czącemu pracę w zadaniowym systemie czasu pracy na takich samych zasadach jak innym pracownikom. Korzystanie z urlopu oznacza zmniejszenie zadań do wykonania przez pracownika w danym miesiącu. Pracodawca ustalający zadania, których realizacja przez pracownika wykracza poza ustawowe normy, narusza przepisy o czasie pracy i tym samym popełnia wykroczenie przeciwko prawom pracow­nika. Może mu grozić za to grzywna od 1 tys. zł do 30 tys. zł. Dochodzi bowiem do planowania pracy w godzinach nadliczbowych.

Autopromocja

MONITOR
prawa pracy i ubezpieczeń

Sprawdź