Świadectwo pracy 2024 – wzór, jak wypełnić
REKLAMA
REKLAMA
- Świadectwo pracy 2024
- Świadectwo pracy – zmiany
- Kiedy wydać świadectwo pracy?
- Niewydanie świadectwa pracy w terminie
- Sprostowanie świadectwa pracy
- Wzór świadectwa pracy z omówieniem
- Jak wypełnić – instrukcja
Świadectwo pracy 2024
W świadectwie pracy należy podać informacje dotyczące:
1) okresu lub okresów zatrudnienia;
2) wymiaru czasu pracy pracownika w czasie trwania stosunku pracy;
3) rodzaju wykonywanej pracy lub zajmowanych stanowisk lub pełnionych funkcji;
4) trybu i podstawy prawnej rozwiązania lub podstawy prawnej wygaśnięcia stosunku pracy, a w przypadku rozwiązania umowy o pracę za wypowiedzeniem – strony stosunku pracy, która dokonała wypowiedzenia;
5) okresu, za który pracownikowi przysługuje odszkodowanie w związku ze skróceniem okresu wypowiedzenia umowy o pracę na podstawie art. 361 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, zwanej dalej „Kodeksem pracy”;
5a) zwolnienia od pracy przewidzianego w art. 1481 § 1 Kodeksu pracy, wykorzystanego w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek pracy;
6) urlopu wypoczynkowego przysługującego pracownikowi w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek pracy i wykorzystanego w tym roku;
6a) urlopu opiekuńczego wykorzystanego w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek pracy;
7) wykorzystanego urlopu bezpłatnego i podstawy prawnej jego udzielenia;
8) wykorzystanego urlopu ojcowskiego;
9) wykorzystanego urlopu rodzicielskiego i podstawy prawnej jego udzielenia;
10) wykorzystanego urlopu wychowawczego i podstawy prawnej jego udzielenia;
11) okresu, w którym pracownik korzystał z ochrony stosunku pracy, o której mowa w art. 1868 § 1 pkt 2 Kodeksu pracy;
12) zwolnienia od pracy przewidzianego w art. 188 Kodeksu pracy, wykorzystanego w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek pracy;
12a) liczby dni pracy zdalnej, przewidzianej w art. 6733 § 1 Kodeksu pracy, wykonywanej w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek pracy;
13) liczby dni, za które pracownik otrzymał wynagrodzenie, zgodnie z art. 92 Kodeksu pracy, w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek pracy;
14) okresu odbytej czynnej służby wojskowej lub jej form zastępczych;
15) okresu wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze;
16) wykorzystanego dodatkowego urlopu albo innego uprawnienia lub świadczenia, przewidzianego przepisami prawa pracy;
17) okresów nieskładkowych, przypadających w okresie zatrudnienia, którego dotyczy świadectwo pracy, uwzględnianych przy ustalaniu prawa do emerytury lub renty;
18) zajęcia wynagrodzenia za pracę w myśl przepisów o postępowaniu egzekucyjnym;
19) należności ze stosunku pracy uznanych i niezaspokojonych przez pracodawcę do dnia ustania tego stosunku z powodu braku środków finansowych;
20) informacji o wysokości i składnikach wynagrodzenia oraz o uzyskanych kwalifikacjach – na żądanie pracownika.
REKLAMA
Świadectwo pracy – zmiany
Ostatnie zmiany dotyczące świadectwa pracy weszły w życie 23 maja 2023 roku. Wymienione wyżej punkty 5a, 6a i 12a zostały dodane właśnie w maju 2023 roku. Należy więc pamiętać o tych dodatkowych danych, które powinny znaleźć się w świadectwie pracy.
Kiedy wydać świadectwo pracy?
Zgodnie z przepisami art. 97 i 99 Kodeksu pracy pracodawca ma obowiązek wydania pracownikowi świadectwa pracy w dniu, w którym następuje ustanie stosunku pracy, jeżeli nie zamierza nawiązać z nim kolejnego stosunku pracy w ciągu 7 dni od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniego stosunku pracy. Jeśli z powodów obiektywnych jest to niemożliwe, pracodawca w ciągu 7 dni od dnia upływu wspomnianego terminu przesyła świadectwo pracy pracownikowi za pośrednictwem poczty albo doręcza je w inny sposób.
W przypadku nawiązania z tym samym pracownikiem kolejnego stosunku pracy w czasie 7 dni pracodawca wydaje świadectwo pracy tylko na wniosek pracownika. Ma na to 7 dni od dnia złożenia wniosku. Taki wniosek składa się w postaci papierowej lub elektronicznej w każdym czasie. Może dotyczyć poprzedniego okresu zatrudnienia albo wszystkich okresów zatrudnienia, za które nie wydano jeszcze świadectwa pracy.
Niewydanie świadectwa pracy w terminie
Zgodnie z art. 282 § 1 Kodeksu pracy kto, wbrew obowiązkowi nie wydaje pracownikowi w terminie świadectwa pracy podlega karze grzywny od 1000 zł do 30 000 zł.
Na podstawie art. 971 § 1 Kodeksu pracy w przypadku niewydania świadectwa pracy pracownikowi przysługuje prawo wystąpienia do sądu pracy z żądaniem zobowiązania pracodawcy do wydania świadectwa pracy.
Natomiast gdy pracodawca nie istnieje albo z powodu innych przyczyn wytoczenie takiego powództwa jest niemożliwe, przysługuje prawo wystąpienia do sądu pracy z żądaniem ustalenia uprawnienia do otrzymania świadectwa pracy.
Z takimi żądaniami można wystąpić do sądu pracy w każdym czasie przed upływem terminu przedawnienia.
Co więcej, w świetle art. 99 § 1 Kodeksu pracy pracownikowi przysługuje roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej przez pracodawcę wskutek niewydania w terminie lub wydania niewłaściwego świadectwa pracy. Wysokość odszkodowania wynosi równowartość wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy z tego powodu, jednak za czas nie dłuższy niż 6 tygodni.
Orzeczenie o odszkodowaniu w związku z wydaniem niewłaściwego świadectwa pracy stanowi podstawę do zmiany tego świadectwa.
Sprostowanie świadectwa pracy
Kodeks pracy przewiduje możliwość sprostowania świadectwa pracy. Pracownik ma na to 14 dni od otrzymania świadectwa pracy. W tym celu występuje z wnioskiem do pracodawcy. W przypadku odmowy sprostowania świadectwa pracy w ciągu 14 dni od zawiadomienia o odmowie pracownik ma prawo wystąpić do sądu pracy z żądaniem sprostowania.
Wzór świadectwa pracy z omówieniem
Aktualny wzór świadectwa pracy znajduje się w załączniku do Rozporządzenia Ministra Rodziny i Polityki Społecznej z dnia 11 maja 2023 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie świadectwa pracy.
Pobierz aktualny wzór świadectwa pracy:
Świadectwo pracy 2024 - wzór z omówieniem
gov.pl
Świadectwo pracy 2024 - wzór z omówieniem
gov.pl
Świadectwo pracy 2024 - wzór z omówieniem
gov.pl
Świadectwo pracy 2024 - pouczenie
gov.pl
Jak wypełnić – instrukcja
Jak wypełnić świadectwo pracy? Oto instrukcja z załącznika do rozporządzenia:
1. Nr REGON-PKD
– stanowi identyfikator pracodawcy nadany przez właściwy urząd statystyczny.
NIP
− stanowi numer identyfikacji podatkowej pracodawcy nadany przy użyciu Centralnego Rejestru Podmiotów – Krajowej Ewidencji Podatników.
2. Data
– w przypadku wystawiania nowego świadectwa pracy, zgodnie z § 7 ust. 1, 2, 4 i 4a rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 grudnia 2016 r. w sprawie świadectwa pracy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1862, z późn. zm.), pracodawca wskazuje datę, w której wystawia to świadectwo.
3. W ust. 1
– pracodawca zatrudniający pracownika przejętego od innego pracodawcy na zasadach określonych przepisami art. 231 Kodeksu pracy lub przepisami odrębnymi wskazuje również okres jego zatrudnienia u poprzedniego pracodawcy (poprzednich pracodawców) i wskazuje tego pracodawcę (tych pracodawców),
- pracodawca wskazuje okres zatrudnienia pracownika w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy, a także okresy poprzedniego zatrudnienia u tego pracodawcy, jeżeli nie wydał świadectwa pracy w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem poprzedniego stosunku pracy lub poprzednich stosunków pracy, zgodnie z art. 97 § 1 i 11 Kodeksu pracy.
4. W ust. 4 lit. a
– pracodawca wskazuje jeden z trybów rozwiązania stosunku pracy określonych w art. 231 § 4 lub 5, w art. 30 § 1, w art. 48 § 2, w art. 683 , w art. 201 § 2 Kodeksu pracy lub w przepisach odrębnych. Dodatkowo w przypadku rozwiązania stosunku pracy w trybie art. 30 § 1 Kodeksu pracy:
• za wypowiedzeniem lub bez wypowiedzenia
• pracodawca wskazuje stronę stosunku pracy składającą oświadczenie woli w tej sprawie,
• bez wypowiedzenia
• pracodawca wskazuje art. 52 albo art. 53, albo art. 55 Kodeksu pracy,
• na mocy porozumienia stron albo za wypowiedzeniem z przyczyn niedotyczących pracownika
• pracodawca wskazuje art. 1 albo art. 10 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2018 r. poz. 1969, z późn. zm.).
1. W ust. 6:
• w pkt 2
– pracodawca wskazuje wyłącznie liczbę dni i godzin urlopu wypoczynkowego przysługującego pracownikowi w roku kalendarzowym, w którym ustaje stosunek pracy, wykorzystanego w naturze lub za które przysługuje ekwiwalent pieniężny; odrębnie wskazuje się liczbę dni i godzin urlopu wypoczynkowego, wykorzystanego przez pracownika do dnia ustania stosunku pracy, na podstawie art. 1672 Kodeksu pracy,
• w pkt 5 i 6
– pracodawca wskazuje wykorzystany urlop ojcowski i rodzicielski tylko w przypadku, gdy pracownik ze względu na wiek dziecka mógłby korzystać z takiego urlopu w kolejnym stosunku pracy; w przypadku gdy pracownik wykorzystywał więcej niż jeden urlop ojcowski lub rodzicielski
– pracodawca wskazuje odrębnie urlop wykorzystany na każde z dzieci, podając imię i nazwisko dziecka,
• w pkt 7
– w przypadku gdy pracownik wykorzystał więcej niż jeden urlop wychowawczy – pracodawca wskazuje odrębnie urlop wykorzystany na każde z dzieci, podając imię i nazwisko dziecka,
• w pkt 14
– pracodawca wskazuje okres zatrudnienia pracownika, przypadający do dnia 31 grudnia 2008 r., przy wykonywaniu prac, o których mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. poz. 43, z późn. zm.) – oraz stanowiska, na których te prace były wykonywane, przy uwzględnieniu treści § 1 ust. 2–4 tego rozporządzenia, Dziennik Ustaw – 7 – Poz. 912 – 6 –
• w pkt 15
– pracodawca informuje o wykorzystaniu przez pracownika dodatkowego urlopu albo innych uprawnień i świadczeń tylko w zakresie mającym wpływ na uprawnienia pracownicze u kolejnego pracodawcy, wynikające z przepisów prawa pracy w rozumieniu art. 9 § 1 Kodeksu pracy,
• w pkt 16
– pracodawca wskazuje przypadające w okresie zatrudnienia okresy nieskładkowe określone w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 504, z późn. zm.).
6. W ust. 8 pracodawca zamieszcza informację:
1) o należnościach ze stosunku pracy uznanych przez niego i niewypłaconych pracownikowi do dnia ustania stosunku pracy z powodu braku środków finansowych;
2) na żądanie pracownika:
a) o wysokości i składnikach wynagrodzenia,
b) o uzyskanych kwalifikacjach,
c) o prawomocnym orzeczeniu sądu pracy o przywróceniu pracownika do pracy lub przyznaniu mu odszkodowania, gdy zachodzi przypadek określony w § 7 ust. 3 rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 grudnia 2016 r. w sprawie świadectwa pracy, przy czym pracodawca, uzupełniając treść świadectwa pracy o tę informację, podpisuje ją i opatruje datą.
Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2023, poz. 1465)
Rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 grudnia 2016 r. w sprawie świadectwa pracy (Dz. U. z 2020, poz. 1862)
Rozporządzenie Ministra Rodziny i Polityki Społecznej z dnia 11 maja 2023 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie świadectwa pracy (Dz.U. z 2023, poz. 912)
REKLAMA
REKLAMA
© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.
- Czytaj artykuły
- Rozwiązuj testy
- Zdobądź certyfikat