Wysokość odprawy przy zwolnieniach grupowych

Wysokość odprawy należnej na podstawie ustawy o zwolnieniach grupowych (zwanej dalej ustawą) uzależniona jest od okresu zatrudnienia przypadającego u pracodawcy, u którego dochodzi do rozwiązania stosunku pracy w trybie ustawy (tzw. zakładowy staż pracy).

Odprawa pieniężna przysługuje zatem w wysokości:

• 1-miesięcznego wynagrodzenia – jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż 2 lata,

• 2-miesięcznego wynagrodzenia – jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy 2–8 lat,

• 3-miesięcznego wynagrodzenia – jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy ponad 8 lat (art. 8 ustawy).

Do zakładowego stażu pracy, od którego zależy wysokość odprawy, należy zaliczyć wszystkie (bieżące i poprzednie) okresy zatrudnienia u pracodawcy, u którego następuje rozwiązanie stosunku pracy w trybie ustawy oraz okresy zatrudnienia pracownika przypadające u poprzedniego pracodawcy, jeżeli zmiana pracodawcy nastąpiła na zasadach określonych w art. 23¹ k.p.

Czy pracownik, który z powodu odmowy przeniesienia do pracy w innej miejscowości straci pracę, ma prawo do odprawy z tytułu zwolnień grupowych >>

Zaliczeniu podlegają także okresy niektórych urlopów udzielanych przez pracodawcę rozwiązującego stosunek pracy, np. urlop wychowawczy, urlop bezpłatny (przysługujący pracownikowi powołanemu do pełnienia z wyboru funkcji związkowej poza zakładem pracy, jeśli pracownik zgłosi swój powrót do pracy w ciągu 7 dni od rozwiązania stosunku pracy z wyboru), urlop bezpłatny udzielany za zgodą pracownika wyrażoną na piśmie, w celu wykonywania pracy u innego pracodawcy przez okres ustalony w zawartym w tej sprawie porozumieniu między pracodawcami (art. 174¹ § 1 i 2 k.p.). Nie należy natomiast wliczać urlopu bezpłatnego udzielanego na podstawie art. 174 § 1 k.p.

Przykład

Pracownik spółki X, z którym rozwiązano umowę o pracę 31 marca 2010 r. w ramach zwolnień grupowych:

• od 1 stycznia 2005 r. świadczył pracę dla spółki X – z tym dniem spółka X przejęła spółkę Y na podstawie art. 23¹ k.p. (pracownik był zatrudniony w spółce Y od 1 stycznia 2000 r.),

• od 1 kwietnia do 31 października 2006 r. (w okresie zatrudnienia w spółce X) przebywał na urlopie bezpłatnym udzielonym na jego wniosek na podstawie art. 174 § 1 k.p.,

• od 1 kwietnia 1997 r. do 31 marca 1998 r. pracował już w spółce X na pół etatu.

Do obliczenia wysokości odprawy pieniężnej pracownikowi powinny zostać zaliczone do stażu pracy następujące okresy:

– od 1 kwietnia 1997 r. do 31 marca 1998 r. – 1 rok (okres poprzedniego zatrudnienia u tego samego pracodawcy),
– od 1 stycznia 2000 r. do 31 marca 2006 r. – 6 lat i 3 miesiące (od dnia zatrudnienia u poprzednika prawnego pracodawcy do dnia poprzedzającego rozpoczęcie przez pracownika urlopu bezpłatnego – art. 174 § 1 k.p. – niewliczanego do stażu pracy),
– od 1 listopada 2006 r. do 31 marca 2010 r. – 3 lata i 5 miesięcy (od rozpoczęcia pracy po urlopie bezpłatnym do upływu okresu wypowiedzenia).

Staż pracy pracownika łącznie wynosi 10 lat i 8 miesięcy. Spółka X powinna zatem wypłacić odprawę w wysokości 3-miesięcznego wynagrodzenia.