Obliczanie podstawy wymiaru zasiłku chorobowego w razie nieusprawiedliwionej nieobecności pracownika

W podstawie wymiaru zasiłku chorobowego należy uwzględnić wynagrodzenie faktycznie wypłacone pracownikowi. Należy jednak pamiętać, że podstawa wymiaru zasiłku chorobowego nie może być niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę pomniejszonej o 13,71%.

UZASADNIENIE

Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi u pracodawcy, u którego nabył on prawo do zasiłku chorobowego, za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jeżeli pracownik nie przepracował 12 miesięcy, do podstawy wymiaru zasiłku przyjmujemy wynagrodzenie z faktycznego okresu zatrudnienia za pełne miesiące kalendarzowe (art. 36 ust. 1 i ust. 2 ustawy zasiłkowej).

W podstawie wymiaru zasiłku chorobowego uwzględnia się przychód pracownika stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu potrąconych przez pracodawcę składek finansowanych ze środków pracownika na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe.

Jeśli pracownik w okresie, z którego wynagrodzenie stanowi podstawę wymiaru zasiłku, otrzymał wynagrodzenie niższe od określonego w umowie o pracę, to przed wliczeniem wynagrodzenia do podstawy wymiaru zasiłku należy je uzupełnić tylko wtedy, gdy nieobecność ta była usprawiedliwiona, a pracownik przepracował w miesiącu co najmniej połowę obowiązującego go czasu pracy.

Państwa pracownik zwolnił się z pracy na 2 godziny, które zobowiązał się odpracować, czego jednak nie zrobił. Dni lub godziny pracy, których pracownik nie odpracował ani nie usprawiedliwił, są traktowane jak nieusprawiedliwiona nieobecność w pracy. Jeżeli z powodu nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy pracownik nie uzyskał wynagrodzenia w pełnej wysokości, tzn. takiego, jakie by mu przysługiwało za cały miesiąc pracy, to obliczając podstawę wymiaru zasiłku nie powinni Państwo uzupełniać wysokości tego wynagrodzenia. Powinni Państwo przyjąć wynagrodzenie, które pracownik faktycznie otrzymał, bez jego uzupełniania za miesiąc, za który zostało ono obniżone z powodu nieprzepracowania pełnego wymiaru czasu pracy.