Zgodnie z nowelizacją Kodeksu pracy z dnia 12 lipca 2013 roku w dzisiejszym stanie prawnym może być dopuszczalne rozpoczynanie pracy przez pracownika dwukrotnie w tej samej dobie pracowniczej, co nie będzie skutkowało wykonywaniem pracy w godzinach nadliczbowych.
reklama
reklama
W pierwszej kolejności należy zauważyć, iż zgodnie z art. 128 § 3 pkt 1 Kodeksu pracy (K.p.) przez dobę należy rozumieć 24 kolejne godziny, poczynając od godziny, w której pracownik rozpoczyna pracę zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy. Definicja doby pracowniczej powoduje, iż pracownik co do zasady nie może rozpocząć pracy o godzinie wcześniejszej niż dnia poprzedniego. Praca taka stanowiłaby bowiem pracę w godzinach nadliczbowych i jednocześnie dwukrotne rozpoczynanie przez pracownika pracy w tej samej dobie, co jest w świetle przepisów Kodeksu pracy dopuszczalne jedynie w systemie przerywanego czasu pracy.
Po wprowadzeniu art. 1401 K.p. dopuszczalne stało się ponowne wykonywanie pracy w tej samej dobie, jednak tylko w przypadku prowadzenia tak zwanego ruchomego rozkładu czasu pacy polegającego na możliwości ustalenia różnych godzin rozpoczynania pracy w poszczególne dni pracy lub określenie przedziału czasowego w trakcie, którego pracownik może rozpocząć pracę np. rozpoczyna pracę w godzinach od 8 do 10. Tylko w sytuacji wprowadzenia wskazanego rozkładu czasu pracy możliwe jest zastosowanie art. 1401§ 4 Kp., zgodnie z którym wykonywanie pracy w tej samej dobie nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych.
W przypadku nie wprowadzenia wskazanych ruchomych rozkładów czasu pracy w dalszym ciągu zabronione jest rozpoczynanie pracy dwukrotnie w danej dobie pracowniczej we wszystkich systemach pracy poza systemem pracy przerywanej, a ewentualne naruszenie tego zakazu będzie stanowić pracę w godzinach nadliczbowych.
Polecamy produkt: Podróże służbowe – praktyczne rozliczenia (PDF)
Pamiętać należy, iż pracodawca nie może wprowadzić elastycznego rozkładu czasu pracy niezależnie od stosowanego systemu czasu pracy bez zachowania procedury z art. 150 § 3 K.p. zgodnie z którym to ruchomy rozkład czasu pracy może być wprowadzany wyłącznie w drodze układu zbiorowego lub w porozumieniu z zakładowymi organizacjami związkowymi. W przypadku, gdy nie jest możliwe uzgodnienie treści porozumienia ze wszystkimi zakładowymi organizacjami związkowymi, pracodawca uzgadnia treść porozumienia z organizacjami związkowymi reprezentatywnymi w rozumieniu art. 24125a K.p. będąca w szczególności jednostką organizacyjną albo organizacją członkowską ponadzakładowej organizacji związkowej uznanej za reprezentatywną na podstawie art. 24117 § 1 pkt 1 K.p., pod warunkiem że zrzesza ona co najmniej 7% pracowników zatrudnionych u pracodawcy, lub organizacja związkowa zrzeszająca co najmniej 10% pracowników zatrudnionych u pracodawcy.