Jak obliczyć ekwiwalent za urlop po długiej chorobie

Problem

Z końcem października 2016 r. rozwiąże się umowa o pracę z jednym z naszych pracowników. Osoba ta jest nieprzerwanie niezdolna do pracy od kwietnia 2016 r. i do dnia rozwiązania umowy będzie przebywać na zwolnieniu lekarskim. Pracownik miał zagwarantowane wewnętrznymi przepisami prawo do premii regulaminowych i dodatków, jednak z powodu choroby nie otrzymywał w tym czasie wskazanych składników wynagrodzenia. Czy składniki te powinniśmy uwzględnić w podstawie wymiaru ekwiwalentu urlopowego, jeżeli nie zostały wypłacone w okresie 3 miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu?

Rada

Tak. Premie regulaminowe i dodatki powinni Państwo uwzględnić w podstawie wymiaru ekwiwalentu za urlop. Należy je wliczyć do podstawy w wysokości wypłaconej pracownikowi w okresie 3 najbliższych miesięcy, za które składniki te przysługiwały, a zatem przypadających przed jego chorobą. Szczegóły w uzasadnieniu.

Polecamy produkt: Serwis Prawno-Pracowniczy

Uzasadnienie

Pracownik, o którym mowa w pytaniu, ma prawo do premii regulaminowych oraz dodatków na podstawie wewnętrznych przepisów płacowych. Mają one charakter roszczeniowy, nie są ani jednorazowe, ani nieperiodyczne, dlatego składniki te powinny być przyjęte do podstawy obliczenia ekwiwalentu. Ponieważ pracownik nabywa prawo do ekwiwalentu urlopowego w październiku 2016 r. (w dniu rozwiązania umowy), podstawę jego wymiaru stanowią:

● wynagrodzenie zasadnicze w wysokości należnej w październiku 2016 r.,

● premie i dodatki wypłacone w okresie od lipca do września 2016 r.

W tym okresie pracownik nie otrzymywał żadnego wynagrodzenia, również premii i dodatków, gdyż chorował, dlatego należy zastosować § 11 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (dalej rozporządzenie urlopowe). Przepis ten stanowi, że jeżeli przez cały okres przyjęty do ustalenia podstawy wymiaru, poprzedzający miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu, lub przez okres krótszy, lecz obejmujący pełny miesiąc kalendarzowy lub pełne miesiące kalendarzowe, pracownikowi nie przysługiwało wynagrodzenie zmienne za okresy nie dłuższe niż 1 miesiąc, przy ustalaniu podstawy wymiaru uwzględnia się najbliższe miesiące, za które pracownikowi przysługiwało takie wynagrodzenie. Ta sama zasada dotyczy składników przysługujących za okresy dłuższe niż 1 miesiąc.