14-dniowy urlop wypoczynkowy a zatrudnienie w trakcie roku

Problem

Zatrudniliśmy pracownika od 1 marca 2016 r. na podstawie umowy o pracę na czas określony do końca roku. Czy w tym roku należy mu zapewnić urlop wypoczynkowy, którego jedna część będzie obejmować co najmniej 14 dni kalendarzowych wypoczynku – pyta Czytelnik z Mławy.

Rada

Okres zatrudnienia w Państwa firmie uprawnia pracownika do 17 lub 22 dni urlopu wypoczynkowego, w zależności od przysługującego mu wymiaru urlopu. Na wniosek pracownika powinni zatem Państwo udzielić mu jednej części urlopu obejmującej co najmniej 14 dni wypoczynku.

Polecamy produkt: Urlopy wypoczynkowe - udzielanie, ustalanie wymiaru i naliczanie wynagrodzenia (książka)

Pracownikowi przysługuje prawo do corocznego, nieprzerwanego, płatnego urlopu wypoczynkowego (art. 152 § 1 ustawy – Kodeks pracy, dalej: k.p.). Co do zasady urlop powinien być nieprzerwany, a więc wykorzystany przez pracownika w całości. Od tej zasady istnieje jednak wyjątek. Dopuszczalna jest możliwość podziału urlopu wypoczynkowego na części, po spełnieniu dwóch warunków:

● podział urlopu może nastąpić tylko na podstawie wniosku pracownika,
● co najmniej jedna część wypoczynku powinna trwać nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych (art. 162 k.p.).

Na wniosek pracownika można udzielić mu urlopu wypoczynkowego w częściach, przynajmniej jedna z nich powinna trwać co najmniej 14 dni.

Pracodawca nie ma jednak obowiązku uwzględnienia wniosku pracownika o podział urlopu na części.

Należy przyjąć, że również pracownik, który został zatrudniony w trakcie roku kalendarzowego i nabył prawo do takiej liczby dni urlopu wypoczynkowego, z których jedna część przypadałaby na 14 kolejnych dni kalendarzowych wypoczynku, może złożyć pracodawcy wniosek o podział urlopu na części. W tej sytuacji nie ma podstaw prawnych, aby pracodawca odstąpił od tej zasady i podzielił pracownikowi urlop wypoczynkowy na takie części, z których żadna nie przypadałaby na okres kolejnych 14 dni kalendarzowych wypoczynku.

Pracownik ze stażem wynoszącym ponad 10 lat został zatrudniony od 2 marca 2016 r. na czas określony do 31 grudnia 2016 r. w pełnym wymiarze czasu pracy. W tym roku kalendarzowym pracownik nie był zatrudniony u innego pracodawcy. Pracodawca ustalił, że w 2016 r. pracownik nabył prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze 22 dni (10/12 × 26 dni). Na wniosek pracownika pracodawca może podzielić przysługujący urlop wypoczynkowy, pod warunkiem że jedna część urlopu będzie przypadać co najmniej na 14 dni kalendarzowych wypoczynku.

W tej kwestii można się spotkać również z odmiennym poglądem. Zdaniem części ekspertów prawa pracy w przypadku zmiany pracodawcy w trakcie roku kalendarzowego nie trzeba zapewniać pracownikowi co najmniej 14 dni nieprzerwanego wypoczynku. Pracownik, który ma prawo do pełnego wymiaru urlopu wypoczynkowego, tj. 20 lub 26 dni, ma bowiem większe możliwości skorzystania z tego urlopu w sposób dla siebie najbardziej korzystny niż pracownik, któremu przysługuje urlop proporcjonalny. To stanowisko nie ma jednak oparcia w przepisach prawa pracy.

W omawianej sytuacji pracownik ma prawo do 22 dni (przy wymiarze 26 dni) lub 17 dni (przy wymiarze 20 dni) urlopu wypoczynkowego. Można mu zatem udzielić urlopu, którego co najmniej jedna część będzie obejmowała 14 dni wypoczynku.

Należy podkreślić, że pracodawca ma obowiązek zapewnienia pracownikowi co najmniej 14 dni wypoczynku, a nie urlopu wypoczynkowego. Prawidłowe zatem będzie udzielenie takiej liczby dni urlopu wypoczynkowego, aby pracownik miał zapewnione 14 kolejnych dni kalendarzowych wypoczynku.

Od omawianej zasady istnieją jednak pewne wyjątki, które uniemożliwiają udzielenie kolejnych 14 dni kalendarzowych wypoczynku. Będzie tak w przypadku:

● urlopu pracownika podejmującego pracę po raz pierwszy, w roku kalendarzowym, w którym podjął pracę – gdyż uzyskuje on urlop „cząstkowy” z upływem każdego miesiąca pracy w wymiarze 1/12 wymiaru urlopu przysługującego mu po przepracowaniu roku (art. 153 k.p.),
● obligatoryjnego przesunięcia urlopu w przypadkach przerwania urlopu spowodowanego m.in. czasową niezdolnością do pracy wskutek choroby (art. 166 k.p.).

W sytuacji gdy pracownik, ze względu na zatrudnienie w trakcie roku kalendarzowego, nie nabył prawa do takiej liczby dni urlopu wypoczynkowego, z której jedna część przypadałaby na okres 14 kolejnych dni kalendarzowych wypoczynku, pracodawca powinien odmówić uwzględnienia wniosku pracownika o podział urlopu na części.

Zobacz serwis: Urlop na żądanie

Pracownik ma prawo do 26 dni urlopu wypoczynkowego. Pracę podjął 2 marca 2016 r. Wykonuje ją w systemie podstawowym od poniedziałku do piątku. 16 maja 2016 r. złożył pracodawcy wniosek o udzielenie urlopu wypoczynkowego w okresie od 6 do 17 czerwca 2016 r. Przedstawia to poniższy harmonogram:

Czerwiec 2016 r.

Pon.		6. (UW)	13. (UW)	20. (8 godz.)	27. (8 godz.)
Wt.		7. (UW)	14. (UW)	21. (8 godz.)	28. (8 godz.)
Śr.	1. (8 godz.)	8. (UW)	15. (UW)	22. (8 godz.)	29. (8 godz.)
Czw.	2. (8 godz.)	9. (UW)	16. (UW)	23. (8 godz.)	30. (8 godz.)
Pt.	3. (8 godz.)	10. (UW)	17. (UW)	24. (8 godz.)
Sob.	4. (W5)	11. (W5)	18. (W5)	25. (W5)
Nd.	5. (WN)	12. (WN)	19. (WN)	26. (WN)

UW – urlop wypoczynkowy, W5 – dzień wolny z tytułu przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy, WN – niedziela

Pracodawca, udzielając pracownikowi urlopu we wskazanym okresie, spełnił obowiązek wynikający z przepisów, gdyż co najmniej jedna część urlopu wypoczynkowego przypadała na kolejnych 14 dni kalendarzowych wypoczynku. Nie ma przy tym znaczenia, że we wskazanym okresie przypadały dni wolne od pracy. Pula urlopu wypoczynkowego przysługującego pracownikowi za dany rok kalendarzowy została pomniejszona o 10 dni.

Podstawa prawna:

- art. 152–155, art. 161–162, art. 166, art. 282 § 1 pkt 2 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz.U. z 2014 r. poz. 1502; ost. zm. Dz.U. z 2014 r. poz. 1268).

Dołącz do nas na Facebooku!