Tymczasowe aresztowanie pracownika a stosunek pracy (art. 66)

Upływ trzeciego miesiąca nieobecności pracownika z powodu tymczasowego aresztowania powoduje wygaśnięcie stosunku pracy, co oznacza, że do tego momentu pracodawca nie może wypowiedzieć stosunku pracy ani rozwiązać go bez wypowiedzenia, chyba że pracodawca wcześniej rozwiązał stosunek pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika. Okres trzech miesięcy trwania tymczasowego aresztowania należy liczyć od dnia zatrzymania pracownika i regułę tę należy stosować przy obliczaniu okresu tymczasowego aresztowania.

Autopromocja

Przeczytaj także: Praca w niedziele i święta (art. 147)

W okresie tymczasowego aresztowania pracownik nie ma prawa do wynagrodzenia.

Tymczasowe aresztowanie pracownika nie stanowi podstawy do rozwiązania z nim umowy o pracę. Rozwiązanie umowy o pracę przez pracodawcę bez wypowiedzenia z winy pracownika w okresie tymczasowego aresztowania może nastąpić niezależnie od tego, czy popełnił on przestępstwo na szkodę pracodawcy czy też osoby trzeciej oraz, czy szkoda pozostaje w związku z pracą, jeżeli przestępstwo popełnione w czasie trwania umowy o pracę uniemożliwia dalsze zatrudnianie pracownika na zajmowanym stanowisku.

Polecamy serwis Kodeks pracy

Omawiany przepis daje jednak pracownikowi prawo do ubiegania się o ponowne zatrudnienie, jeżeli postępowanie karne umorzono lub gdy zapadł wyrok uniewinniający. Roszczenie to nie przysługuje jednak w sytuacji, gdy postępowanie karne umorzono z powodu przedawnienia lub amnestii, a także w razie warunkowego umorzenia postępowania. Tak określony obowiązek pracodawcy nie obejmuje ani obowiązku zatrudnienia pracownika na tym samym, co poprzednio stanowisku, ani zapewnienia pracownikowi takiego samego wynagrodzenia, jakie pracownik otrzymywał poprzednio.