Pracodawca funduje dojazd do pracy

Pracownik obok wynagrodzenia może otrzymywać od pracodawcy inne świadczenia związane z pracą, do których zaliczamy m.in. zwrot wydatków na dojazd do pracy albo zapewnienie transportu do siedziby firmy.

W umowie o pracę zawartej z pracownikiem pracodawca ma obowiązek określić miejsce wykonywania pracy (art. 29 k.p.). Jednocześnie należy podkreślić, że przepisy Kodeksu pracy nie podają sposobu określenia miejsca pracy pracownika.

Przez miejsce pracy zgodnie z orzeczeniem Sądu Najwyższego z 1 kwietnia 1985 r. (I PR 19/85, OSP 1986/3/46) należy rozumieć bądź stały punkt w znaczeniu geograficznym, bądź pewien oznaczony obszar, strefę określoną granicami jednostki administracyjnej podziału kraju lub w inny dostatecznie wyraźny sposób, w którym ma nastąpić dopełnienie świadczenia pracy.

W związku z powyższym miejscem pracy wskazanym w umowie o pracę może być siedziba zakładu pracy, określona miejscowość, na terenie której wykonywana jest praca. Jako miejsce pracy można również określić miejsce, w którym pracownik otrzymuje przydział zadań roboczych.

Zobacz także: Ekwiwalent za używanie i pranie odzieży roboczej

Dojazd do pracy a czas pracy

Za czas pracy uznaje się czas pozostawania do dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.

Czas dojazdu do miejsca wykonywania pracy nie może zostać doliczony do czasu pracy.

Podobnie czas powrotu z pracy nie jest wliczany do czasu pracy pracownika, a tym samym za czas takiego powrotu nie przysługuje pracownikowi wynagrodzenie.

Wyjątkiem od powyższej zasady jest sytuacja, gdy pracownik odbywa np. podróż służbową w czasie pracy.
Jeżeli podróż do miejsca wykonywania pracy odbywa się w godzinach pracy pracownika, wynikających z obowiązującego go rozkładu czasu pracy, wówczas czasem pracy tego pracownika jest również ta podróż.

Przykład:

Pracownik pracuje w podstawowym systemie czasu pracy od godziny 9.00 do 17.00. W podróż służbową wyjeżdża o godzinie 8.00, a o godzinie 10.00 dociera na miejsce, gdzie do godziny 17.00 pracuje. Później wraca do miejsca zamieszkania.
Do czasu pracy tego pracownika zaliczany będzie czas podróży przypadający między godzinami jego planowej pracy, a zatem między 9.00 a 17.00. Oznacza to, że zarówno czas podróży między godziną 8.00 a 9.00, jak i czas podróży powrotnej przypadający po godzinie 17.00 nie będą wliczane do czasu pracy tego pracownika. Czas przejazdów nie jest czasem pracy pracownika. Dlatego też pracownik ten nie otrzyma z tego tytułu wynagrodzenia za pracę. Pracownikowi w tym przypadku będą przysługiwać jednak należności z tytułu podróży służbowej, takie jak: dieta i zwrot kosztów przejazdu.