Wynagrodzenia

Ryczałt w walucie obcej na pokrycie kosztów wyżywienia i innych wydatków przysługujących pracownikowi odbywającemu wielokrotnie podróże służbowe za granicę (§14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 3 lipca 1998 r. w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, Dz.U. Nr 89, poz. 568 ze zm.) może być niższy od diet wynikających z zastosowania przepisów określających ich wysokość, jeżeli w wystarczającym stopniu pokrywa ponoszone przez pracownika zwiększone koszty wyżywienia i innych drobnych wydatków.

Postanowienie umowne przewidujące wypłacenie członkowi zarządu spółki kapitałowej odszkodowania ("odprawy") na wypadek odwołania go ze składu zarządu spółki przez radę nadzorczą spółki lub wygaśnięcia mandatu członka zarządu spółki nie stanowi elementu treści umowy o pracę, nawet wówczas, gdy zostało zamieszczone w treści dokumentu obejmującego umowę o pracę na stanowisku dyrektora generalnego spółki. Do takiego postanowienia umownego nie stosuje się art. 18 k.p. i art. 84 k.p.

Przekazane przez Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych środki - także przed wejściem w życie art. 177 ust. 2 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz.U. Nr 60, poz. 535 ze zm.) - mogły służyć zaspokojeniu jedynie uprawnionych do ich odbioru wierzycieli (pracowników) i nie wchodziły do masy upadłości upadłego pracodawcy.

1. Sprawa o zwrot zakładowemu funduszowi świadczeń socjalnych środków wydatkowanych niezgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (jednolity tekst: Dz.U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 ze zm.) jest sprawą z zakresu prawa pracy. Legitymowanym biernie w takiej sprawie jest pracodawca (art. 3 k.p.), który ma zdolność sądową i procesową, choćby nie posiadał osobowości prawnej (art. 460 § 1 k.p.c.). Czynnie legitymowana do wystąpienia z takim roszczeniem może być międzyzakładowa organizacja związkowa obejmująca swoim działaniem pozwanego pracodawcę. 2. Wydatkowanie środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych z zastosowaniem kryterium stażu pracy, bez uwzględnienia kryterium socjalnego i sprzecznie z zakładowym regulaminem świadczeń socjalnych, jest niezgodne z ustawą w rozumieniu art. 8 ust. 3 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Pracownikowi samorządowemu zatrudnionemu na podstawie wyboru nie przysługuje wynagrodzenie za czas niewykonywania pracy (art. 81 § 1 w związku z art. 80 k.p.) za okres odsunięcia od świadczenia pracy, wskutek postanowienia prokuratora o zastosowaniu środka zapobiegawczego w postaci zawieszenia w czynnościach służbowych (art. 276 k.p.k.).

Ustalenie w umowie o pracę rażąco wysokiego wynagrodzenia za pracę może być, w konkretnych okolicznościach, uznane za nieważne jako dokonane z naruszeniem zasad współżycia społecznego, polegającym na świadomym osiąganiu nieuzasadnionych korzyści z systemu ubezpieczeń społecznych kosztem innych uczestników tego systemu (art. 58 § 3 k.c. w związku z art. 300 k.p.).

1. Przepis § 7 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 maja 1994 r. w sprawie wynagradzania nauczycieli akademickich (Dz.U. Nr 68, poz. 297 ze zm.) w zakresie, w jakim w obrębie „widełkowych” stawek dopuszczał wypłacanie pracownikom naukowo-dydaktycznym za godzinę ponadwymiarowych zajęć dydaktycznych (dydaktyczno-organizacyjnych) wynagrodzenia niższego niż ustalone według stawki za godzinę takich zajęć w ramach ich obowiązkowego pensum, był sprzeczny z art. 13, art. 78 § 1 oraz art. 80 k.p. i dlatego w tej części nie mógł być stosowany. 2. Minimalna wysokość wynagrodzenia za jedną godzinę ponadwymiarowych zajęć dydaktycznych stanowiła do dnia 31 sierpnia 2001 r. iloraz 75% zasadniczego wynagrodzenia wypłacanego pracownikowi naukowo-dydaktycznemu oraz ustalonego dla niego pensum takich zajęć. Wspomniany procentowy wskaźnik nie może natomiast po tej dacie być niższy niż 50% wynagrodzenia zasadniczego.

1. Odprawa przewidziana w art. 12 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz.U. Nr 26, poz. 306 ze zm.) może być przyznana w umowie o pracę. 2. Przepis art. 18 § 3 k.p. dotyczy równego traktowania w zatrudnieniu w umowach o pracę i nie może być naruszony przez nierówne traktowanie pracowników w postanowieniach układu zbiorowego pracy w zakresie nabycia prawa do nagrody jubileuszowej.

Nie jest sprzeczny z zasadą wolności pracy oraz z zasadami współżycia społecznego system premiowania, do którego pracownik przystąpił dobrowolnie, uzależniający od przepracowania ustalonego okresu nabycie prawa do premii niezwiązanej z wykonaniem konkretnych zadań pracowniczych. Przewodniczący SSN Józef Iwulski (sprawozdawca) Sędziowie SN: Roman

Utrata przez pracownika przywróconego do pracy uprawnień (kwalifikacji) do wykonywania pracy na stanowisku sprzed ustania zatrudnienia nie może być podstawą uznania, że nie zgłosił skutecznie gotowości niezwłocznego podjęcia pracy (art. 48 § 1 k.p.). Przewodniczący SSN Katarzyna Gonera (sprawozdawca) Sędziowie SN: Krystyna Bednarczyk, Jerzy

1. W przypadku wieloosobowych organów zarządzających jednostką organizacyjną będącą pracodawcą (art. 31 § 1 k.p.) do rozpoczęcia biegu terminu z art. 52 § 2 k.p. wystarczające jest uzyskanie wiadomości o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie umowy o pracę przez jednego z członków tego organu. Odnosi się to także do prokurenta spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej. 2. Wynagrodzenie za cały czas pozostawania bez pracy (art. 57 § 2 k.p.) należy obliczać według wynagrodzenia za pracę, jakie otrzymywałby pracownik, gdyby w tym czasie pracował.

Czas dojazdu i powrotu z miejscowości stanowiącej cel pracowniczej podróży służbowej oraz czas pobytu w tej miejscowości nie są pozostawaniem do dyspozycji pracodawcy w miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy (art. 128 § 1 k.p.), lecz w zakresie przypadającym na godziny normalnego rozkładu czasu pracy podlegają wliczeniu do jego normy (nie mogą

Przekroczenie terminu do złożenia wykazu uzupełniającego niezaspokojonych roszczeń pracowniczych („niezwłocznie po ustaniu stosunków pracy osób uprawnionych” - art. 7 ust. 1a ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 9, poz. 85 ze zm.)

Pracownik zwolniony przez pracodawcę z obowiązku świadczenia pracy doznaje przeszkód w jej wykonywaniu z przyczyn dotyczących pracodawcy (art. 81 § 1 k.p.) i z tego tytułu przysługuje mu wynagrodzenie w wysokości określonej w tym przepisie.

Wierzytelność pracownika z tytułu wynagrodzenia za pracę wygasa w zakresie, w jakim pracodawca odprowadził składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne oraz zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

1. Odszkodowanie z tytułu rozwiązania umowy o pracę z naruszeniem prawa podlega ochronie z art. 87 k.p. 2. Przerwanie biegu terminu z art. 264 § 2 k.p. następuje w chwili określenia przedmiotu sporu i jego podstawy faktycznej, to jest prawidłowego wskazania rozwiązania umowy o pracę, którego pozew dotyczy.

Zmniejszenie się liczby zatrudnionych pracowników poniżej 51 osób w okresie obowiązywania art. 4a ustawy z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2 ze zm.) wyłącza stosowanie tego przepisu, co nie oznacza jednak utraty prawa do wzrostu wynagrodzenia, a jedynie stwarza możliwość uzasadnionego wypowiedzenia przez pracodawcę warunków płacy tym pracownikom, którzy objęci byli tą regulacją w okresie, gdy pracodawca zatrudniał powyżej 50 pracowników.

Podjęcie przez radę nadzorczą spółki z ograniczoną odpowiedzialnością uchwały o przyznaniu premii członkom zarządu nie stanowi przesłanki nabycia prawa do tego świadczenia. Przewodniczący SSN Roman Kuczyński Sędziowie SN Józef Iwulski (sprawozdawca), Jerzy Kwaśniewski Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 kwietnia 2005 r. sprawy z

Do pracowników podlegającym przepisom ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz.U. Nr 26, póz. 306 ze zm.) nie ma zastosowania ustawa z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz.U. Nr 160, póz. 1080 ze zm.). Przewodniczący SSN

Pracownik nie może zrzec się prawa do odprawy rentowej przez zwrot na rachunek pracodawcy należnie pobranego świadczenia. Przewodniczący SSN Jerzy Kuźniar Sędziowie SN: Beata Gudowska, Barbara Wagner (sprawozdawca) Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 lutego 2005 r. sprawy z powództwa Anieli N. przeciwko Instytucji Filmowej

Przewodniczący SSN Beata Gudowska Sędziowie SN: Zbigniew Hajn (sprawozdawca), Andrzej Kijowski Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej Piotra Wiśniewskiego, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 grudnia 2004 r. sprawy z powództwa Lidii P. przeciwko Samodzielnemu Publicznemu Zespołowi Zakładów Opieki Zdrowotnej w S. z udziałem

Ustalenie dodatkowych wynagrodzeń prowizyjnych dla pracowników firm ubezpieczeniowych, przysługujących w znacznym wymiarze procentowym od składek na dodatkowe ubezpieczenia emerytalne, powoduje uszczuplenie funduszów emerytalnych, zmniejszenie optymalnej ochrony ubezpieczeniowej oraz zwiększa koszty obsługi ubezpieczeń emerytalnych w sposób

Wynagrodzenie pracowników samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej mogło być, począwszy od 1 stycznia 2003 r., zmniejszone wskutek wypowiedzenia przez pracodawcę warunków płacy do kwoty stanowiącej sumę przyrostów wynagrodzenia wynikających z art. 4a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw(Dz.U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2 ze zm.) i najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników, określonego w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 stycznia 1998 r. w sprawie najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników (Dz.U. Nr 16, poz. 74), w brzmieniu nadanym przez § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 22 grudnia 2000 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników (Dz.U. Nr 121, poz. 1308).

Przepis art. 24113 § 1 k.p. w związku z art. 772 § 5 k.p. ma zastosowanie w sytuacji, gdy w okresie od odwołania pracownika z zarządu spółki do rozwiązania z nim stosunku pracy wskutek wypowiedzenia dokonanego z innej przyczyny niż odwołanie z zarządu, wszedł w życie regulamin wynagradzania wprowadzający warunki korzystniejsze od ustalonych w

1. Regulamin wynagradzania, który nie został ustalony na piśmie i podany do wiadomości pracowników w sposób określony w art. 772 § 6 k.p., nie obowiązuje jako akt prawny. 2. Wypowiedzenie zmieniające warunki płacy wynikające z regulaminu wynagradzania nie powoduje obniżenia wynagrodzenia za pracę, bez uprzedniej zmiany regulaminu.

Wątpliwości co do treści przepisów szczegółowych dotyczących ustalenia wysokości odszkodowania z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia należy rozstrzygać zgodnie z zasadą że odszkodowanie to powinno odpowiadać wysokości utraconego wynagrodzenia za pracę. Przewodniczący SSN Krystyna Bednarczyk Sędziowie SN: Jerzy

Organem właściwym do przyznania nagrody jubileuszowej zarządcy komisarycznemu przedsiębiorstwa państwowego na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz.U. Nr 26, poz. 306 ze zm.) jest organ założycielski. Przewodniczący SSN Zbigniew Hajn Sędziowie SN: Józef lwulski,

1. Pracodawca, który narusza art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (jednolity tekst: Dz.U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 ze zm.) przez wydatkowanie środków z tego funduszu bez zachowania kryterium socjalnego, nie może powoływać się na klauzule generalne określone w art. 8 k.p. 2. Sąd drugiej instancji,

Z art. 12 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz.U. Nr 26, poz. 306 ze zm.) nie wynika zakaz przyznania pracownikowi prawa do odprawy w razie odwołania ze stanowiska lub rozwiązania umowy o pracę. Przewodniczący SSN Jerzy Kwaśniewski (sprawozdawca) Sędziowie SN: Katarzyna Gonera, Beata

Przewodniczący SSN Andrzej Kijowski Sędziowie SN: Barbara Wagner, Józef Iwulski (sprawozdawca) Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej Piotra Wiśniewskiego, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 maja 2004 r. sprawy z powództwa Jolanty K.-Ł., Beaty S., Barbary S., Angeliki S., Agnieszki J., Dariusza B., Krzysztofa C., Mariusza

Warunkiem zaliczenia okresu nauki w szkole wyższej do okresu uprawniającego do nagrody jubileuszowej na podstawie zarządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1989 r. w sprawie ustalania okresów pracy i innych okresów uprawniających do nagrody jubileuszowej oraz zasad jej obliczania i wypłacania (M.P. Nr 44, poz. 358) jest

Przewodniczący SSN Beata Gudowska Sędziowie SN: Roman Kuczyński, Herbert Szurgacz (sprawozdawca) Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej Piotra Wiśniewskiego, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 kwietnia 2004 r. sprawy z powództwa Grażyny T. i Katarzyny S. przeciwko Przychodni Rejonowej w P. o wynagrodzenie, na skutek

Odprawa emerytalna (art. 921 k.p.) oraz nagroda jubileuszowa (art. 773 § 3 pkt 3 k.p.) podlegają ochronie przed potrąceniami (art. 87 k.p.) jak wynagrodzenie za pracę.

Regulamin wynagradzania nie może wejść w życie bez uzgodnienia z organizacją związkową działającą u pracodawcy. Jeżeli u pracodawcy działa więcej niż jedna organizacja związkowa, stosuje się art. 30 ust. 5 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854 ze zm.). Oznacza to, że jeśli organizacje związkowe przedstawią wspólne, negatywne stanowisko, to regulamin wynagradzania nie może być przez pracodawcę ustalony.

Regulamin wynagradzania jest źródłem prawa w rozumieniu art. 9 k.p. Z tego względu sąd powinien dążyć do ustalenia treści norm prawnych w nim zawartych, niezależnie od ułomności sformułowania jego przepisów. W przypadku gdyby okazało się to niemożliwe, sąd powinien ustalić należne pracownikowi wynagrodzenie, kierując się przede wszystkim wskazaniami zawartymi w art. 78 § 1 i art. 80 k.p.

Regulamin wynagradzania dla grupy osób sprawujących funkcje organów kierujących pracami Kasy Chorych ustalany przez Pełnomocnika Rządu do Spraw Wprowadzenia Powszechnego Ubezpieczenia Zdrowotnego zawierał przepisy prawa pracy (art. 772 § 2-5 w związku z art. 9 k.p.). Kompetencja do jego ustanowienia lub zmiany nie mogła być przekazana innemu

Wykonywanie przez kierowcę samochodu ciężarowego zadań służbowych za granicą, wymagających ponoszenia przez niego dodatkowych kosztów wyżywienia lub noclegów, stanowi zagraniczną podróż służbową. Przewodniczący Prezes SN Walerian Sanetra Sędziowie SN: Zbigniew Myszka (sprawozdawca), Andrzej Wróbel. Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w

Wyrok SN z dnia 20 września 2005 r. sygn. II PK 49/05

Wyrok SN z dnia 6 września 2005 r. sygn. I PK 10/05

Wyrok SN z dnia 23 sierpnia 2005 r. sygn. I PK 43/05

Wyrok SN z dnia 16 sierpnia 2005 r. sygn. I PK 12/05

Wyrok SN z dnia 16 sierpnia 2005 r. sygn. I PK 32/05

Wyrok SN z dnia 9 sierpnia 2005 r. sygn. III UK 89/05

Wyrok SN z dnia 19 lipca 2005 r. sygn. II PK 18/05

Wyrok SN z dnia 6 lipca 2005 r. sygn. III PK 52/05

Wyrok SN z dnia 29 czerwca 2005 r. sygn. I PK 272/04

Wyrok SN z dnia 29 czerwca 2005 r. sygn. II PK 326/04

Wyrok SN z dnia 29 czerwca 2005 r. sygn. I PK 233/04

Wyrok SN z dnia 23 czerwca 2005 r. sygn. II PK 265/04

Wyrok SN z dnia 22 czerwca 2005 r. sygn. I PK 288/04

Wyrok SN z dnia 16 czerwca 2005 r. sygn. I PK 260/04

Wyrok SN z dnia 25 maja 2005 r. sygn. I PK 241/04

Wyrok SN z dnia 12 maja 2005 r. sygn. I PK 248/04

Wyrok SN z dnia 5 maja 2005 r. sygn. III PK 20/05

Wyrok SN z dnia 29 kwietnia 2005 r. sygn. III PK 11/05

Wyrok SN z dnia 16 marca 2005 r. sygn. I PK 199/04

Wyrok SN z dnia 17 lutego 2005 r. sygn. II PK 235/04

Uchwała SN z dnia 16 grudnia 2004 r. sygn. II PZP 12/04

Wyrok SN z dnia 15 grudnia 2004 r. sygn. I PK 115/04

Uchwała SN z dnia 8 grudnia 2004 r. sygn. I PZP 8/04

Wyrok SN z dnia 14 października 2004 r. sygn. I PK 647/03

Wyrok SN z dnia 6 października 2004 r. sygn. I PK 569/03

Wyrok SN z dnia 21 września 2004 r. sygn. II PK 20/04

Wyrok SN z dnia 25 sierpnia 2004 r. sygn. I PK 412/03

Wyrok SN z dnia 25 sierpnia 2004 r. sygn. I PK 22/03

Wyrok SN z dnia 8 czerwca 2004 r. sygn. III PK 21/04

Uchwała SN z dnia 20 maja 2004 r. sygn. II PZP 7/04

Wyrok SN z dnia 12 maja 2004 r. sygn. I PK 455/03

Uchwała SN z dnia 8 kwietnia 2004 r. sygn. II PZP 4/04

Wyrok SN z dnia 17 lutego 2004 r. sygn. I PK 217/03

Wyrok SN z dnia 17 lutego 2004 r. sygn. I PK 217/03

Wyrok SN z dnia 12 lutego 2004 r. sygn. I PK 349/03

Wyrok SN z dnia 5 lutego 2004 r. sygn. I PK 307/03

Wyrok SN z dnia 5 lutego 2004 r. sygn. I PK 307/03

Wyrok SN z dnia 23 stycznia 2004 r. sygn. I PK 216/03

Wyrok SN z dnia 22 stycznia 2004 r. sygn. I PK 298/03