Jak liczyć okres wyczekiwania na wynagrodzenie chorobowe

Zatrudniliśmy pracownika w wieku 21 lat od 1 września 2017 r. na podstawie umowy o pracę. Pracownik nigdy wcześniej nie pracował. 30 września br. stał się niezdolny do pracy z powodu choroby i dostarczył zwolnienie lekarskie do 31 października br. Kiedy pracownik nabędzie prawo do zasiłku?

Pracownik nabywa prawo do świadczeń z tytułu choroby, zasadniczo po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, w tym przypadku od 1 października 2017 r. Za 30 września 2017 r. świadczenia pieniężne z tytułu niezdolności do pracy nie przysługują. Szczegóły w uzasadnieniu.

Państwa pracownik nie ma prawa do wynagrodzenia chorobowego za 30 września 2017 r., ponieważ w tym dniu nie posiadał jeszcze wymaganego 30-dniowego okresu ubezpieczenia chorobowego. Pracownik nabędzie prawo do wynagrodzenia za czas choroby od 1 października 2017 r. i ma prawo do tego wynagrodzenia do 31 października 2017 r. (31 dni z 33-dniowego limitu przysługującego na 2017 r.).

Polecamy książkę: Kodeks pracy 2018. Praktyczny komentarz z przykładami

Będą Państwo musieli jako płatnik składek złożyć następujące dokumenty rozliczeniowe dotyczące wypłaty i rozliczenia świadczeń oraz składek:

• za wrzesień 2017 r. (za 30 września 2017 r. pracownik nie ma prawa do wynagrodzenia za czas choroby ze względu na okres wyczekiwania) - imienne raporty miesięczne:

- ZUS RCA - z podstawą wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne (uzyskany w tym miesiącu przychód),

- ZUS RSA - za okres wyczekiwania z kodem świadczenia/przerwy 151 - okres usprawiedliwionej nieobecności w pracy, bez prawa do wynagrodzenia i zasiłku;

• za październik 2017 r. (za okres od 1 do 31 października 2017 r. pracownik ma prawo do wynagrodzenia za czas choroby (na podstawie art. 92 Kodeksu pracy), łącznie za 31 dni z przysługującego w 2017 r. limitu 33 dni ) - imienne raporty miesięczne:

  

  Autopromocja

  Wideoszkolenie
  Zasady pracy przy monitorze - nowe obowiązki pracodawców

  Sprawdź

- ZUS RCA - z podstawą wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne - kwota wypłaconego wynagrodzenia za czas choroby (wynagrodzenie za czas choroby nie jest wyłączone w październiku br. z podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne),

- ZUS RSA - za okres od 1 do 31 października 2017 r. z kodem świadczenia/przerwy 331 - wynagrodzenie za czas choroby, oraz kwotą wypłaconego świadczenia (wynagrodzenia za czas choroby).

Świadczenia pieniężne dla pracownika z tytułu niezdolności do pracy z powodu choroby przysługują w związku z podleganiem ubezpieczeniu chorobowemu, które jest obowiązkowe (art. 12 ust.1 ustawy systemowej). Oznacza to, że z dniem nawiązania stosunku pracy na podstawie umowy o pracę pracodawca powinien zgłosić pracownika do wszystkich obowiązkowych ubezpieczeń społecznych (emerytalnego, rentowych, wypadkowego i chorobowego).

Warunkiem uzyskania prawa do świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia chorobowego jest posiadanie wymaganego okres ubezpieczenia chorobowego, trwający co najmniej 30 dni (w przypadku osób podlegających ubezpieczeniu chorobowemu dobrowolnie 90 dni).

Pracownik, który przed powstaniem niezdolności do pracy z powodu choroby nie ma okresu ubezpieczenia chorobowego wynoszącego co najmniej 30 dni, nabywa prawo do świadczeń z tytułu choroby od 31. dnia trwania tego okresu ubezpieczenia (art. 4 ust. 1. pkt 1 ustawy zasiłkowej).

Należy dodać, że w przypadku pierwszej niezdolności pracownika do pracy z powodu choroby w danym roku kalendarzowym zachowuje on prawo do wynagrodzenia za czas choroby, które jest finansowane ze środków pracodawcy. Okres wypłaty wynagrodzenia za czas choroby przez pracodawcę jest uzależniony od wieku chorego pracownika i wynosi 33 dni, gdy pracownik nie ukończył 50 lat, lub 14 dni, gdy pracownik ukończył 50 lat w roku poprzedzającym powstanie niezdolności do pracy. Od 33. i odpowiednio od 15. dnia niezdolności do pracy z powodu choroby pracownik ma prawo do zasiłku chorobowego finansowanego z ubezpieczenia chorobowego jeśli posiada okres wyczekiwania.

Pracownik został zatrudniony od 1 września 2017 r. i jest to jego pierwsza praca. W trakcie zatrudnienia stał się niezdolny do pracy z powodu choroby od 11 września i niezdolność ta trwała do 15 września 2017 r. Za okres niezdolności do pracy pracownik nie ma prawa do świadczeń (wynagrodzenia za czas choroby i zasiłku chorobowego), ponieważ jego okres podlegania ubezpieczeniu chorobowemu jest krótszy niż okres wymagany ustawowo (30 dni).

Pracownik został zatrudniony od 1 września 2017 r. Wcześniej był zatrudniony na podstawie umowy o pracę w okresie od 1 stycznia do 31 marca 2017 r. (w okresie zatrudnienia nie był niezdolny do pracy). W trakcie zatrudnienia stał się niezdolny do pracy z powodu choroby od 25 września br. i niezdolność ta trwała do 11 października 2017 r. Za okres niezdolności do pracy pracownik nie ma prawa do wynagrodzenia chorobowego od 25 do 30 września 2017 r., ponieważ czas niezdolności do pracy przypada na tzw. okres wyczekiwania w związku okresem podlegania ubezpieczeniu chorobowemu krótszym niż okres wymagany ustawowo (30 dni). Pracownik ma prawo do wynagrodzenia za czas choroby za okres od 1 do 11 października 2017 r. W związku z tym, że pomiędzy poprzednim a obecnym zatrudnieniem minęło ponad 30 dni, poprzedniego okresu ubezpieczenia chorobowego nie można wliczyć do okresu wyczekiwania.

Podstawa prawna:

• art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa - j.t. Dz.U. z 2017 poz. 1368

• art. 41 ust. 1 i ust. 3 pkt 7 i pkt 8 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych - Dz.U. z 2017 r. poz. 1778

• art. 92 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy - Dz.U. z 2016 r. poz. 1666; ost.zm. Dz.U. z 2017 r. poz. 962