Dyskryminacja w pracy - definicja

Prześladowanie poszczególnych osób lub grup społecznych albo ograniczanie ich praw ze względu na rasę, narodowość, wyznanie, płeć itp.

Autopromocja

Dyskryminacja w prawie pracy oznacza wszelkie rozróżnienie, wyłączenie lub uprzywilejowanie opar­te na rasie, kolorze skóry, płci, religii, poglądach politycznych, pochodzeniu narodowym lub spo­łecznym, które powoduje zniweczenie albo naru­szenie równości szans lub traktowania w zakresie zatrudnienia lub wykonywania zawodu (konwencja nr 111 MOP z 25 czerwca 1958 r. dotycząca dys­kryminacji w zakresie zatrudnienia i wykonywania zawodu).

Rekomendowany produkt: Kodeks pracy 2015 z komentarzem (książka)

Zgodnie z regulacjami unijnymi polskie przepisy wyróżniają 2 rodzaje dyskryminacji:

Autopromocja

Sygnaliści w firmie. Przewodnik dla pracodawcy

Sprawdź

• bezpośrednią, która polega na różnicowaniu sytuacji jednych pracowników (lub kandydatów w procesie rekrutacji) w porównaniu z innymi ze względu na cechy prawnie chronione, np. płeć lub wiek, oraz
• pośrednią, przejawiającą się w tym, że z pozoru wszyscy są traktowani równo, jednak w praktyce występują nieuzasadnione obiektywnymi powo­dami dysproporcje, np. w zakresie warunków zatrudnienia na niekorzyść pracowników nale­żących do grupy charakteryzującej się pewną cechą lub cechami.

Osoba, wobec której pracodawca naruszył zasadę równego traktowania w zatrudnieniu, ma prawo do odszkodowania w wysokości nie niższej niż mini­malne wynagrodzenie za pracę.