Maksymalny okres trwania umów na czas określony

Maksymalna umowa na czas określony

Na pierwszym posiedzeniu Sejmu po wakacjach zapowiedziano wprowadzenie ograniczenia maksymalnego okresu trwania umów na czas określony na okres 36 miesięcy. Zmiany w Kodeksie Pracy mają dotyczyć także długości okresów wypowiedzenia. Aż do teraz w prawie polskim brakowało uregulowania w tej kwestii.

Zmiany w umowach o pracę od 2015 r.

Umowa na czas określony – korzyści dla pracodawcy

Umowy na czas określony są jedną z najwygodniejszych form umów dla pracodawców. Ulegają one automatycznemu rozwiązaniu wraz z nadejściem określonego przez strony terminu. Dodatkowo te, które podpisywane są na okres dłuższy niż 6 miesięcy, mogą przewidywać jedynie 2-tygodniowy okres wypowiedzenia. Zwolnienie osoby jest zatem pozbawione skomplikowanych formalności. 

Porozmawiaj o tym na naszym FORUM

Umowa na czas określony – minusy dla pracownika

Dla pracowników nie są one jednak tak bardzo korzystne – nie gwarantują pewności zatrudnienia. Jedną z  form ich ochrony jest przywrócony z 2012 r. art. 25¹ Kodeksu pracy mówiący o tym, że trzeci raz zawarta umowa na czas określony z tym samym pracownikiem z mocy prawa staje się umową na czas nieokreślony (pod warunkiem, że okres rozwiązania poprzedniej, a nawiązania kolejnej umowy nie przekroczył 1 miesiąca).

Problem okresu trwania umów na czas określony niejednokrotnie był przedmiotem sporów sądowych. Brak regulacji prawnych sprawiał, że wiele osób stawało się ofiarami wykorzystywania i omijania prawa, gdyż ich niekończące się umowy na czas określony zastępowały umowę bezterminową. Dotychczasowe sposoby ochrony pracowników okazały się nieskuteczne i wprowadzenie nowelizacji było konieczne.

Długość okresów wypowiedzenia

Zaktualizowana ma być także kwestia długości okresów wypowiedzenia. Dąży się do uzależnienia długości wypowiedzeń od stażu pracy, tak jak w przypadku umów na czas nieokreślony.

Zmiany w Kodeksie pracy - umowy na czas określony oraz okresy wypowiedzenia

Uzasadnienie zmiany

Zmiana ta spowodowana jest wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości UE z 13 marca 2014 r., który stwierdził, że możliwość rozwiązania każdej umowy na czas określony za 2-tygodniowym wypowiedzeniem nie jest zgodna z prawem Unii Europejskiej. Uznano, że ma to charakter dyskryminujący – pracowników zatrudnionych na czas określony traktuje się inaczej niż tych zatrudnionych na czas nieokreślony.