Okres wypowiedzenia umowy na zastępstwo od 22 lutego 2016 r.

Po nowelizacji Kodeksu pracy zniknęły dwa rodzaje umów, w tym na zastępstwo. Nie oznacza to jednak, że ten rodzaj umowy nie może już być zawierany. Może, ale rządzi się już innymi prawami.

Autopromocja

Umowa na zastępstwo była zawierana w przypadku choroby, urlopu lub innej usprawiedliwionej nieobecności pracownika, najczęściej związanej z opieką nad nowo narodzonym dzieckiem. Nowelizacja Kodeksu pracy zniosła umowę na zastępstwo. Pracodawcy nadal mogą jednak zatrudniać w ramach absencji pracownika. W tym celu zobowiązani są jednak podpisać umowę na czas określony.

Nowelizacja wniosła zapis o maksymalnym okresie zatrudnienia na czas określony, który nie może przekraczać 33 miesięcy, plus trzy miesiące okresu próbnego. Warunek ten nie dotyczy umów zawieranych w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy, wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym, w przypadku gdy pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie – jeżeli ich zawarcie w danym przypadku służy zaspokojeniu rzeczywistego okresowego zapotrzebowania i jest niezbędne w tym zakresie w świetle wszystkich okoliczności zawarcia umowy.

Reasumując, należy podpisać umowę na czas określony ze wskazaniem, że została ona zawarta w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy.

Polecamy produkt: Umowy zlecenia i inne umowy cywilnoprawne od 1 stycznia 2017 r.

Okres wypowiedzenia umowy na zastępstwo

Poprzednio obowiązujące przepisy mówiły o okresie wypowiedzenia w wymiarze 3 dni roboczych. Obecnie wypowiedzenie może wynosić nawet 3 miesiące. Dlaczego? Zmiany w Kodeksie zrównały okres wypowiedzenia umów na czas określony z okresem wypowiedzenia umowy na czas nieokreślony. To oznacza, że okres wypowiedzenia umowy zawieranej w celu zastępstwa również uzależniony jest od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy i może wynosić:

• 2 tygodnie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy;
• 1 miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy;
• 3 miesiące, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 lata.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy.