Pracownicze programy emerytalne sposobem na podwyższenie emerytury

Pracownicze programy emerytalne (PPE) są elementem dobrowolnej części systemu emerytalnego, tzw. III filara, i powstały w 1999 roku. Obejmują kilka rodzajów planów, które pracodawca może zaoferować swoim pracownikom, aby zapewnić im dodatkowe dochody w okresie emerytalnym. Zasady ich organizacji i funkcjonowania reguluje ustawa z 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych.

Autopromocja

PPE mogą być prowadzone w jednej z czterech form: funduszu emerytalnego, umowy o wnoszenie przez pracodawcę składek pracowników do funduszu inwestycyjnego, umowy grupowego ubezpieczenia na życie pracowników z zakładem ubezpieczeń w formie grupowego ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym oraz z formie zarządzania zagranicznego. 

Zobacz także: Wyciąg z rachunku w OFE a ZUS RMUA - jak sprawdzić, czy na konto wpłynęły składki w prawidłowej wysokości

Wymienione formy różnią się zasadami funkcjonowania i podmiotami, które zarządzają PPE. Programy są zawsze tworzone z inicjatywy pracodawcy, choć w procesie ich tworzenia uczestniczą także reprezentacje pracowników. PPE mogą być zarządzane przez pracodawcę lub przez podmioty zewnętrzne, z którymi pracodawca zawrze umowę. Towarzystwa funduszy inwestycyjnych (TFI) zarządzają środkami PPE utworzonego w formie umowy o wnoszenie składek do funduszu inwestycyjnego.

Autopromocja

Zbiegi tytułów do ubezpieczeń społecznych

Sprawdź

Zakłady ubezpieczeń na życie zarządzają środkami PPE utworzonego w formie grupowego ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym. Pracodawca natomiast zarządza PPE w formie pracowniczego funduszu emerytalnego – wówczas pracodawca tworzy pracownicze towarzystwo emerytalne – lub może sam utworzyć towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych na życie, które będzie oferowało pracownikom grupowe ubezpieczenie na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym. Wśród funkcjonujących obecnie PPE zdecydowana większość jest zarządzana przez zewnętrzne instytucje.

Tworząc PPE, pracodawca określa wysokość składki podstawowej, którą zobowiązany jest wnosić za pracownika będącego członkiem programu. Składka ta nie może przekraczać 7% wynagrodzenia brutto pracownika i jest finansowana ze środków pracodawcy. Pracownik może zdecydować o wnoszeniu składki dodatkowej, jeśli zasady funkcjonowania programu dopuszczają taką możliwość. Składka dodatkowa jest wówczas potrącana z wynagrodzenia netto pracownika.

Polecamy serwis: ZUS

Środki zgromadzone w PPE można wypłacić po ukończeniu 60 lat. Jeśli uczestnik programu nie złoży wniosku o wypłatę środków po ukończeniu wymienionego wieku, instytucja zarządzające programem powinna dokonać wypłaty w przypadku ukończenia przez pracownika 70 lat. Prawo do wcześniejszej wypłaty, po ukończeniu 55 lat, mają osoby, które przeszły na wcześniejszą emeryturę. W razie śmierci uczestnika PPE, środki są wypłacane osobie uprawnionej wskazanej przez uczestnika.

Autopromocja

Jak optymalizować koszty zatrudnienia

Sprawdź