Zmiany w rozliczaniu czasu pracy – ustawa antykryzysowa

Ustawa antykryzysowa w części dotyczącej uelastyczniania przepisów z zakresu czasu pracy kierowana jest co do zasady do wszystkich przedsiębiorców. Mogą z niej skorzystać w tej części wszyscy pracodawcy, zarówno ci, którzy odczuli ujemne skutki kryzysu ekonomicznego, jak i ci, których sytuacja wcale nie uległa znacznemu pogorszeniu.

Dzięki zapisom ustawy antykryzysowej pracodawcy mogą skorzystać z następujących rozwiązań w zakresie czasu pracy:

• wydłużenia okresu rozliczeniowego czasu pracy do 12 miesięcy,

• planowania pracy w tej samej dobie pracowniczej, bez narażenia się na konsekwencje w postaci konieczności wypłacania dodatku za pracę nadliczbową.

Pracodawcy znajdujący się w trudnej sytuacji finansowej mają możliwość obniżenia pracownikom wymiaru czasu pracy bez konieczności dokonywania wypowiedzeń zmieniających treść umów o pracę.

Wydłużenie okresu rozliczeniowego

Jeżeli jest to uzasadnione przyczynami obiektywnymi lub technologicznymi, lub dotyczącymi organizacji czasu pracy, pracodawca może wydłużyć obowiązujący w jego zakładzie pracy okres rozliczeniowy do 12 miesięcy. Możliwość ta dotyczy wszystkich systemów czasu pracy (art. 9 ust. 1 ustawy z 1 lipca 2009 r. o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców – zwanej dalej ustawą antykryzysową).

Czy czas dojazdu pracownika do pracy może być wliczany do jego czasu pracy>>

Wydłużony okres rozliczeniowy w odróżnieniu od krótkich, np. miesięcznych okresów, daje pracodawcy możliwość elastycznego planowania czasu pracy pracowników, z uwzględnieniem zapotrzebowania na pracę w poszczególnych miesiącach. Stosując taki okres, pracodawca nie musi przestrzegać wymiaru czasu pracy w poszczególnych miesiącach, lecz ogólnie – w pełnym okresie rozliczeniowym. Dzięki temu w miesiącach, w których jest dużo pracy, pracodawca może planować czas pracy w większym wymiarze. Natomiast w innych miesiącach, w których jest mniej pracy lub w ogóle jej brak – może planować prace w bardzo małym wymiarze lub wcale.

W takim przypadku praca w podwyższonym wymiarze w niektórych miesiącach nie będzie stanowiła pracy w godzinach nadliczbowych (art. 9 ust. 2 ustawy antykryzysowej).