Jak wyliczyć wynagrodzenie za skrócony okres wypowiedzenia

Problem

Podczas kontroli PIP w czerwcu 2017 r. okazało się, że jednemu z pracowników, zatrudnionemu na podstawie umowy na czas określony, wypowiedzieliśmy umowę o pracę z zachowaniem 2-tygodniowego okresu wypowiedzenia zamiast 1-miesięcznego (wypowiedzenie zostało wręczone w kwietniu i upłynęło 29 kwietnia 2017 r.). Inspektor pracy nakazał nam wypłatę wynagrodzenia za prawidłowy okres wypowiedzenia. Jak wyliczyć to wynagrodzenie i za jaki okres?

Rada

Należy przyjąć, że datą rozwiązania stosunku pracy powinien być 31 maja 2017 r. W konsekwencji za okres od 30 kwietnia do 31 maja 2017 r. pracownikowi przysługuje wynagrodzenie obliczone jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy. Szczegóły w uzasadnieniu.

Polecamy książkę: Umowy zlecenia i inne umowy cywilnoprawne w 2017 r.

Uzasadnienie

Wypowiadając pracownikowi umowę o pracę, zastosowali Państwo 2-tygodniowy okres wypowiedzenia, który upłynął 29 kwietnia 2017 r. Okres wypowiedzenia umowy o pracę obejmujący tydzień lub miesiąc albo ich wielokrotność kończy się odpowiednio w sobotę lub w ostatnim dniu miesiąca (art. 30 § 2¹ Kodeksu pracy). Ze względu na błędne ustalenie długości okresu wypowiedzenia, który wynosi 1 miesiąc, stosunek pracy powinien zakończyć się 31 maja 2017 r. Ma w tym bowiem przypadku zastosowanie art. 49 Kodeksu pracy. Zgodnie z tym przepisem w razie zastosowania okresu wypowiedzenia krótszego niż wymagany umowa o pracę rozwiązuje się z upływem okresu wymaganego, a pracownikowi przysługuje wynagrodzenie do czasu rozwiązania umowy. Skutek prawny polega tu na przedłużeniu umowy o pracę, tak że ulega ona rozwiązaniu w takim terminie, jaki wynika z zastosowania prawidłowego okresu wypowiedzenia. W przypadku Państwa pracownika będzie to 31 maja 2017 r. Zatem do czasu rozwiązania umowy, tj. za okres od 30 kwietnia do 31 maja 2017 r., pracownikowi przysługuje wynagrodzenie. Obliczając jego wysokość, należy zastosować zasady obowiązujące przy obliczaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy.

Załóżmy, że w miesiącu rozwiązania stosunku pracy pracownika, o którym mowa w problemie, tj. w kwietniu 2017 r., jego wynagrodzenie określone w stawce miesięcznej w stałej wysokości wynosiło 4000 zł, a zmienne składniki (premia regulaminowa) przysługujące za okresy nie dłuższe niż jeden miesiąc, wypłacone w okresie 3 miesięcy poprzedzających kwiecień (styczeń-marzec), wyniosły odpowiednio: 400 zł, 600 zł oraz 800 zł. Średnia miesięczna wysokość tego składnika wynosi 600 zł [(400 zł + 600 zł + 800 zł) : 3]. Suma miesięcznych wynagrodzeń wynosi 4600 zł (4000 zł + 600 zł) i taką kwotę należy wypłacić pracownikowi jako wynagrodzenie za czas pozostały do rozwiązania stosunku pracy, tj. do 31 maja 2017 r. W takim przypadku do obliczenia tego wynagrodzenia nie ma konieczności stosowania współczynnika urlopowego, ponieważ wynagrodzenie przysługuje za cały miesiąc.

W razie zastosowania okresu wypowiedzenia krótszego niż wymagany pracownikowi nie przysługuje prawo zakwestionowania wypowiedzenia dotkniętego taką wadą, a więc nie może żądać z tego tytułu wydania przez sąd orzeczenia o bezskuteczności wypowiedzenia, przywrócenia do pracy albo odszkodowania (art. 45 i art. 50 Kodeksu pracy). Wadliwe jest zarówno przyjęcie przez pracodawcę np. 2-tygodniowego okresu wypowiedzenia zamiast 1-miesięcznego, jak i co prawda właściwe ustalenie długości okresu wypowiedzenia, ale błędne oznaczenie jego upływu.

W orzecznictwie przyjmuje się, że jeżeli jedyną wadliwością wypowiedzenia umowy o pracę jest zastosowanie zbyt krótkiego okresu wypowiedzenia, to konsekwencją tego jest zastosowanie art. 49 Kodeksu pracy, który należy traktować jako przepis szczególny w stosunku do art. 45 lub art. 50 Kodeksu pracy (np. wyroki Sądu Rejonowego Wrocław-Śródmieście z 7 sierpnia 2013 r., X P 1066/12 i z 31 maja 2016 r., X P 692/14). Podobnie wypowiedział się Sąd Najwyższy w wyroku z 28 lutego 2012 r. (I PK 106/11).

Każda ze stron może rozwiązać umowę o pracę za wypowiedzeniem. Rozwiązanie umowy o pracę następuje z upływem okresu wypowiedzenia. Okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony oraz umowy zawartej na czas określony jest uzależniony od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy i wynosi:

• 2 tygodnie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy,

• 1 miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy,

• 3 miesiące, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 lata.

Wcześniej niż wynikałoby to z zastosowania ustawowego okresu wypowiedzenia stosunek pracy może ustać w dwóch przypadkach, tj. jeżeli:

• strony stosunku pracy po dokonaniu wypowiedzenia umowy o pracę przez jedną z nich ustalą wcześniejszy termin rozwiązania umowy, przy czym takie ustalenie nie zmienia trybu rozwiązania umowy o pracę (art. 36 § 6 Kodeksu pracy);

• wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony lub umowy o pracę zawartej na czas określony następuje z powodu ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy albo z innych przyczyn niedotyczących pracowników - wówczas pracodawca może, w celu wcześniejszego rozwiązania umowy o pracę, skrócić okres 3-miesięcznego wypowiedzenia, najwyżej jednak do 1 miesiąca; w takim przypadku pracownikowi przysługuje odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za pozostałą część okresu wypowiedzenia (art. 36¹ § 1 Kodeksu pracy).

Podstawa prawna:

- art. 30 § 2¹, art. 36 § i § 6, art. 36¹ § 1, art. 45, art. 49-50 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy - j.t. Dz.U. z 2016 r. poz. 1666; ost.zm. Dz.U. z 2017 r. poz. 962;

- § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy - j.t. Dz.U. z 2017 r. poz. 927;

- § 15, § 16 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop - Dz.U. Nr 2, poz. 14; ost.zm. Dz.U. z 2009 r. Nr 174, poz. 1353.

Zobacz serwis: Urlopy