ZFŚS i świadczenie urlopowe - decyzja do 31 stycznia

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2191), pracodawcy zatrudniający według stanu na dzień 1 stycznia danego roku mniej niż 50 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty mogą tworzyć zakładowy fundusz świadczeń socjalnych lub wypłacać świadczenie urlopowe.

Decyzja o nietworzeniu Funduszu i niewypłacaniu świadczenia urlopowego

Pracodawcy zatrudniający mniej niż 50 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty mogą podjąć decyzję o nietworzeniu Funduszu i niewypłacaniu świadczenia urlopowego.

Polecamy książkę: Kodeks pracy 2018. Praktyczny komentarz z przykładami

W tym przypadku pracodawcy nieobjęci układem zbiorowym i nieposiadający regulaminu wynagradzania powinni przekazywać pracownikom decyzję w tym zakresie do 31 stycznia danego roku kalendarzowego.

Powyższa informacja jest przekazywana „w sposób przyjęty u danego pracodawcy”. Dopuszczalne jest zatem przekazanie informacji drogą mailową, poprzez publikację w intranecie lub wywieszenie na tablicy ogłoszeń.

Decyzja o wypłacaniu świadczenia urlopowego

Pracodawcy decydujący się na wypłacanie świadczenia urlopowego mogą ustalić jego wysokość na poziomie nie wyższym, niż kwota odpisu podstawowego na Fundusz, tj. kwota 1185,66 zł w 2018 r.

Świadczenie urlopowe wypłacane jest raz w roku każdemu pracownikowi korzystającemu w danym roku kalendarzowym z urlopu wypoczynkowego w wymiarze co najmniej 14 kolejnych dni kalendarzowych. Wypłata świadczenia urlopowego następuje nie później niż w ostatnim dniu poprzedzającym rozpoczęcie urlopu wypoczynkowego.