Umorzenie pożyczki z zakładowego funduszu świadeczeń socjalnych

Pracodawca, który zwolnił zatrudnionego pracownika z obowiązku zwrotu części pieniędzy z zfśs, nie pobiera od umorzonej sumy składek na rzecz ZUS.

Wszystkie świadczenia z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych nie podlegają ubezpieczeniom społecznym bez limitu ich wartości. Potwierdza to § 2 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Aby mogło być zwolnienie ze składek na ubezpieczenie społeczne musi być spełniony jeden podstawowy warunek a mianowicie obowiązujący u danego pracodawcy regulamin gospodarowania środkami socjalnymi obowiązkowo musi przewidywać możliwość umorzenia pożyczki i okoliczności, kiedy jest to dopuszczalne. W przypadku braku takiego postanowienia kontrolerzy z ZUS podważą umorzoną pożyczkę jako świadczenie sfinansowane z funduszu socjalnego i zażądają składek (patrz wyrok Sądu Najwyższego z 16 września 2009 r., sygn. I UK121/09). Umorzonej pożyczki mieszkaniowej nie wykazujemy w żadnych dokumentach ubezpieczeniowych.

Kwota umorzonej pożyczki jest dla pracownika przychodem w postaci nieodpłatnego świadczenia dlatego też podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, pamiętać o kwocie zwolnionej z podatku w wysokości 380 zł rocznie. Kwotę umorzonej pożyczki należy wykazać w PIT-11.

Podstawa prawna:
• ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012, poz. 361 ze zm.)
• rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106 ze zm.)