Zatrudnianie pracowników tymczasowych od 1 czerwca 2017 r.

Z jednej strony nowe przepisy dążą do zapewnienia szerszej ochrony pracownikom tymczasowym, z drugiej zaś mogą w praktyce utrudnić funkcjonowanie pracy tymczasowej z powodu rozszerzenia obowiązków i odpowiedzialności agencji zatrudnienia oraz pracodawców użytkowników. Poniżej przedstawiamy niektóre zmiany do ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych.

Maksymalny okres pracy tymczasowej

Jedną z najistotniejszych zmian jest wyeliminowanie możliwości kierowania tego samego pracownika tymczasowego, do tego samego pracodawcy użytkownika, przez kolejno różne agencje zatrudnienia. Długość maksymalnych okresów pracy tymczasowej pozostała bez zmian i wynosi co do zasady nie więcej niż 18 miesięcy w ciągu 36 kolejnych miesięcy, albo w razie ciągłego zastępstwa za nieobecnego pracownika – nie więcej niż 36 miesięcy. Nowe maksymalne okresy zatrudnienia w przypadku umów trwających w dniu wejścia w życie nowelizacji liczy się od tego dnia, czyli od 1 czerwca 2017 r.

INFORAKADEMIA poleca: Zatrudnianie pracowników tymczasowych

W poprzednim stanie prawnym maksymalny okres pracy tego samego pracownika tymczasowego dla tego samego pracodawcy użytkownika był w praktyce wydłużany w ten sposób, że pracownik tymczasowy po wyczerpaniu wspomnianego maksymalnego okresu pracy (tj. 18 albo 36 miesięcy) był zatrudniany przez inną agencję zatrudnienia, często z tej samej grupy kapitałowej i kontynuował pracę dla tego samego pracodawcy użytkownika.

W tej sytuacji nasuwa się pytanie, czy w nowym stanie prawnym pojawi się zjawisko odwrotne do dotychczasowej praktyki. Mianowicie, czy ten sam pracownik tymczasowy będzie wykonywał tę samą pracę dla formalnie różnych pracodawców użytkowników z tej samej grupy kapitałowej?

Umowy cywilnoprawne

Poprzednio obowiązujące przepisy pozwalały w zasadzie na nieograniczone zatrudnianie zleceniobiorców (lub innych osób świadczących usługi na podstawie umów prawa cywilnego), przy zachowaniu pewnych minimalnych warunków. W obecnym stanie prawnym pojawiły się znaczące ograniczenia w tym zakresie, w szczególności jeśli chodzi o maksymalny okres pracy tymczasowej. Limity dotyczące umowy o pracę mają teraz zastosowanie również do umów prawa cywilnego. Także ustalenie o niezatrudnianiu pracownika tymczasowego po zakończeniu pracy tymczasowej jest nieważne również w odniesieniu do zleceniobiorców i innych osób zatrudnionych na podstawie umów prawa cywilnego.

Ponadto, pracodawcy użytkownicy mają obowiązek prowadzenia i przechowywania ewidencji osób zatrudnionych na podstawie umów prawa cywilnego w ramach pracy tymczasowej, ze wskazaniem dat rozpoczęcia i zakończenia takiej pracy. Natomiast agencja zatrudnienia w dniu zakończenia wykonywania pracy tymczasowej musi wystawić zaświadczenie potwierdzające okres wykonywania tej pracy na rzecz danego pracodawcy użytkownika. 

Ochrona pracy kobiet w ciąży

Znowelizowane przepisy zapewniają ochronę pracy kobietom w ciąży. Ustawa rozszerza na pracownice tymczasowe zasadę przedłużenia umowy terminowej do dnia porodu. Dotyczy to przypadków pracownic legitymujących się co najmniej dwumiesięcznym okresem skierowania do pracy tymczasowej przez daną agencję i odnosi się do umów, które ulegałyby rozwiązaniu po trzecim miesiącu ciąży.

Dodatkowe obowiązki agencji zatrudnienia

Przepisy przejściowe wprowadzające nowelizację nakładają także istotne obowiązki na działające obecnie agencje zatrudnienia. Otóż muszą one między innymi poinformować właściwego miejscowo marszałka województwa, jakiego rodzaju działalność zamierzają prowadzić, tj. pośrednictwo pracy, doradztwo personalne i zawodowe czy świadczenie usług pracy tymczasowej. Niezłożenie takiego oświadczenia w terminie do 31 sierpnia 2017 r. zagrożone jest odpowiedzialnością karną za składanie fałszywych zeznań. Następnie marszałek województwa ma czas do 31 grudnia 2017 na wydanie nowego certyfikatu o dokonaniu wpisu do rejestru podmiotów prowadzących agencje zatrudnienia.

Złożenie omawianego oświadczenia będzie uprawniać agencje do dalszego prowadzenia działalności, ponieważ dotychczas wydane certyfikaty o dokonaniu wpisu do rejestru podmiotów prowadzących agencje zatrudnienia zachowują ważność tylko do 31 grudnia 2017 r.

Nowe sankcje

Nowelizacja objęła także przepisy karne ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych, ustalając wysokość grzywny w przedziale od 1.000 zł do 30.000 zł. Rozszerzona została odpowiedzialność agencji zatrudnienia za kierowanie pracowników tymczasowych do wykonywania zadań im zabronionych, np. w celu zastąpienia pracownika, który bierze udział w strajku, ale także za przekroczenie maksymalnych okresów pracy tymczasowej. Nowością jest wprowadzenie odpowiedzialności pracodawcy użytkownika za analogiczne naruszenia, również zagrożonej grzywną grzywny w przedziale od 1.000 zł do 30.000 zł.

Osoby prowadzące działalność w zakresie pracy tymczasowej, bez wpisu do rejestru agencji zatrudnienia, mogą podlegać karze grzywny nawet do 100.000 zł. Warto pamiętać o zaostrzeniu tej sankcji w kontekście obowiązku ponowienia wpisu do rejestru agencji zatrudnienia.