Przerwy na karmienie piersią - wzór wniosku o łączenie przerw na karmienie

Pracownica karmiąca dziecko piersią ma prawo do dodatkowych przerw wliczanych do czasu pracy:

- dwóch półgodzinnych przerw w pracy,

- dwóch przerw po 45 minut każda jeśli pracownica karmi więcej niż jedno dziecko.

Należy pamiętać, że jeżeli czas pracy pracownicy karmiącej piersią nie przekracza 6 godzin ale jest wyższy niż 4 godziny, czyli np. wtedy gdy jest zatrudniona na część etatu to pracownicy przysługuje jedna ze wspomnianych przerw.

Prawo do dodatkowej przerwy przysługuje pracownicy rozumianej zgodnie z przepisami Kodeksu pracy jako osoba zatrudniana na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania oraz spółdzielczej umowy o pracę.

Przepisy prawa wyraźnie pozwalają na łączenie przerw w celu karmienia piersią, co w praktyce oznacza korzystanie ze skróconego dnia roboczego o godzinę lub godzinę i 30 minut. Niedopuszczalne jest natomiast łączenie przerw na karmienie przypadających w ciągu kilku dni i udzielanie ich łącznie w postaci dnia wolnego od pracy, ponieważ jest to przerwa mająca na celu zaspokojenie potrzeb żywieniowych dziecka każdego dnia.

Polecamy: Urlopy wypoczynkowe. Pytania i odpowiedzi.

Wzór wniosku o łączenie przerw na karmienie

                                                                                                                                                             Poznań, 05.10.2016

Małgorzata Zyta

ul. Drewnowska 5

60-666 Poznań                                                                                Zakład Wielobranżowy Julia

                                                                                                              ul. Kornwaliowa 88

                                                                                                              61-622 Poznań

WNIOSEK  

pracownicy o połączenie przerw na karmienie piersią dziecka

Zgodnie z art. 187 § 1 ustawy Kodeksu pracy zwracam się z prośbą o połączenie dwóch przerw na karmienie piersią w jedną przerwę. Jedną przerwę na karmienie piersią chciałabym wykorzystać od godz. .................... do godz. .................... .

                                                                                                                             ……………………………….

                                                                                                                             Podpis pracownicy

Osoba zatrudniona przez czas krótszy niż 4 godziny nie ma prawa do przerw na karmienie dziecka.

Pracownica jest zatrudniona na ½ etatu i pracuje codziennie 4 godziny. Pracownica jest mamą jednego dziecka. W związku z karmieniem dziecka piersią ma prawo do jednej półgodzinnej przerwy gdyż czas jej pracy nie przekracza 4 godzin dziennie.

Przerwy na karmienie są przerwami płatnymi. Pracodawca traktuje je w taki sposób jakby pracownica w tym czasie pracowała. Przy ustalaniu wynagrodzenia za czas zwolnienia od pracy oraz za czas niewykonywania pracy, gdy przepisy przewidują zachowanie przez pracownika prawa do wynagrodzenia, stosuje się zasady obowiązujące przy ustalaniu wynagrodzenia za urlop, z tym że składniki wynagrodzenia ustalane w wysokości przeciętnej oblicza się z miesiąca, w którym przypadło zwolnienie od pracy lub okres niewykonywania pracy. Natomiast zgodnie z § 7 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop, składniki wynagrodzenia określone w stawce miesięcznej w stałej wysokości uwzględnia się w wynagrodzeniu urlopowym w wysokości należnej pracownikowi w miesiącu wykorzystywania urlopu.

W miesiącu korzystania przez pracownicę karmiącą piersią ze zwolnienia od pracy, należy jej wypłacić stałe składniki wynagrodzenia w wysokości należnej za dany miesiąc oraz wynagrodzenie ze zmiennych składników z miesiąca, w którym przypadało zwolnienie od pracy.

Czy kobieta może w dowolnym czasie wybrać przerwę na karmienie piersią?

Pracownica zwraca się do pracodawcy z wnioskiem o udzielenie jej czasu wolnego w związku z karmieniem piersią. Co do zasady, pracodawca powinien uwzględnić ten wniosek jednak jeśli po stronie pracodawcy leżą obiektywne okoliczności połączone ze znacznymi utrudnieniami w zachowaniu prawidłowej organizacji czasu pracy, może odmówić pracownicy udzielenia przerw we wskazanym przez nią okresie. W związku z koniecznością zapewnienia normalnego toku pracy, pracodawca może zaproponować inne godziny, w których pracownica miałaby skorzystać z przysługującego jej uprawnienia.

Jak długo pracownica może korzystać z przerw na karmienie?

Przepisy prawa nie określają maksymalnego wieku dziecka, do którego pracownica może korzystać z przerw w związku z karmieniem dziecka.

Pracodawca powinien udzielać przerw na karmienie tak długo jak pracownica przynosi zaświadczenia od lekarza potwierdzające karmienie piersią.

Żaden przepis nie upoważnia jednak pracodawcy do żądania przedłożenia przez pracownicę zaświadczenia od lekarza potwierdzającego fakt, ze pracownica karmi piersią. Niektórzy specjaliści prawa pracy uważają, że pracodawca ma prawo żądać potwierdzenia faktu karmienia piersią poprzez przedłożenie stosownego oświadczania wydanego przez lekarza. Osobiście uważam, że oświadczenie pracownicy powinno być dla pracodawcy wystarczające.

Gdy pracodawca nie udziela pracownicy przerw na karmienie mimo złożenia stosownego wniosku, albo nie reaguje na ewentualne zmiany w rozkładzie czasu pracy, kolidujące z przerwą na karmienie, wówczas odpowiada na naruszenie praw pracowniczych. 

Podstawa prawna:

- Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U.2014.1502),

- Rozporządzenie ministra pracy i polityki socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (dz.u.1997.2.14)

- Rozporządzenie ministra pracy i polityki socjalnej z dnia 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz.U.1996.62.289)