Sposoby walki z syndromem wypalenia zawodowego

Pokonać syndrom wypalenia

Praca w organizacji nastawionej na określone wyniki, w której panuje duża konkurencja między pracownikami, jest czynnikiem tak stresującym i wymagającym, że tylko nieliczni mogą przetrwać w tak bezwzględnym miejscu. Obciążenie może szybko przerodzić się w wypalenie zawodowe.

By zdiagnozować u siebie niepokojące objawy tego zjawiska, odpowiedz sobie na kilka prostych pytań:

Czy po całym dniu jesteś tak zmęczony, że nie jesteś w stanie trafić do własnego łóżka?
Czy po pracy nie potrafisz się skutecznie zrelaksować, a Twoje myśli krążą bezustannie wokół projektów czy zadań, które musisz wykonać kolejnego dnia?
Czy narzekasz na gwałtowny spadek energii i nie potrafisz oderwać się od obowiązków biurowych, nawet podczas przerwy na lunch?

Jeśli Twoje odpowiedzi są twierdzące - stoisz już o krok od wypalenia. A stąd bardzo blisko do nasilenia jego objawów: zaczynając od poczucia rozczarowania, frustracji, a kończąc na braku motywacji do wykonywania codziennych obowiązków zawodowych – przestrzega Małgorzata Majewska.

Rekomendowany produkt: Urlopy wypoczynkowe – udzielanie, ustalanie wymiaru i naliczanie wynagrodzenia

Niektóre sposoby radzenia sobie z wypaleniem zawodowym mogą jednak tylko pogorszyć problem. Pracownicy uciekają się do różnych metod, by stłumić nieprzyjemne syndromy tego zjawiska. Oto kilka niewłaściwych sposobów:

Wyładowywanie swoich frustracji i złości na współpracownikach/ Klientach.
Wpadanie w nałogi, by zapomnieć o nieprzyjemnych skojarzeniach z miejscem pracy.
Tłumienie uczuć i nie dawanie im ujścia, co może zaowocować w przyszłości nagłym i niekontrolowanym ich wybuchem.

Zadaj pytanie: FORUM

A oto kilka rad, które stają się skuteczną bronią w walce z postępującym syndromem wypalenia:

Zmiana celów zawodowych na realne. Nie oznacza to, że musisz obniżyć swoje standardy. Postaraj się jednak nieco mniej wymagać od siebie oraz nie być zbyt surowym sędzią.
Jeśli to możliwe, negocjuj z przełożonym, by praca miała bardziej elastyczną formę np. częściowego wykonywania obowiązków w domu.
Zmiana codziennej rutyny. Już kilka drobnych zmian w nawykach może wpłynąć na zwiększenie optymizmu.
Poszukaj humorystycznego towarzystwa w biurze. Nic bardziej nie rozluźnia niż przebywa w gronie osób wesołych, pozytywnie nastawionych do życia.
Ćwicz i zażywaj aktywności ruchowej. Redukuje to poziom stresu i sprawia, że rośnie poziom hormonów szczęścia.
Rób sobie małe nagrody na poprawę humoru.
Rozwijaj swoje pasje i hobby, na które wcześniej nie miałeś czasu. Nieważne, czy będzie to słuchanie muzyki, malarstwo, rozwiązywanie krzyżówek czy bardziej kreatywne formy spędzania czasu. Grunt, by czerpać z tego niekłamaną satysfakcję.
Spróbuj spojrzeć na zadania z punktu widzenia obserwatora. Co możesz zmienić? Jak poprawić swoją wydajność lub inaczej zaplanować obowiązki?
Skoncentruj się na pozytywach. Wyeliminuj zwroty jak: „nie lubię”, „nie potrafię tego zrobić”. Zrób listę negatywnych zdań, których najczęściej używasz i zamiast nich motywuj się sformułowaniami: „nauczę się”, „jeśli mam problem, to poproszę o pomoc”, „to nie może być trudne!”.

Pamiętaj, że trudno zmienić wyuczone lub narzucone przez miejsce pracy postawy i zachowania, nawet jeśli sprawiają, że jesteś nieszczęśliwy. Jeśli mimo powyższych porad, nic nie jest w stanie Ci pomóc a syndrom tylko się pogłębia – najlepszą decyzją będzie pożegnanie się z dotychczasowym stanowiskiem i firmą – podsumowuje Małgorzata Majewska.

Sprawdź, czy wypalasz się zawodowo