Obowiązki pracodawcy w zakresie pierwszej pomocy

W pracy może dojść do nieprzewidzianych wydarzeń. Nawet z pozoru bezpieczne zadania mogą być przyczyną wypadków, np. skaleczenia się papierem do drukarki. Pracodawca ma obowiązek przeprowadzić analizę zagrożeń w zakładzie pracy oraz informować podwładnych o prawdopodobnym niebezpieczeństwie. Musi on również przekazać informacje o zasadach postępowania w przypadkach awarii i innych sytuacji zagrożenia zdrowia bądź życia. Dodatkowo ma obowiązek zapewnić swoim pracownikom podstawowe środki potrzebne do udzielania pierwszej pomocy oraz udostępnić nazwiska osób przeszkolonych w tym zakresie.

Apteczka

Głównym punktem pierwszej pomocy jest apteczka. Oto, co powinno się w niej znajdować:

• gumowe rękawiczki jednorazowe (dwa rozmiary),
• gazy jałowe (1 m2, 0,5 m2),
• gaziki jałowe,
• plastry zwykłe,
• chusty trójkątne,
• bandaże,
• plastry z opatrunkiem (kilka rozmiarów),
• agrafki,
• nożyczki (skalpel),
• pęseta anatomiczna,
• opatrunek na oparzenia,
• maseczki do sztucznego oddychania,
• koc termiczny,
• woda utleniona.

Ze względów bezpieczeństwa nie powinno być w niej żadnych leków. Nie zawsze wiadomo bowiem, czy poszkodowany nie jest uczulony na jakiś specyfik.

Apteczka musi być odpowiednio oznaczona oraz umiejscowiona w widocznym punkcie firmy. Symbolem oznaczającym apteczkę jest biały krzyż na zielonym tle. Jej opakowanie powinno być odporne na działanie czynników mechanicznych i wygodne w obsłudze. Obowiązkiem pracodawcy jest wywieszenie przy apteczce nazwiska bądź nazwisk osób, które są uprawnione do ich obsługi. Dodatkowo umieszcza on przy niej instrukcję udzielania pierwszej pomocy przedlekarskiej.

Autopromocja

Monitor Bezpieczeństwa
i Higieny Pracy
Wydanie cyfrowe

Sprawdź

Pierwsza pomoc w pracy

Liczba apteczek nie jest ograniczona ściśle przepisami. Decyzję o ich liczbie podejmuje pracodawca w porozumieniu z lekarzem sprawującym profilaktyczną opiekę zdrowotną nad pracownikami, biorąc pod uwagę rodzaj i siłę zagrożeń występujących w zakładzie pracy.

Pierwsza pomoc

Każdy z pracodawców ma obowiązek wyznaczyć ratownika lub osobę przeszkoloną w zakresie udzielania pierwszej pomocy. Jest ona odpowiedzialna zarówno za organizację pomocy, jak i wyposażenie firmowej apteczki. Liczba osób, które powinny być odpowiedzialne w tym zakresie kształtuje się różnie ze względu na stopień ryzyka oraz liczbę zatrudnionych. Wygląda to następująco:

1. Niski stopień ryzyka (biura, biblioteki, hotele itp.):
   • poniżej 50 pracowników – co najmniej 1 osoba wyznaczona,
   • od 50 do 100 pracowników – co najmniej 1 ratownik,
   • powyżej 100 pracowników – dodatkowo 1 ratownik na każde 100 zatrudnionych osób.
2. Średni stopień ryzyka (produkcja, montaż, magazyn itp.):
   • poniżej 20 pracowników – co najmniej 1 osoba wyznaczona,
   • od 20 do 100 pracowników – co najmniej 1 ratownik na każde 50 zatrudnionych,
   • powyżej 100 pracowników – dodatkowo 1 ratownik na każde 100 zatrudnionych.
3. Wysoki stopień ryzyka (górnictwo, przemysł ciężki itp.):
   • poniżej 50 pracowników – co najmniej 1 osoba wyznaczona,
   • od 5 do 50 pracowników – co najmniej 1 ratownik,
   • powyżej 50 pracowników – dodatkowo 1 ratownik na każde 50 zatrudnionych.

Gdy firma mieści się np. w kilku budynkach i utrudnia to dostęp do pomocy przedlekarskiej, liczbę ratowników trzeba odpowiednio zwiększyć. Ratownik lub osoba przeszkolona musi być na każdej zmianie!

Kiedy mówimy o wypadku przy pracy?

Kary za brak apteczki?

Pracodawca podlega kontroli Państwowej Inspekcji Pracy (PIP) między innymi w zakresie apteczek pierwszej pomocy. W przypadku wykazania jej braku w trakcie przeprowadzanej kontroli inspektor nakaże uzupełnienie. Niewykluczona jest w takim przypadku również kara grzywny, wynosząca od 1000 do 30 000 zł. Odpowiedzialność za nieprzestrzeganie przepisów lub zasad bezpieczeństwa i higieny pracy ponosi zarówno pracodawca, jak i kierownik (art. 283 § 1 Kodeksu pracy). Zgodnie zaś z Kodeksem karnym, gdy nie udzieli on pomocy człowiekowi będącemu w sytuacji związanej z bezpośrednim zagrożeniem utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu (jeżeli sam w tym przypadku nie narazi się na podobne ryzyko), podlega karze pozbawienia wolności do trzech lat (art. 162 Kodeksu karnego).

Monika Węcław (Zielona Linia)

19524 - infolinia urzędu pracy
www.zielonalinia.gov.pl