Kiedy pracodawca może przerwać urlop pracownika?

Przerwanie urlopu pracownika reguluje art. 167 kodeksu pracy, który przyznaje pracodawcy uprawnienie do odwołania pracownika z urlopu, gdy wystąpiły okoliczności nieprzewidziane w chwili rozpoczynania urlopu oraz gdy obecność pracownika w zaistniałej sytuacji jest konieczna. Ważne jest, aby obie przesłanki zostały spełnione razem oraz to, że okoliczności odwołania zaistniały zarówno w trakcie urlopu jak również w momencie jego rozpoczynania, których nie można było przewidzieć. Odwołanie pracownika z urlopu jest możliwe, jeżeli pracodawca zna miejsce pobytu pracownika i może się z nim skontaktować. Pracownik nie ma jednak obowiązku podawania pracodawcy miejsca swojego pobytu, więc próby skontaktowania się leżą po stronie pracodawcy. Tylko w wyjątkowych sytuacjach pracodawca może domagać się udzielenia takich informacji powołując się na dbałość o dobro zakładu pracy.

Odwołanie z urlopu traktowane jest jako polecenie i pracownik zobowiązany jest do podporządkowania się decyzji o odwołaniu, nawet jeżeli pracodawca nie podał przyczyny odwołania z urlopu bądź według pracownika odwołanie jest nieuzasadnione. Niezastosowanie się do polecenia pracodawcy i niestawiennictwo w pracy może skutkować pociągnięciem pracownika do odpowiedzialności za nieusprawiedliwione opuszczenie miejsca pracy.

Zobacz też: Odwołanie pracownika z urlopu bezpłatnego

Konsekwencje odwołania pracownika z urlopu

Art. 167 § 2 k.p. nakłada na pracodawcę obowiązek pokrycia kosztów poniesionych przez pracownika, które pozostają w bezpośrednim związku z odwołaniem pracownika z urlopu. Do takich kosztów należy zaliczyć wszystkie wydatki poniesione przez pracownika z tytułu opłacenia pobytu krajowego lub zagranicznego na urlopie, a z powodu odwołania z urlopu - niewykorzystanego pobytu. Tego rodzaju wydatkami są również koszty podróży. Dodatkowo, jeżeli w wyniku odwołania z urlopu pracownik wrócił wraz z rodziną  to pracodawca powinien pokryć wszystkie wydatki poniesione również przez członka rodziny.

Zasadą jest, że pracownika nie można odwołać z powodu zaistnienia zwykłych potrzeb pracodawcy, gdyż do ustalaniu zwykłego toku pracy służy ustalenie planu urlopów. Dodatkowo przyjętą w praktyce zasadą jest, że jeżeli pracownik został odwołany z urlopu a następnie kontynuuje przerwany urlop to pracodawca nie może odwołać go po raz kolejny, bowiem przyczyna do odwołania w takiej sytuacji powstała już w trakcie trwania urlopu a nie przy jego rozpoczęciu. Za niezgodne z prawem należy uznać odwołanie, które ma na celu wręczenie przez pracodawcę wypowiedzenia umowy o pracę.

Przesunięcie i zmiana terminu urlopu

W niektórych sytuacjach pracownik nie może rozpocząć planowanego urlopu w terminie z przyczyn usprawiedliwiających nieobecność w pracy. Należy do nich:

• czasowa niezdolność do pracy wskutek choroby pracownika
• odosobnienie w związku z chorobą zakaźną
• urlop macierzyński

W takich wypadkach pracodawca jest zobowiązany do przesunięcia urlopu na termin późniejszy. Pracownik w pierwszych dwóch sytuacjach powinien udokumentować swoją niezdolność do pracy zaświadczeniem lekarskim a pracodawca powinien uzgodnić z pracownikiem inny termin wykorzystania urlopu za ten okres.

Przesunięcie terminu urlopu może nastąpić również na wniosek pracownika uzasadniony ważnymi przyczynami, których ocena leży w gestii pracodawcy. Może być to uzasadnione szczególnym interesem osobistym lub rodzinnym, który przemawia za koniecznością zmiany terminu urlopu.

Zobacz też: Co może spowodować przesunięcie urlopu wypoczynkowego?