Jakich okresów nie należy wliczać do okresu zasiłkowego – najczęstsze błędy

Ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku chorobowego:

● po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego – jeżeli podlega obowiązkowo temu ubezpieczeniu,

● po upływie 90 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego – jeżeli jest ubezpieczony dobrowolnie.

Jeśli niezdolność do pracy z powodu choroby powstanie w okresie wyczekiwania na prawo do zasiłku, wówczas okresu przypadającego na ten czas nie wlicza się do okresu zasiłkowego ani do okresu 14/33 dni wynagrodzenia za czas choroby.

Osoba zatrudniona od 6 lipca 2016 r. na podstawie umowy zlecenia była niezdolna do pracy w okresie od 19 września do 19 października 2016 r. Osoba ta przystąpiła do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego. Przed podjęciem pracy przez rok była zarejestrowana jako bezrobotna z prawem do zasiłku. Zleceniobiorca nabywa prawo do zasiłku chorobowego po upływie 90 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego. Jest to tzw. okres wyczekiwania na zasiłek chorobowy. Okres niezdolności do pracy z powodu choroby, za który ubezpieczony nie ma prawa do zasiłku z powodu zbyt krótkiego okresu ubezpieczenia chorobowego, przy ustalaniu okresu wyczekiwania traktuje się na równi z okresem ubezpieczenia chorobowego. Zatem wymagane 90 dni okresu wyczekiwania zleceniobiorcy objętego ubezpieczeniem od 6 lipca 2016 r. minie 3 października i od 4 października 2016 r. płatnik powinien wypłacić zasiłek chorobowy. Okresu niezdolności do pracy przypadającego w okresie wyczekiwania na prawo do zasiłku chorobowego nie należy wliczać do okresu zasiłkowego, dlatego ubezpieczony wykorzystał 16 dni okresu zasiłkowego (od 4 do 19 października) z przysługujących 182 dni.

Błąd 2. Wliczanie do okresu zasiłkowego czasu choroby, która przypada w okresie urlopu wychowawczego, bezpłatnego lub macierzyńskiego

Pracownik przebywający na urlopie wychowawczym, bezpłatnym czy macierzyńskim może stać się niezdolny do pracy. Jednak przebywanie np. na urlopie bezpłatnym jest zawieszeniem stosunku pracy, a w konsekwencji w tym okresie pracownik nie podlega ubezpieczeniu chorobowemu. Zatem okres urlopu bezpłatnego stanowi przerwę w ubezpieczeniu chorobowym, w czasie której pracownik nie nabywa żadnych uprawnień do świadczeń z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. W przypadku gdy niezdolność do pracy powstanie w okresie urlopu bezpłatnego, pracownikowi przysługuje prawo odpowiednio do wynagrodzenia lub zasiłku chorobowego od pierwszego dnia po zakończeniu tego urlopu. Okresu choroby, który przypada na czas takiego urlopu, nie należy wliczać do okresu zasiłkowego ani do okresu, przez który przysługuje wynagrodzenie chorobowe.