Emeryci i renciści bez prawa do zasiłku chorobowego - wyrok TK

Zgodność z konstytucją

Kwestionowany przepis ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa jest zgodny z konstytucją. 17 czerwca 2014 r. o godz. 8:30 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał połączone pytania prawne Sądu Rejonowego w Gliwicach VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, Sądu Rejonowego w Płocku IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oraz Sądu Rejonowego w Gliwicach VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych dotyczące zasiłku chorobowego. Trybunał orzekł, że art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa jest zgodny z art. 67 ust. 1 i art. 32 ust. 1 w związku z art. 2 Konstytucji. W pozostałym zakresie Trybunał umorzył postępowanie.

Zobacz: Choroba pracownika - wynagrodzenia i zasiłki chorobowe na przykładach

Okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego a prawo do emerytury lub renty

Trybunał oceniał przepis, zgodnie z którym zasiłek chorobowy z tytułu niezdolności do pracy nie przysługuje za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli osoba niezdolna do pracy ma ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy. Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 67 ust. 1 konstytucji, Trybunał stwierdził, że zakwestionowany przepis nie narusza istoty prawa do zabezpieczenia społecznego.

Gwarancje socjalne na dostatecznym poziomie

Trybunał podkreślił, że obowiązek urzeczywistnienia wynikających z konstytucji gwarancji socjalnych nie oznacza obowiązku maksymalnej rozbudowy systemu świadczeń. Konstytucja gwarantuje jedynie pewien dostateczny poziom, poniżej którego ustawowa realizacja prawa socjalnego nie może się uplasować. Nie można uznać, że ustawodawca, wyłączając z kręgu adresatów zasiłku chorobowego, osoby pobierające emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, których stosunek pracy ustał w czasie niezdolności do pracy pozbawił ich tych gwarancji. Celem emerytury jest zapewnienie godnego poziomu życia w warunkach obniżonej zdolności do zarobkowania, wynikającej z podeszłego wieku. Z kolei renta z tytułu niezdolności do pracy jest świadczeniem na wypadek utraty zdolności do zarobkowania przed osiągnięciem wieku emerytalnego. Zarówno emerytura, jak i renta z tytułu niezdolności do pracy są świadczeniami z założenia zapewniającymi gwarancje wynikające z art. 67 ust.1 konstytucji.