Tajemnica przedsiębiorstwa

Czy pracodawca może zakazać pracownikom kontaktowania się z mediami? Czy prawo pozwala na udzielanie wypowiedzi o sytuacji firmy przez pracowników? Jakie są warunki zgodnej z prawem pracy wypowiedzi w mediach?

Od 4 września 2018 r. obowiązuje nowelizacja ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Nowe regulacje mają wpływ na zatrudnienie pracowników, którzy mają dostęp do poufnych informacji przedsiębiorstwa. Zmiany te oznaczają nowe obowiązki dla pracodawców w zakresie ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa.

Jednym z podstawowych obowiązków pracowniczych określonych w kodeksie pracy jest obowiązek zachowania w tajemnicy informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę [art. 100 § 2 pkt 4 KP] oraz przestrzeganie tajemnicy określonej w odrębnych przepisach [art. 100 § 2 pkt 5 KP].

Pracownicy wykonując swoje obowiązki bardzo często mają dostęp do informacji stanowiących tajemnicę pracodawcy. To z kolei powoduje zagrożenie, że poufne wiadomości mogą wyjść na zewnątrz i dotrzeć do niepowołanych osób. Dlatego przestrzeganie tajemnicy pracodawcy zostało zaliczone do katalogu podstawowych obowiązków pracowniczych, określonych w art. 100 § 1 pkt 4 Kodeksu pracy. Taki obowiązek obciąża z mocy prawa każdego podwładnego, niezależnie od ewentualnych zapisów w układzie zbiorowym pracy, regulaminie pracy czy w umowie o pracę.

Na terenie zakładu pracy miał miejsce wypadek przy pracy. W trakcie kontroli Państwowej Inspekcji Pracy inspektor wyjął aparat fotograficzny i zaczął fotografować miejsce zdarzenia, a co za tym idzie maszynę oraz jej otoczenie. Wokół maszyny, przy której miał miejsce wypadek usytuowana była maszyna, wykonana na specjalne zamówienie, której z uwagi na dzisiejszą konkurencję na rynku właściciel firmy nie chce nikomu pokazywać. Czy inspektor pracy ma prawo dokumentowania aparatem fotograficznym przebiegu kontroli i fotografowania maszyn i urządzeń znajdujących się na terenie zakładu pracy? Czy właściciel zakładu pracy ma prawo zabronić inspektorowi prawa do robienia zdjęć z uwagi na tajemnicę przedsiębiorstwa a ściślej ochronę technologii produkcji?

Pracownik i pracodawca mogą zawrzeć umowę wprowadzającą zakaz podejmowania działań konkurencyjnych względem pracodawcy po zakończeniu stosunku pracy. Za okres obowiązywania zakazu pracownikowi należy się odszkodowanie w wysokości określonej w umowie.

Informacja dotycząca wysokości wynagrodzenia pracownika należy do kategorii jego dóbr osobistych i podlega ochronie. Jednakże, jak wynika z wyroku Sądu Najwyższego, nie można zwolnić dyscyplinarnie kadrowej, która zdradziła dane osobowe pracowników, żeby udowodnić przed sądem dyskryminację płacową w swoim zakładzie pracy.

Obowiązkiem pracodawcy jest zachowanie w tajemnicy wysokości wynagrodzeń pracowników. Jeżeli zatrudniający ujawnia takie informacje, naraża się na zarzut naruszenia dóbr osobistych pracownika, a w konsekwencji może zostać pozwany o wypłatę zadośćuczynienia z tego tytułu.

Zakup nowej drukarki lub laptopa jest stratą pieniędzy, jeśli pracownicy nie wiedzą, jak wykorzystać wszystkie możliwości urządzenia. Podobnie jest z bezpieczeństwem, nawet jeżeli firma inwestuje w odpowiednie oprogramowanie, a nie szkoli swoich pracowników, to grozi jej poważne niebezpieczeństwo związanie z utratą cennych firmowych danych. Polityka bezpieczeństwa to nie tylko inwestycja w software, to także edukacja wszystkich osób zatrudnionych w przedsiębiorstwie – począwszy od pracowników niższego szczebla, skończywszy na zarządzie firmy.

Szkolenia dotyczące ochrony informacji niejawnych przeprowadzają Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub Służba Kontrwywiadu Wojskowego, a w jednostkach przetwarzających takie informacje – pełnomocnicy ochrony informacji niejawnych.

Pracodawca dużej prywatnej firmy notorycznie odmawia pracownikom wglądu do akt osobowych czy też kserowania dokumentów danego pracownika. Tłumaczy to tajemnicą służbową. W naszej ocenie pracodawca narusza prawo pracy. Co zrobić w tym przypadku?

Pracownik niejednokrotnie ma dostęp do wiadomości istotnych dla funkcjonowania zakładu pracy. Dlatego pracodawca powinien zabezpieczyć się przed ujawnieniem poufnych informacji – zarówno konkurentom, jak i innym niepowołanym osobom.

Czynem nieuczciwej konkurencji jest m.in. naruszenie tajemnicy przedsiębiorstwa, przekupstwo osoby pełniącej funkcję publiczną, nieuczciwa lub zakazana reklama.

Kupujący przedsiębiorstwo z momentem jego nabycia staje się odpowiedzialny solidarnie ze zbywcą za jego zobowiązania związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

W umowie o zakazie konkurencji pracownik zobowiązał się, że w okresie 2 lat po ustaniu zatrudnienia nie będzie prowadził działalności konkurencyjnej. W tym okresie miałem mu wypłacać odszkodowanie w wysokości 30% jego wcześniejszego wynagrodzenia. Czy po roku obowiązywania zakazu zmuszony jestem dalej wypłacać odszkodowanie, jeżeli informacje będące przedmiotem zakazu wskutek postępu techniki stały się powszechnie znane?

Jestem zatrudniona na stanowisku specjalisty do spraw personalnych w firmie, w której pracuje pond 300 osób. Ostatnio dostałam podwyżkę i wiem, że teraz zarabiam znacznie więcej niż moi koledzy wykonujący podobne zadania. W związku z tym szef zażądał ode mnie zachowania tajemnicy i nieujawniania nikomu, ile zarabiam. Czy pracodawca ma do tego prawo?

Pracownicy mają obowiązek zachowywać w tajemnicy informacje, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę.

Zwalczanie nieuczciwej konkurencji ma bardzo szeroki zasięg. Dlatego też warto wiedzieć, jakie działania można uznać za nieuczciwe praktyki, a które można potraktować jako zwykłe działania konkurencyjne.

Zachowanie w tajemnicy wysokości zarobków poszczególnych pracowników to przede wszystkim obowiązek pracodawcy, w pewnych sytuacjach obowiązek ten można rozszerzyć także na pracowników.

W razie świadomego ujawnienia przez pracownika tajemnicy pracodawcy możliwe jest rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika.