Zakaz konkurencji po ustaniu zatrudnienia

Subskrybuj nas na Youtube

Zapisz się na newsletter

Dołącz do ekspertów Dołącz do grona ekspertów

27 maja 2009, 06:00

Cezary Mak

REKLAMA

W umowie o zakazie konkurencji pracownik zobowiązał się, że w okresie 2 lat po ustaniu zatrudnienia nie będzie prowadził działalności konkurencyjnej. W tym okresie miałem mu wypłacać odszkodowanie w wysokości 30% jego wcześniejszego wynagrodzenia. Czy po roku obowiązywania zakazu zmuszony jestem dalej wypłacać odszkodowanie, jeżeli informacje będące przedmiotem zakazu wskutek postępu techniki stały się powszechnie znane?

Pracodawca powinien dalej wypłacać byłemu pracownikowi odszkodowanie pomimo tego, że na skutek postępu technologicznego informacje nabyte przez pracownika podczas zatrudnienia zdezaktualizowały się w takim stopniu, że przestają być uznane za „szczególnie ważne” dla pracodawcy.

REKLAMA

Autopromocja

Kodeks pracy 2025. Praktyczny komentarz z przykładami

Czas pracy 2025. Planowanie, rozliczanie i ewidencja

Wynagrodzenia 2025. Rozliczanie płac w praktyce. Przykłady

Z podanego stanu faktycznego wynika, że pracodawca zawarł z pracownikiem umowę o zakazie konkurencji unormowaną w art. 101² § 1 k.p.

Pracodawca i pracownik mający dostęp do szczególnie ważnych informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę, mogą zawrzeć umowę o zakazie konkurencji na czas po ustaniu stosunku pracy. Pojęcie szczególnie ważnych informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę nie zależy od kryteriów obiektywnych, lecz subiektywnego przekonania pracodawcy. Wystarczy, że jego zdaniem wykorzystanie nabytej przez pracownika wiedzy w działalności konkurencyjnej mogłoby go narazić na straty. Umowa o zakazie konkurencji może być więc zawarta nawet wówczas, gdy pracodawca jedynie przewiduje, że pracownik uzyska szczególnie ważne informacje. To pracodawca uznaje, czy wykorzystanie u konkurencji nabytej przez pracownika wiedzy mogłoby narazić go na szkodę (wyrok SN z 18 kwietnia 2007 r., I PK 361/06, OSNP 2008/9-10/130).

Z art. art. 101² § 2 k.p. wynika natomiast, że zakaz konkurencji przestaje obowiązywać przed upływem terminu, na jaki została zawarta umowa w razie ustania przyczyn uzasadniających taki zakaz, lub niewywiązywania się pracodawcy z obowiązku wypłaty odszkodowania. Nie oznacza to jednak, że ustanie przyczyn zakazu konkurencji przesądza o automatycznym ustaniu obowiązku pracodawcy zapłaty pracownikowi umówionego odszkodowania. W razie ustania przyczyny, dla której została zawarta umowa o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy, a także wówczas, gdy pracodawca po ustaniu stosunku pracy nie obawia się już konkurencji ze strony byłego pracownika, obciąża go wzajemne zobowiązanie do zapłaty uzgodnionego odszkodowania (wyrok SN z 14 maja 1998 r., I PKN 121/98, OSNP 1999/10/342). Ustanie przyczyn uzasadniających zawarcie umowy o zakazie konkurencji powoduje jedynie możliwość podjęcia przez byłego pracownika określonej w umowie działalności konkurencyjnej. Po zawarciu umowy o zakazie konkurencji pracodawcy nie służy uprawnienie do jednostronnego rozwiązania umowy z uzasadnieniem, że nie obawia się już konkurencji ze strony pracownika i zwolnienia się w ten sposób z obowiązku wypłaty odszkodowania. Rozwiązanie takiej umowy w drodze czynności prawnej jest dopuszczalne wyłącznie w drodze porozumienia stron, a także w drodze wypowiedzenia dokonanego przez jedną ze stron, jeżeli jego możliwość i przyczyny zostały wskazane przez strony jako okoliczności uzasadniające rozwiązanie umowy o zakazie konkurencji.