Ochrona pracowników w wieku przedemerytalnym

Ochrona przed zwolnieniem z pracy dotyczy pracowników, którym pozostało do emerytury mniej niż cztery lata. Przysługuje ona jednak tylko zatrudnionemu, który osiągnie i odpowiedni wiek, i staż pracy. Dlatego nie może z niej skorzystać pracownik, któremu wprawdzie brakuje niespełna cztery lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, ale wraz z jego osiągnięciem nie będzie miał okresu zatrudnienia uprawniającego do emerytury.

Zmiana miejsca pracy pracownika w wieku przedemerytalnym >>

Ochrona przedemerytalna obejmuje pracowników, którzy spełniają łącznie następujące przesłanki:

• Pracownikowi brakuje nie więcej niż cztery lata do osiągnięcia wieku emerytalnego. Nie chodzi o lata kalendarzowe, ale o rok rozumiany jako 365 następujących po sobie dni. Jeśli zatem pracownik skończy 65 lat 31 października 2011 r., to ochrona przedemerytalna zaczęła obowiązywać 31 października 2007 r. o godz. 0.00. Wiek osoby fizycznej jest liczony tak, jak inne terminy w prawie cywilnym, z tą różnicą, że kolejny rok zaczyna się już z początkiem dnia. Okres ochronny należy liczyć od chwili złożenia oświadczenia o wypowiedzeniu, a nie od dnia rzeczywistego ustania stosunku pracy.
• Okres zatrudnienia pracownika umożliwi mu uzyskanie prawa do emerytury z chwilą osiągnięcia odpowiedniego wieku. Ubezpieczonym urodzonym po 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego, wynoszącego co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn.
• Pracodawca zamierza wypowiedzieć pracownikowi umowę o pracę. Prawo ustanawia zakaz wypowiadania umowy o pracę w okresie ochronnym. Nie dotyczy on jednak np. rozwiązania umowy o pracę na mocy porozumienia stron czy bez zachowania okresu wypowiedzenia z przyczyn zawinionych lub niezawinionych przez pracownika. Zakaz wypowiadania umów o pracę pracownikom w wieku przedemerytalnym dotyczy nie tylko umów o pracę na czas nieokreślony, ale wszystkich rodzajów umów podlegających wypowiedzeniu.

Bez prawa do ochrony

Ochrona przedemerytalna nie obejmuje osób uprawnionych do uzyskania wcześniejszej emerytury. W tym przypadku podstawowym warunkiem podlegania ochronie nie jest przyszłe nabycie prawa do emerytury, lecz osiągnięcie odpowiedniego wieku emerytalnego.