Ograniczenia przy zawieraniu umów na czas określony

Zawarcie trzeciej umowy o pracę na czas określony jest równoznaczne w skutkach prawnych z zawarciem umowy o pracę na czas nieokreślony, jeżeli poprzednio strony dwukrotnie zawarły umowę o pracę na czas określony na następujące po sobie okresy, a przerwa między rozwiązaniem poprzedniej a nawiązaniem kolejnej umowy o pracę nie przekroczyła 1 miesiąca (art. 25¹ § 1 k.p.).

Obowiązywanie przepisu

Przepis ten obowiązywał od 2 czerwca 1996 r., jego stosowanie zostało jednak zawieszone 29 listopada 2002 r. aż do momentu przystąpienia Polski do Wspólnoty Europejskiej. Od 1 maja 2004 r. przepis ten znowu obowiązuje.

Zasadą jest, że trzecia umowa na czas określony przekształca się w umowę na czas nieokreślony, jeśli wszystkie trzy umowy zostały zawarte po dniu przystąpienia Polski do Unii Europejskiej.

Przykład

1 maja 2004 r. pracodawca i pracownik zawarli umowę na czas określony obowiązującą do 31 sierpnia 2004 r. Po zakończeniu tej umowy 13 września 2004 r. strony zawarły kolejną umowę na czas określony 5 miesięcy. Będzie to zatem już druga umowa na czas określony, pierwsza bowiem została zawarta 1 maja 2004 r. (w dniu wejścia Polski do Unii Europejskiej), a przerwa między pierwszą a drugą umową nie przekroczyła miesiąca. Następnie 21 lutego 2005 r. strony zawarły trzecią umowę o pracę na czas określony. Umowa ta ulegnie przekształceniu w umowę o pracę na czas nieokreślony, gdyż przerwa między drugą a trzecią umową również nie przekroczyła miesiąca.

Jeśli jednak w momencie wejścia Polski do Unii Europejskiej między stronami obowiązywała pierwsza umowa na czas określony zawarta jeszcze przed 1 maja 2004 r., to trzecia kolejna umowa na czas określony nie ulegnie przekształceniu.

Przykład

1 maja 2004 r. między stronami stosunku pracy trwała umowa o pracę na czas określony zawarta 1 kwietnia 2004 r. i obowiązująca do 31 grudnia 2004 r. Ta umowa nie będzie podlegała wliczeniu do limitu trzech umów na czas określonych, z którymi wiąże się przekształcenie stosunku pracy w umowę na czas nieokreślony. Umowa ta została bowiem zawarta przed wejściem Polski do UE, a więc w czasie, gdy obowiązywanie przepisu było zawieszone. Wliczeniu do limitu trzech umów będzie podlegała jako pierwsza dopiero ta umowa na czas określony, która została zawarta po zakończeniu umowy z 1 kwietnia 2004 r.

Aby zasada przekształcenia się trzeciej umowy w umowę bezterminową miała zastosowanie, konieczne jest, aby wszystkie umowy terminowe podlegające wliczeniu zostały zawarte między tym samym pracodawcą a pracownikiem. Do przekształcenia trzeciej umowy nie jest ponadto potrzebne żadne dodatkowe oświadczenie stron stosunku pracy.