Właściwość miejscowa wskazuje, który sąd pracy jest właściwy do rozpatrzenia sprawy ze względu na terytorialną kompetencję. Pracodawca lub pracownik mogą wytoczyć powództwo ze stosunku pracy przed sądem pracy:
właściwości ogólnej (ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę pozwanego),
w którego okręgu praca jest, była lub miała być wykonywana,
w którego okręgu znajduje się zakład pracy. Każda ze stron stosunku pracy może zatem dowolnie wybrać sąd pracy, przed którym chce wytoczyć powództwo. Właściwość rzeczowa decyduje, którego szczebla sąd pracy jest właściwy do rozpatrzenia sprawy danego rodzaju w I instancji. Ogólna reguła procesu określa, że sądem I instancji jest sąd rejonowy - sąd pracy. Kompetencji sądów okręgowych - sądów pracy i ubezpieczeń społecznych podlegają sprawy przekazane na podstawie art. 17 k.p.c. Należą do nich m.in. sprawy o prawa niemajątkowe oraz o prawa majątkowe, w których wartość przedmiotu sporu przekracza 75 tys. zł. Do właściwości rzeczowej sądów rejonowych - sądów pracy należą jednak, bez względu na wartość przedmiotu sporu, sprawy o:
Właściwość miejscowa jednostek ZUS jest ustalana:
Dalszy ciąg materiału pod wideo
według siedziby lub miejsca zamieszkania płatnika - dla płatników składek w zakresie wszystkich spraw, a w przypadku osób ubezpieczonych - w zakresie rozliczania składek oraz wypłacania świadczeń za czas niezdolności do pracy w okresie ubezpieczenia,
według miejsca zamieszkania - dla osób ubezpieczonych w zakresie ustalania i wypłacania świadczeń z ubezpieczenia społecznego: emerytur, rent, zasiłków i świadczeń przedemerytalnych oraz zasiłków z ubezpieczenia społecznego z tytułu choroby i macierzyństwa za okres niezdolności do pracy przypadającej po ustaniu ubezpieczenia.
