Czy w każdym przypadku ustalania podstawy wymiaru trzeba uzupełnić wynagrodzenie za niepełny miesiąc

Jeżeli pracownik w miesiącu, w którym chorował, przepracował mniej niż połowę obowiązującego go czasu pracy, to wynagrodzenie za ten miesiąc należy wyłączyć z obliczeń podstawy wymiaru. Natomiast jeśli pracownik przepracował co najmniej połowę obowiązującego go wymiaru czasu pracy w miesiącu, to wynagrodzenie za ten miesiąc należy wliczyć do podstawy wymiaru po uzupełnieniu.

UZASADNIENIE

Podstawą wymiaru zasiłku chorobowego jest przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym przebywał na zwolnieniu lekarskim (art. 36 ust. 1 ustawy zasiłkowej). Jeżeli w okresie, z którego jest ustalana podstawa wymiaru zasiłku chorobowego, pracownik nie otrzymał wynagrodzenia z powodu usprawiedliwionej nieobecności w pracy, to płatnik zasiłku powinien:

• wyłączyć wynagrodzenie za miesiące, w których pracownik przepracował mniej niż połowę obowiązującego go czasu pracy oraz
• przyjąć, po uzupełnieniu, wynagrodzenie z miesięcy, w których pracownik przepracował co najmniej połowę obowiązującego go czasu pracy.

WAŻNE!

Autopromocja

Jak prawidłowo rozliczać składki ZUS. 28 praktycznych porad

Kup książkę:

Jak prawidłowo rozliczać składki ZUS. 28 praktycznych porad

Przy ustalaniu, czy wynagrodzenie za niepełny miesiąc należy wliczyć do podstawy wymiaru zasiłku, decydujący jest obowiązujący pracownika wymiar czasu pracy, a nie liczba dni w miesiącu.

Jeżeli zatrudniony u Państwa pracownik zachorował w sierpniu 2009 r., to do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego należy przyjąć wypłacone wynagrodzenie za okres od sierpnia 2008 r. do lipca 2009 r.

Gdyby wcześniej pracownik był chory np. w grudniu 2008 r. przez 26 dni kalendarzowych oraz w kwietniu 2009 r. przez 14 dni kalendarzowych, to powinni Państwo wyłączyć z podstawy wymiaru tylko wynagrodzenie za grudzień 2008 r., ponieważ pracownik był nieobecny w pracy więcej niż przez połowę miesiąca. Natomiast wynagrodzenie za kwiecień 2009 r. powinni Państwo wliczyć do podstawy wymiaru po jego uzupełnieniu.

Autopromocja

Kodeks pracy 2023. Praktyczny komentarz z przykładami + wzory dokumentów online

Kup książkę:

Kodeks pracy 2023. Praktyczny komentarz z przykładami + wzory dokumentów online

Jeżeli z podstawy wymiaru zasiłku zostanie wyłączone wynagrodzenie za grudzień 2008 r., to podstawę powinni Państwo ustalić z przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z 11 miesięcy. Sumę wynagrodzeń za okres od sierpnia 2008 r. do lipca 2009 r., z wyłączeniem wynagrodzenia za grudzień 2008 r., powinni Państwo podzielić przez 11, a nie przez 12 miesięcy kalendarzowych.

W zależności od rodzaju wynagradzania są dwa sposoby jego uzupełniania przed wliczeniem do podstawy wymiaru.

Autopromocja

Bieżące aktualności o zmianach przepisów

Czy biuro rachunkowe ma nowe obowiązki w związku z wprowadzeniem KSeF? Zmiany w podatkach dochodowych na 2024 r. i innych zmianach w VAT 2024 oraz prawie pracy i ubezpieczeń społecznych. I wiele innych bieżących tematów ...

IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

Pierwszy ze sposobów jest stosowany przy stałym wynagrodzeniu za pracę. W tym przypadku wynagrodzenie pracownika uzupełnia się przez przyjęcie wynagrodzenia wynikającego z umowy o pracę.

Drugi ze sposobów uzupełniania dotyczy wynagrodzenia zmiennego. Przy zmiennym wynagrodzeniu kwotę wynagrodzenia uzyskaną przez pracownika w danym miesiącu za przepracowane dni robocze należy podzielić przez liczbę tych dni. Uzyskaną kwotę należy pomnożyć przez liczbę dni, w które pracownik miał obowiązek pracować w tym miesiącu.

W podstawie wymiaru zasiłku chorobowego/wynagrodzenia chorobowego płatnik świadczenia powinien uwzględniać tylko te składniki wynagrodzenia, od których została odprowadzona składka na ubezpieczenie chorobowe i które nie przysługują za okres zwolnienia lekarskiego (art. 41 ust. 1 ustawy zasiłkowej).

Raz ustalonej podstawy wymiaru nie należy ustalać na nowo, jeżeli między prawem do kolejnych świadczeń przerwa była krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe (art. 46 ustawy zasiłkowej).

Podstawa prawna

• art. 36–38, art. 41 ust. 1, art. 43, art. 46 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (DzU z 2005 r. nr 31, poz. 267 ze zm.).