Nabywanie prawa do świadczeń przedemerytalnych

Możliwość uzyskania świadczenia przedemerytalnego mają:

• osoby zwolnione z zakładów pracy,
• przedsiębiorcy, którzy ogłosili upadłość,
• osoby, które utraciły prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Niewypłacalny pracodawca

Świadczenie przedemerytalne mogą uzyskać pracownicy, którzy musieli odejść z pracy z powodu likwidacji lub niewypłacalności pracodawcy w rozumieniu przepisów ustawy z 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (DzU nr 158, poz. 1121 ze zm.). Taka sytuacja zachodzi m.in. wówczas, gdy sąd upadłościowy wydał postanowienie o ogłoszeniu upadłości pracodawcy (obejmującej likwidację majątku dłużnika lub możliwość zawarcia układu).

Osoby, które zostały z takich powodów zwolnione z pracy, mogą nabyć prawo do świadczenia przedemerytalnego, jeśli do dnia rozwiązania stosunku pracy ukończyły co najmniej 56 lat (kobieta) lub 61 lat (mężczyzna) oraz udowodniły okres składkowy i nieskładkowy w wymiarze co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Jeśli na koniec roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy posiadały dłuższy staż ubezpieczeniowy (co najmniej 34 lata dla kobiet lub 39 lat dla mężczyzn), mogą uzyskać świadczenie przedemerytalne bez względu na osiągnięty wiek. W obydwu przypadkach konieczne jest pozostawanie w zatrudnieniu przez okres co najmniej 6 miesięcy u pracodawcy, który następnie uległ likwidacji lub stał się niewypłacalny. Do tego stażu wliczane są również okresy pobierania świadczeń w razie choroby i macierzyństwa.