Umowa zlecenia 2017 - kogo nie obejmie minimalna stawka godzinowa
REKLAMA
REKLAMA
Sprawdź wysokość minimalnej stawki godzinowej w 2018 r.
REKLAMA
Od 1 stycznia 2017 r. zleceniobiorcy i samozatrudnieni będą uprawnieni do minimalnego wynagrodzenia za pracę w wysokości 13 zł za godzinę wykonywania pracy. Gwarancja minimalnej stawki nie będzie dotyczyć jednak m.in. osób, które same decydują o miejscu i czasie wykonywania pracy i jednocześnie otrzymują z tego tytułu wynagrodzenie prowizyjne. Minimalna stawka godzinowa nie ma też zastosowania do przedsiębiorców, którzy w ramach umowy o świadczenie usług korzystają z pracy innych osób.
Od 1 stycznia 2017 r. minimalną stawką godzinową będzie minimalna wysokość wynagrodzenia za każdą godzinę wykonania zlecenia lub świadczenia usług, przysługująca przyjmującemu zlecenie lub świadczącemu usługi. Za takie osoby uważa się:
● osobę fizyczną wykonującą działalność gospodarczą zarejestrowaną w Polsce albo w państwie niebędącym państwem członkowskim Unii Europejskiej lub państwem Europejskiego Obszaru Gospodarczego, niezatrudniającą pracowników lub niezawierającą umów ze zleceniobiorcami, albo
● osobę fizyczną niewykonującą działalności gospodarczej
– która przyjmuje zlecenie lub świadczy usługi na podstawie umowy zlecenia i umowy o świadczeniu usług (do której stosuje się przepisy o zleceniu) – na rzecz przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej albo na rzecz innej jednostki organizacyjnej, w ramach prowadzonej przez te podmioty działalności.
Polecamy produkt: Umowy zlecenia i inne umowy cywilnoprawne od 1 stycznia 2017 r.
Od 1 stycznia 2017 r. w przypadku wskazanych wyżej umów i osób, które je wykonują, wysokość wynagrodzenia powinna być ustalona w umowie w taki sposób, aby za każdą godzinę wykonania zlecenia lub świadczenia usług nie była niższa od minimalnej stawki godzinowej. W 2017 r. będzie to 13 zł brutto za godzinę pracy, a w kolejnych latach kalendarzowych stawka ta będzie wzrastała o taki sam procent, o jaki wzrośnie minimalne wynagrodzenie za pracę.
W przypadku gdy wysokość wynagrodzenia ustalonego w umowie nie będzie zapewniać przyjmującemu zlecenie lub świadczącemu usługi za każdą godzinę wykonania zlecenia lub świadczenia usług wynagrodzenia w wysokości co najmniej minimalnej stawki godzinowej, osobom tym będzie przysługiwało wynagrodzenie w wysokości obliczonej z uwzględnieniem minimalnej stawki godzinowej.
Minimalna stawka godzinowa nie będzie obowiązywała w przypadku każdej umowy zlecenia lub umowy o świadczenie usług wiążącej zleceniobiorcę albo samozatrudnionego z przedsiębiorcą bądź inną jednostką organizacyjną. Wyjątki będą dotyczyć niżej wymienionych sytuacji, w których nie trzeba będzie zapewniać płacy minimalnej.
Samozatrudniony niewykonujący osobiście pracy
REKLAMA
Obowiązek zapewnienia od 1 stycznia 2017 r. minimalnej stawki godzinowej dotyczy tylko takiej pracy, którą samozatrudniony wykonuje osobiście, bez pomocy innych osób. Jeżeli do wykonania pracy zatrudnia inne osoby, np. na podstawie umowy zlecenia, musi im zapewnić przynajmniej minimalne wynagrodzenie godzinowe. Jeśli natomiast zatrudnienie ma charakter stosunku pracy – ma obowiązek wypłaty pracownikom przynajmniej minimalnej płacy lub jej części (w przypadku zatrudnienia w niepełnym wymiarze czasu pracy). Zatem przedsiębiorcy zatrudniającemu inne osoby nie przysługuje od podmiotu zlecającego mu pracę minimalne wynagrodzenie godzinowe.
Załóżmy, że przedsiębiorca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą w styczniu 2017 r. wykonuje pracę na rzecz innego podmiotu. Od lutego 2017 r. zatrudnia do tych czynności pracownika w pełnym wymiarze czasu pracy. W tej sytuacji podmiot, na rzecz którego praca była wykonywana przez jednoosobowego przedsiębiorcę, ma obowiązek zagwarantować mu minimalne wynagrodzenie za każdą godzinę pracy w styczniu. Od lutego to ten przedsiębiorca ma obowiązek zapewnić pracownikowi przynajmniej minimalne wynagrodzenie za pracę.
Samodzielność wykonujących pracę i wynagrodzenie prowizyjne
Przepisy o minimalnej stawce godzinowej nie będą stosowane do umów zlecenia lub o świadczenie usług, jeżeli o miejscu i czasie ich wykonania decyduje przyjmujący zlecenie lub świadczący usługi i przysługuje mu wyłącznie wynagrodzenie prowizyjne. Wszystkie wskazane warunki muszą zostać spełnione łącznie. Aby zatem w takim przypadku nie obowiązywało minimalne wynagrodzenie godzinowe, to wyłącznie przyjmujący zlecenie lub świadczący usługę za wynagrodzeniem prowizyjnym musi decydować o miejscu i czasie wykonania zlecenia lub świadczenia usług. Jak wynika z uzasadnienia do projektu ustawy zmieniającej:
(...) wyłączenie to nie będzie więc obejmowało przypadków, w których wykonanie zlecenia lub świadczenie usług w konkretnym miejscu lub czasie wynika z umowy bądź istoty zlecenia lub usługi (np. ochrona obiektów, sprzątanie, opieka nad dzieckiem lub osobą niepełnosprawną); wyłączenie nie będzie miało w szczególności zastosowania w przypadku, gdy w umowie zostaną wskazane np. trzy lokalizacje, których dotyczyć ma świadczona usługa, przy czym o kolejności i czasie realizacji usługi w kolejnych lokalizacjach będzie decydował sam zleceniobiorca.
Zobacz: Wskaźniki i stawki
Firma powierza osobom rozprowadzanie ulotek na podstawie umowy zlecenia. Jeżeli wyłącznie te osoby decydują o tym, w jakim miejscu i w jakich godzinach będą rozdawać ulotki, to od 1 stycznia 2017 r. minimalne wynagrodzenie godzinowe w wysokości 13 zł nie będzie miało do nich zastosowania. Jeśli natomiast firma określi, że ulotki mają być rozdawane w określonym miejscu i czasie, będzie musiała zagwarantować tym osobom minimum 13 zł brutto za godzinę pracy.
Kolejnym warunkiem jest, aby osobom tym przysługiwało wynagrodzenie prowizyjne. Ustawa o minimalnym wynagrodzeniu za pracę określa, że przez wynagrodzenie prowizyjne należy rozumieć wynagrodzenie uzależnione od wyników:
● uzyskanych przez przyjmującego zlecenie lub świadczącego usługi w ramach wykonania zlecenia lub świadczenia usług lub
● działalności przedsiębiorcy albo innej jednostki organizacyjnej, na rzecz których jest wykonywane zlecenie lub są świadczone usługi
– takich jak liczba zawartych umów, wartość zawartych umów, sprzedaż, obrót, pozyskane zlecenia, wykonane usługi lub uzyskane należności.
Prowadzenie rodzinnego domu pomocy
Minimalne wynagrodzenie godzinowe nie będzie dotyczyć umów o wykonywanie usług opiekuńczych i bytowych realizowanych przez prowadzenie rodzinnego domu pomocy na podstawie art. 52 ustawy o pomocy społecznej.
Z uzasadnienia do projektu ustawy zmieniającej wynika, że jest to wyłączenie uzasadnione tym, że takie usługi:
(...) polegają na sprawowaniu w sposób ciągły całodobowej opieki nad osobami lub grupą osób, przy czym opieka ta jest uzasadniona ze względu na ich szczególne potrzeby w życiu codziennym (...). Obowiązki osób świadczących usługi odnoszą się do pełnienia opieki przez całą dobę, co nie jest jednoznaczne z ciągłą aktywnością w tym czasie. Charakter opieki polega na pozostawaniu w gotowości fizycznej, społecznej oraz psychicznej 24 godziny na dobę. W związku z powyższym nie można uznać pełnienia roli (...) osoby prowadzącej rodzinny dom pomocy za osobę wykonującą usługi w przeliczeniu na konkretną liczbę godzin.
Rodziny zastępcze i rodzinne domy dziecka
Minimalne wynagrodzenie godzinowe nie będzie dotyczyć umów:
● o pełnienie funkcji rodziny zastępczej zawodowej,
● o utworzeniu rodziny zastępczej zawodowej lub rodzinnego domu dziecka,
● w przedmiocie prowadzenia rodzinnego domu dziecka,
● w przedmiocie pełnienia funkcji rodziny pomocowej,
● w przedmiocie pełnienia funkcji dyrektora placówki opiekuńczo-wychowawczej typu rodzinnego,
● w przedmiocie pełnienia funkcji wychowawcy wyznaczonego do pomocy w kierowaniu placówką opiekuńczo-wychowawczą typu rodzinnego, w przypadku gdy w tej placówce nie ma zatrudnionego dyrektora
– jeżeli ze względu na charakter sprawowanej opieki usługi są świadczone nieprzerwanie przez okres dłuższy niż jedna doba.
Z ustawy wynika, że przez dobę należy rozumieć 24 kolejne godziny poczynając od godziny, w której następuje rozpoczęcie świadczenia usług.
Także te usługi, jak wynika z uzasadnienia do projektu ustawy zmieniającej:
(...) polegają na sprawowaniu w sposób ciągły całodobowej opieki na osobami lub grupą osób, przy czym opieka ta jest uzasadniona ze względu na ich szczególne potrzeby w życiu codziennym (...). Rodziny zastępcze, osoby prowadzące rodzinne domy dziecka, rodziny pomocowe, dyrektorzy rodzinnych domów dziecka oraz wychowawcy wyznaczeni do pomocy w kierowaniu placówką opiekuńczo-wychowawczą typu rodzinnego, w przypadku gdy w placówce tej nie ma zatrudnionego dyrektora zamieszkują wspólnie z dziećmi umieszczonymi w pieczy zastępczej. Ich rytm pracy opiera się na standardach określonych dla rodziny zastępczej, rodzinnego domu dziecka czy placówki rodzinnej oraz jest dostosowany do życia rodziny, którą tworzą, zarówno dla dzieci przyjętych pod opiekę, jak i dzieci własnych. Oznacza to, że przebywają w rodzinie zastępczej, rodzinnym domu dziecka czy placówce z dziećmi 24 godziny na dobę i w tym czasie zapewniają dzieciom opiekę albo pozostają w gotowości do zapewnienia opieki, przy czym trudne pozostaje do ustalenia, kiedy faktycznie świadczone są usługi na rzecz dzieci umieszczonych w pieczy zastępczej, a kiedy na rzecz własnych dzieci. W związku z powyższym nie można uznać wykonywania wyżej wymienionych zadań jako świadczenia usług w przeliczeniu na konkretną liczbę godzin.
Opiekunowie na wypoczynkach i wycieczkach
Minimalne wynagrodzenie godzinowe nie będzie dotyczyć umów, na podstawie których są wykonywane usługi polegające na sprawowaniu opieki nad grupą osób lub osobami podczas wypoczynków lub wycieczek – jeżeli ze względu na charakter sprawowanej opieki usługi są świadczone nieprzerwanie przez okres dłuższy niż jedna doba. Także w tym przypadku przez dobę należy rozumieć 24 kolejne godziny, poczynając od godziny, w której następuje rozpoczęcie świadczenia usług. Analogicznie do wymienionych wyłączeń charakter tej pracy polega na pozostawaniu w gotowości fizycznej, społecznej oraz psychicznej 24 godziny na dobę, w związku z czym nie można uznać pełnienia roli opiekuna podczas wypoczynku za osobę wykonującą usługi w przeliczeniu na konkretną liczbę godzin i naliczać za nią wynagrodzenia.
Opieka domowa
Ostatnią kategorią umów, których od 1 stycznia 2017 r. nie obejmuje gwarantowane minimalne wynagrodzenie godzinowe, będą umowy dotyczące usług opieki domowej nad osobą:
● niepełnosprawną,
● przewlekle chorą lub
● w podeszłym wieku
– gdy w związku z ich wykonywaniem osoba świadcząca usługi zamieszkuje wspólnie z podopiecznym w jego mieszkaniu lub domu, a ze względu na charakter sprawowanej opieki usługi są świadczone jednej osobie lub wspólnie zamieszkującej rodzinie nieprzerwanie przez okres dłuższy niż jedna doba. Również w tym przypadku przez dobę należy rozumieć 24 kolejne godziny, poczynając od godziny, w której następuje rozpoczęcie świadczenia usług.
To wyłączenie nie będzie dotyczyć przypadków świadczenia usług we wszelkich placówkach świadczących całodobowe usługi dla osób niepełnosprawnych, przewlekle chorych lub w podeszłym wieku.
Podstawa prawna:
● art. 1 pkt 1a i pkt 1b ustawy z 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę – Dz.U. z 2015 r., poz. 2008; ost.zm. Dz.U. z 2016 r., poz. 1265
● art. 1 pkt 7 ustawy z 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę oraz niektórych innych ustaw – Dz.U. z 2016 r., poz. 1265
● art. 734, art. 750 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny – j.t. Dz.U. z 2016 r., poz. 380; ost.zm. Dz.U. z 2016 r., poz. 1579
Zobacz: Kalkulatory
REKLAMA
REKLAMA
- Czytaj artykuły
- Rozwiązuj testy
- Zdobądź certyfikat