Świadczenia dla bezrobotnych w prawie UE

Zasady odnoszące się do świadczeń dla bezrobotnych reguluje rozporządzenie nr 883/2004.

W którym państwie przysługują świadczenia

Określenie, w którym państwie bezrobotny może ubiegać się o świadczenia, determinuje warunki nabycia prawa do tych świadczeń, które w prawach krajowych poszczególnych państw członkowskich są uregulowane odmiennie (np. różnice co do długości okresu ubezpieczenia wymaganego do nabycia prawa do świadczeń dla bezrobotnych). Nabycie, zachowanie, odzyskanie lub kontynuacja prawa do świadczeń dla bezrobotnych mogą być uzależnione od posiadania okresów ubezpieczenia.

WAŻNE!

Przez „okresy ubezpieczenia” rozumie się okresy składkowe, okresy zatrudnienia lub pracy na własny rachunek, tak jak je określa lub uznaje za okresy ubezpieczenia ustawodawstwo, w którego ramach zostały spełnione lub zostały uznane za spełnione, oraz wszelkie okresy traktowane jako takie, jeśli są uznane przez to ustawodawstwo za równorzędne z okresami ubezpieczenia (art. 1 lit. t rozporządzenia).

Nie zawsze okres ubezpieczenia w państwie, w którym bezrobotny ubiega się o świadczenia, będzie wystarczający, aby nabyć tam prawo do świadczeń. Wówczas zgodnie z art. 61 rozporządzenia należy uwzględnić, w niezbędnym zakresie, okresy ubezpieczenia ukończone w innym państwie członkowskim, tak jakby zostały ukończone na podstawie prawa stosowanego przez organ przyznający świadczenie. Zasadę tę (tzw. zasadę sumowania okresów ubezpieczenia), jeżeli chodzi o świadczenia dla bezrobotnych, stosuje się pod warunkiem, że bezrobotny ubiega się o świadczenie w państwie, w którym ukończył ostatni okres ubezpieczenia.

Przykład

Bezrobotny mieszka w Polsce i tu ubiega się o zasiłek dla bezrobotnych. Przed złożeniem wniosku był zatrudniony i wykonywał pracę w Polsce i tu podlegał ubezpieczeniu. Wcześniej wykonywał pracę i był ubezpieczony w Niemczech. Jeżeli złoży wniosek o zasiłek dla bezrobotnych w Polsce, to organ rozpatrujący ten wniosek, gdy będzie taka potrzeba, powinien również uwzględnić okres ubezpieczenia w Niemczech. Okresy ubezpieczenia w innym państwie członkowskim niż państwo, w którym bezrobotny ubiega się o świadczenia, potwierdza formularz U1 (dawny E 301).

Ustalenie, w którym państwie bezrobotny powinien ubiegać się o świadczenia, zależy po pierwsze od tego, czy mamy do czynienia z osobą bezrobotną częściowo lub w pewnym okresie czy też bezrobotną całkowicie.

W przypadku osoby częściowo lub okresowo bezrobotnej właściwe będzie państwo, w którym jest ona zatrudniona, nawet jeśli mieszka w innym państwie członkowskim.

W przypadku osoby bezrobotnej całkowicie (w pełnym wymiarze) odpowiedź jest bardziej złożona. Jeżeli osoba ta podlegała ostatnio ubezpieczeniu w państwie członkowskim, w którym mieszka, to powinna ubiegać się o świadczenia dla bezrobotnych w tym państwie. Jeżeli okres ubezpieczenia w tym państwie nie wystarczy do nabycia prawa do świadczeń, znajdzie zastosowanie zasada sumowania okresów ubezpieczenia.