Ekwiwalent za niewykorzystany urlop

Urlop wypoczynkowy co do zasady powinien być wykorzystany w naturze, co oznacza, iż pracownik powinien wziąć wolne. To wszystko dla jego dobra: celem urlopu jest bowiem przede wszystkim regeneracja sił pracownika i ochrona jego zdrowia.

Zgodnie z artykułem 171 Kodeksu pracy w przypadku niewykorzystania przysługującego urlopu w całości lub w części z powodu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy, pracownikowi przysługuje ekwiwalent pieniężny, bez względu na to, czy rozwiązanie lub wygaśnięcie umowy nastąpiło z winy pracownika, czy też nie. Wyjątkiem jest sytuacja, w której strony postanowią o wykorzystaniu urlopu w czasie pozostawania pracownika w stosunku pracy na podstawie kolejnej umowy o pracę zawartej z tym samym pracodawcą, bezpośrednio po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniej umowy o pracę z tym pracodawcą. Trzeba zaznaczyć, że ekwiwalent jest wypłacany w ostateczności, gdy nie ma możliwości wykorzystania przysługującego urlopu w naturze. Co istotne, wypłaca się go jedynie w sytuacji, gdy stosunek pracy ustaje, nie ma więc możliwości wypłaty ekwiwalentu w sytuacji, gdy stosunek pracy obowiązuje.

Dłuższe urlopy wypoczynkowe – 35 dni urlopu

Beata podpisała pierwszą umowę z pracodawcą w styczniu 2012 r. Umowa ma trwać do końca października tego roku, czyli została zawarta na 10 miesięcy. Pracodawca chce z nią zawrzeć kolejną umowę, tym razem na rok. Pani Beata otrzymała jednak propozycję innej pracy. Do tej pory wykorzystała u pracodawcy 16 dni wolnego. Ponieważ jej staż pracy wynosi ogółem 12 lat (wliczając okres studiów), wymiar należnego jej urlopu to 26 dni. Gdyby pracowała do końca roku u tego pracodawcy, powinna jeszcze wykorzystać 10 przysługujących jej dni do końca roku, a jeśli umowa byłaby zawarta na dłużej, miałaby czas na wykorzystanie zaległego urlopu do końca września następnego roku. Tak się jednak składa, że nowa propozycja pracy bardziej jej odpowiada, więc zrezygnuje z podpisywania kolejnej umowy. Tymczasem, zgodnie z Kodeksem pracy, pracownikowi przysługuje urlop w wymiarze proporcjonalnym do czasu przepracowanego u danego pracodawcy. Jeśli zatem Beata przepracuje u obecnego pracodawcy łącznie 10 miesięcy, przysługuje jej urlop w wymiarze 22 dni. Z tych 22 dni wykorzystała dopiero 16, zatem ma prawo do 6 dni wolnego do końca października. Gdyby umowa została przedłużona, urlop ten mogłaby wykorzystać nawet w listopadzie czy grudniu, jednak w sytuacji, gdy Beata nie jest zainteresowana kontynuowaniem zatrudnienia u obecnego pracodawcy, powinna wykorzystać urlop do końca października. Jeśli nie jest to możliwe ze względu na kończącą się umowę, pracodawca powinien wypłacić jej ekwiwalent za niewykorzystany urlop.

Forum Kadry