Jak obliczyć ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop

Współczynnik służący do ustalenia ekwiwalentu

Współczynnik służący do ustalenia ekwiwalentu za 1 dzień urlopu ustala się odrębnie w każdym roku kalendarzowym i stosuje przy obliczaniu ekwiwalentu, do którego pracownik nabył prawo w ciągu tego roku kalendarzowego. Współczynnik ustala się, odejmując od liczby dni w danym roku kalendarzowym łączną liczbę przypadających w tym roku niedziel, świąt oraz dni wolnych od pracy wynikających z rozkładu czasu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, a otrzymany wynik dzieli się przez 12. Jeżeli pracownik jest zatrudniony w niepełnym wymiarze czasu pracy tak ustaloną wartość współczynnika, obniża się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika.

Dłuższe urlopy wypoczynkowe – 35 dni urlopu

Wysokość ekwiwalentu

Jeżeli prawidłowo obliczymy sumę miesięcznych wynagrodzeń pracownika oraz współczynnik służący do ustalenia ekwiwalentu, możemy przejść do obliczania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop. Oblicza się go:

1. dzieląc sumę miesięcznych wynagrodzeń przez współczynnik, a następnie
2. dzieląc tak otrzymany ekwiwalent za jeden dzień urlopu przez liczbę odpowiadającą dobowej normie czasu pracy obowiązującej pracownika, a następnie,
3. mnożąc tak otrzymany ekwiwalent za jedną godzinę urlopu przez liczbę godzin niewykorzystanego przez pracownika urlopu wypoczynkowego.

Przedawnienie roszczenia

Roszczenie pracownika w czasie trwania stosunku pracy, jak i po jego ustaniu o ekwiwalent za niewykorzystany urlop przedawnia się z upływem lat trzech (uchwała składu 7 sędziów SN z 15 grudnia 1972 r., III PZP, 40/72, OSNCP 1973, nr 9, poz. 145). Co ważne roszczenie o ekwiwalent, bez względu na to, czy chodzi o urlop bieżący czy zaległy, staje się wymagalne w dacie rozwiązania stosunku pracy (postanowienie SN z 5 grudnia 1996 r., I PKN 34/96, LexPolonica nr 318184).

Urlop pracownika tymczasowego