Niezdrowe współzawodnictwo w pracy

Przede wszystkim o tych, którzy mają wrodzoną skłonność do kreowania wszelkiego rodzaju intryg, niezależnie od miejsca, w którym aktualnie się znajdują. Co to oznacza? Są aktywni zarówno w domu, pracy, jak i w każdym innym środowisku, w którym zdarzyło się im przebywać. Czasami do działania prowokują ich sytuacje, ale niekiedy jest to wrodzona skłonność do intryganctwa.

Kim jest intrygant?

Jest to osoba, która, jak było wspomniane, lubi wprowadzać niezdrową atmosferę w pracy. Po czym go można rozpoznać? Jest to człowiek, który jest zdolny powiedzieć nowo zatrudnionemu pracownikowi: „To tylko na początku wydaje się, że w naszej firmie jest fajnie. Później to dopiero zobaczysz, jakiego niewdzięcznego szefa mamy i ile nadgodzin tu spędzisz”. W ten sposób wytrąca daną osobę z równowagi, prowokuje ją do refleksji, a czasem wzbudza też niepotrzebny stres. Jego celem jest w tym wypadku wybicie kolegi czy koleżanki z właściwego rytmu, jednak nigdy się do tego nie przyzna. Będzie twierdził, że „nic takiego nie miał na celu”.

Onboarding czyli powitanie nowego pracownika

Jak sobie z nim radzić?

Przede wszystkim nie ma sensu uciekanie od takiej osoby. Trzeba nauczyć się z nią radzić. Są różne sposoby postępowania. Z jednej strony można taką osobę i jej zachowanie ignorować, ostentacyjnie dając do zrozumienia, że jej intrygi, kłamstwa, pomówienia, przekoloryzowane historie nikogo nie obchodzą. Można też zrobić zupełnie odwrotnie. Niekiedy warto bowiem podjąć próbę rozmowy z taką osobą, wytłumaczenia jej, na czym polega niestosowność reprezentowanego przez nią zachowania, trzeba ją też ostrzec, że takie sytuacje nie są mile widziane w gronie pracowników. Jeśli dana osoba będzie nadal zajmowała się głównie intrygami w firmie, wkrótce może stracić resztki szacunku wśród współpracowników, a przede wszystkim – ich zaufanie, w efekcie czego będzie mogła liczyć tylko na siebie, np. przy wykonywaniu poleceń służbowych.

Dlaczego mamy do czynienia z intrygantami?

Najprościej mówiąc, dlatego, że jest to jedna z wielu cech charakteru, skłonności, jakimi odznaczają się niektóre osoby. Szerzenie intryg, plotkowanie czy obmawianie niektórym sprawia prawdziwą radość i daje olbrzymią satysfakcję, a nawet korzyści materialne. Jest to też niepewnego rodzaju „recepta” na zbyt niską samoocenę tych osób. Czasami jest to też efekt niemiłych doświadczeń z przeszłości – osoba, która została skrzywdzona przez obmówienie, dzisiaj sama obmawia innych.