Kary porządkowe, Roszczenia ze stosunku pracy

Nakładanie kar porządkowych i pieniężnych jest jednym z uprawnień pracodawcy, wynikającym z zasady podporządkowania pracownika poleceniom przełożonych, które opiera się na unormowaniu art. 100 k.p., wskazującym obowiązki pracownika wobec pracodawcy. Karami porządkowymi w rozumieniu Kodeksu pracy są upomnienie i nagana.

Nasza pracownica zajmująca stanowisko księgowej złożyła do działu kadr pismo wypowiadające umowę o pracę z 3-miesięcznym okresem wypowiedzenia. Po upływie 2 miesięcy od daty złożenia tego wypowiedzenia mąż tej pracownicy zginął w wypadku. Na skutek tego złożyła do działu kadr kolejne pismo, w którym cofnęła swoje wcześniejsze wypowiedzenie umowy o pracę. Pracownica cofnięcie wypowiedzenia motywowała tym, że od czasu złożenia przez nią wypowiedzenia zmianie uległa jej sytuacja życiowa i stała się obecnie jedyną żywicielką rodziny, na której ciąży obowiązek utrzymania domu i dzieci. Mając na względzie fakt, że zatrudniliśmy już na czas nieokreślony nową księgową, nie uwzględniliśmy oświadczenia pracownicy o cofnięciu wcześniejszego wypowiedzenia. Zawarta z nią umowa o pracę uległa rozwiązaniu po upływie okresu wypowiedzenia. Pracownica wniosła do sądu pozew domagając się przywrócenia do pracy. Czy jej powództwo jest zasadne? Czy słusznie odmówiliśmy uwzględnienia jej oświadczenia, w którym odwołała skutki swojego wypowiedzenia?

Zatrudniamy pracownicę na podstawie umowy o pracę na czas określony zawartej na rok. W umowie tej chcieliśmy ustalić możliwość jej wypowiedzenia. Zamieściliśmy więc w treści tej umowy następujący zapis: „art. 33 Kodeksu pracy ma zastosowanie”. Korzystając z tego zapisu wypowiedzieliśmy pracownicy umowę o pracę na 2 tygodnie. Pracownica odwołała się do sądu pracy. W pozwie kwestionuje zapis o możliwości wypowiedzenia zawartej z nią umowy wskazując, że jest on nieprawidłowy. Czy pracownica ma rację? Jeśli tak, to czy złożone wypowiedzenie jest ważne?

Uchybienie godności zawodu nauczyciela lub obowiązkom, jakie na nauczyciela nakłada Karta Nauczyciela, powoduje odpowiedzialność dyscyplinarną.

Spór przed sądem pracy w przypadku wygranej może przynieść pracodawcy korzyści. W razie przegranej pracodawca może zostać zobowiązany do poniesienia kosztów procesu.

Zwolniony związkowiec, który rażąco naruszył obowiązki pracownicze, musi liczyć się z tym, że sąd zamiast roszczenia o przywrócenie do pracy zasądzi jedynie odszkodowanie.

Mój pracownik porzucił pracę. Jego rodzina poinformowała mnie, że wyjechał do pracy za granicę. Firma poniosła z tego tytułu stratę. Czy mogę żądać od pracownika odszkodowania za utracone korzyści, skoro on porzucił pracę?

Pracownik rozwiązał umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracodawcy, podając jako przyczynę nieopłacanie składek na ubezpieczenia społeczne przez pracodawcę. Rzeczywiście na skutek przejściowych trudności finansowych pracodawca nie opłacał za pracowników przez kilka miesięcy składek. Po złożeniu przez pracownika oświadczenia o rozwiązaniu umowy składki te zostały zapłacone wraz z odsetkami. Pracownik więc nie poniósł z tego tytułu żadnej szkody. Czy pracownik może żądać przed sądem zasądzenia mu odszkodowania za rozwiązanie umowy o pracę z winy pracodawcy i jakie ma szanse?

Jeden z pracowników działu marketingu w wyznaczonym przez przełożonego okresie pozyskał dla naszej firmy o połowę mniej klientów niż inni pracownicy zatrudnieni na takich samych warunkach. Wykazał przy tym duży brak inicjatywy w pozyskiwaniu klientów. Czy możemy wobec niego zastosować karę upomnienia?

Pracownik magazynu obsługując wózek widłowy doprowadził do wywrócenia się stosu palet, w wyniku czego ranny został inny pracownik oraz uległo zniszczeniu kilkanaście sztuk sprzętu elektronicznego. Z dotychczasowych ustaleń wynika, że obsługiwany przez pracownika wózek był niesprawny. Czy ten fakt wyłącza możliwość ukarania pracownika karą porządkową? Czy możemy zwolnić tego pracownika dyscyplinarnie?

Niedawno podjęłam pracę jako specjalistka w zakresie kadr i płac. Zorientowałam się, że zakład pracy, w którym zostałam zatrudniona, rozlicza się z pracownikami niezgodnie z prawem (szef zwleka z wypłatą wynagrodzeń, część wynagrodzenia płaci „pod stołem”, zaniża należności z tytułu podróży służbowych itp.). Czy jako kadrowa mogę być pociągnięta do odpowiedzialności za postępowanie pracodawcy? Co zrobić, by nie narazić się na żadne zarzuty?

Nasz pracownik 1 lutego br. wyszedł z pracy samowolnie bez usprawiedliwienia o 3 godziny wcześniej. Natomiast 4 lutego 2008 r. pracował i złożył podanie o urlop bezpłatny od 5 lutego do końca miesiąca, które szef mu zaaprobował. Czy możemy wobec niego zastosować karę pieniężną za opuszczenie miejsca pracy bez usprawiedliwienia w wysokości jednodniowego wynagrodzenia za pracę i w konsekwencji wypłacić mu tylko wynagrodzenie za 5 godzin przepracowanych 1 lutego?

Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy pracodawca może ukarać pracownika trzema rodzajami kar porządkowych: upomnieniem, naganą lub karą pieniężną.

Zatrudniamy na podstawie umowy o pracę sprzątaczki, które wykonują pracę w budynkach należących do naszych kontrahentów. Zastanawiamy się nad wprowadzeniem dla niektórych z tych pracownic ryczałtu za godziny nadliczbowe. Słyszeliśmy jednak, że i tak będą mogły domagać się wypłaty od nas należności z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych przekraczających przyznany ryczałt. Czy to prawda, a jeżeli tak, to jak się bronić przed zarzutami pracownic, skoro nie prowadzimy im ewidencji czasu pracy i czy w takim razie wprowadzanie takiego ryczałtu ma sens?

Przepisy kodeksu pracy ograniczają wysokość odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia. Jednakże pracownicy mogą dochodzić wyższego odszkodowania przed sądem pracy na podstawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego.

W razie niezgodnego z prawem wypowiedzenia przez pracodawcę umowy o pracę w okresie niezgodnego z prawem wypowiedzenia warunków tej umowy pracownikowi przysługuje odszkodowanie z art. 45 § 1 k.p. w wysokości określonej w art. 471k.p., w związku z każdym z tych wypowiedzeń. (Wyrok Sądu Najwyższego z 20 września 2005 r., sygn. akt II PK 6/05)