Trzynaste wynagrodzenie. Ile trzeba przepracować? Kiedy trzynastka nie przysługuje?

• Komu przysługuje prawo do trzynastki
• Ile trzeba przepracować, aby nabyć prawo do trzynastki
• Utrata prawa do trzynastki

Komu przysługuje prawo do trzynastki

Dodatkowe wynagrodzenie roczne, czyli tzw. trzynastka jest wypłacana pracownikom sfery budżetowej, którzy przepracowali cały rok kalendarzowy. Wysokość tego dodatkowego wynagrodzenia wynosi 8,5 proc. łącznych zarobków z 2024 r.

Autopromocja

Prawo do trzynastki mają m.in. pracownicy:

• państwowych jednostek sfery budżetowej, dla których środki na wynagrodzenia są kształtowane na podstawie odrębnej ustawy;
• zatrudnieni w urzędach organów władzy publicznej, kontroli, ochrony prawa oraz sądach i trybunałach;
• samorządowych jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych prowadzących gospodarkę finansową na zasadach określonych w ustawie o finansach publicznych.

Uprawnień do dodatkowego wynagrodzenia rocznego nie mają:

• osoby zajmujące kierownicze stanowiska państwowe,
• żołnierze oraz funkcjonariusze m.in. Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej.

Ile trzeba przepracować, aby nabyć prawo do trzynastki

Warunkiem nabycia prawa do dodatkowego wynagrodzenia rocznego jest przepracowanie u danego pracodawcy całego roku kalendarzowego. Pracownik, który nie przepracował pełnego roku, ma prawo do trzynastki w wysokości proporcjonalnej do okresu przepracowanego, pod warunkiem że przepracował co najmniej 6 miesięcy w roku kalendarzowym. Od tej zasady są jednak wyjątki.

Autopromocja

ZFŚS
Zasady tworzenia i prowadzenia

Sprawdź

Spełnienie warunku przepracowania 6 miesięcy nie jest konieczne w razie:

• nawiązania stosunku pracy w trakcie roku kalendarzowego z nauczycielem i nauczycielem akademickim zgodnie z organizacją pracy szkoły (szkoły wyższej);
• zatrudnienia pracownika do pracy sezonowej, jeżeli umowa o pracę została zawarta na sezon trwający nie krócej niż trzy miesiące;
• powołania pracownika do czynnej służby wojskowej albo skierowania do odbycia służby zastępczej;
• rozwiązania stosunku pracy w związku z:

- przejściem na emeryturę, rentę szkoleniową albo rentę z tytułu niezdolności do pracy lub świadczenie rehabilitacyjne,

- przeniesieniem służbowym, powołaniem lub wyborem,

Autopromocja

Szkolenie: Zasiłki i ubezpieczenia społeczne w praktyce

Termin: 12 grudnia 2024 r.

Sprawdź

- likwidacją pracodawcy albo zmniejszeniem zatrudnienia z przyczyn dotyczących pracodawcy,

- likwidacją jednostki organizacyjnej pracodawcy lub jej reorganizacją;

Autopromocja

Zbiegi tytułów do ubezpieczeń społecznych

Sprawdź

• podjęcia zatrudnienia:

- w wyniku przeniesienia służbowego,

- na podstawie powołania lub wyboru,

- w związku z likwidacją poprzedniego pracodawcy albo ze zmniejszeniem zatrudnienia z przyczyn dotyczących tego pracodawcy,

- w związku z likwidacją jednostki organizacyjnej poprzedniego pracodawcy lub jej reorganizacją,

- po zwolnieniu z czynnej służby wojskowej albo po odbyciu służby zastępczej;

• korzystania z:

- urlopu wychowawczego,

- urlopu macierzyńskiego,

- urlopu ojcowskiego,

- urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego,

- urlopu dla poratowania zdrowia,

- urlopu do celów naukowych, artystycznych lub kształcenia zawodowego przez nauczyciela lub nauczyciela akademickiego,

- urlopu rodzicielskiego;

• wygaśnięcia stosunku pracy w związku ze śmiercią pracownika.

Utrata prawa do trzynastki

Pracownik może także stracić prawo do dodatkowego wynagrodzenia rocznego. Sytuacjami, w których pracownik nie otrzyma trzynastki, są:

• nieusprawiedliwiona nieobecność w pracy trwająca dłużej niż 2 dni. Należy zwrócić uwagę, ze dopiero trzeci dzień nieusprawiedliwionej nieobecności spowoduje utratę prawa do dodatkowego wynagrodzenia rocznego;

• stawienie się do pracy lub przebywanie w pracy w stanie nietrzeźwości. Stan nietrzeźwości można stwierdzić w wyniku kontroli trzeźwości pracownika. Stan nietrzeźwości ma miejsce, gdy zawartość alkoholu w organizmie wynosi lub prowadzi do stężenia we krwi powyżej 0,5‰ alkoholu albo obecności w wydychanym powietrzu powyżej 0,25 mg alkoholu w 1 dm3;

• wymierzenie pracownikowi kary dyscyplinarnej wydalenia z pracy lub ze służby. Karę dyscyplinarną wydalenia z pracy w urzędzie za naruszenie obowiązków pracownika ponoszą urzędnicy państwowi mianowani. Także urzędnicy służby cywilnej ponoszą karę dyscyplinarną wydalenia ze służby cywilnej, a pracownicy służby cywilnej – wydalenia z pracy w urzędzie;
• rozwiązanie z pracownikiem umowy o pracę bez wypowiedzenia z jego winy. Rozwiązanie stosunku pracy w trybie dyscyplinarnym jest możliwe w razie:

- ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych;

- popełnienia przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku, jeżeli przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem;

- zawinionej przez pracownika utraty uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku.