Tematy - Postępowanie przed sądem pracy, Sądy pracy - INFOR.PL

Przewodniczący zakładowej organizacji związkowej spożywał alkohol w czasie pracy. Zamierzamy rozwiązać z nim dyscyplinarnie umowę o pracę, bez obowiązkowej konsultacji z zakładową organizacją związkową. Spodziewamy się, że związkowiec odwoła się do sądu i będzie żądać przywrócenia na poprzednie stanowisko pracy. Czy sąd może zamiast przywrócenia przyznać pracownikowi jedynie odszkodowanie?

Jedna z podstawowych zasad postępowania cywilnego gwarantuje jego uczestnikowi możliwość występowania przed sądem osobiście lub przez pełnomocnika. Niekiedy pełnomocnictwo jest wręcz konieczne.

W sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych oprócz pracowników również inspektorzy pracy, organizacje społeczne oraz prokurator są uprawnieni do występowania z powództwem na rzecz pracowników.

Pracownik, jako słabsza strona postępowania, powinien być szczególnie chroniony. Ustawodawca wyszedł temu naprzeciw i rozszerzył katalog podmiotów mogących bronić jego praw.

W przypadku wykazania pracownikowi winy umyślnej odpowiedzialność jego nie ogranicza się tylko do kwoty 3-miesięcznych zarobków, lecz obejmuje obowiązek naprawienia szkody w pełnej wysokości.

Pracownicy, którzy zostali poszkodowani wskutek mobbingu, mogą dochodzić od swojego pracodawcy roszczeń odszkodowawczych.

Sąd może przywrócić pracownika do pracy, jeżeli w wyniku procesu okaże się, że rozwiązanie z nim umowy o pracę było wadliwe.

Działania pracodawcy związane z mobbingiem można podzielić na dwie grupy - mające na celu zapobieganie mobbingowi i dotyczące jego skutków.

Pracodawca musi się liczyć z obowiązkiem zapłaty wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy, jeżeli sąd przywróci do pracy zwolnionego niesłusznie pracownika.

Współczesna dyskryminacja w miejscu pracy nie dotyczy już tylko kobiet aspirujących na stanowiska kierownicze, ale w związku ze zmianami na rynku pracy dotyka także coraz częściej mniejszości narodowych.

Zakończenie sporu z pracownikiem bez udziału sądu pozwala zaoszczędzić czas i uniknąć wysokich kosztów. Pomocne mogą okazać się w tym względzie nieco dziś zapomniane komisje pojednawcze.

Jedną z wad postępowań sądowych jest ich długotrwałość i przewlekłość. Ustawodawca, chcąc wyeliminować ten stan, stworzył pewne mechanizmy, które mają na celu przyspieszenie postępowania.

Rozwiązaliśmy z pracownikiem umowę o pracę 28 lutego 2007 r. Wyrokiem sądu, który uprawomocnił się 28 maja 2008 r., pracownik został przywrócony do pracy. Sąd zasądził na jego korzyść wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy. Do pracy pracownik stawił się 2 czerwca 2008 r. W aktach zasiłkowych pracownika jest kopia druku ZUS Z-3 wypełnionego na wniosek pracownika w celu przedłożenia w ZUS do ustalenia prawa do zasiłku chorobowego od 1 marca 2007 r. Pracownik zaczął chorować w lutym 2007 r. i otrzymał wynagrodzenie chorobowe za 8 dni lutego, a po rozwiązaniu umowy o pracę wypłatę świadczenia przekazaliśmy do ZUS. Czy po powrocie do pracy pracownika powinniśmy rozliczyć zasiłek chorobowy wypłacony przez ZUS od 1 marca 2007 r. jako wynagrodzenie chorobowe?

Opinia biegłych dostarcza sądowi wiedzy specjalistycznej koniecznej do dokonania oceny stanu zdrowia osoby ubiegającej się o świadczenie rentowe, w tym rodzaju występujących schorzeń, stopnia ich zaawansowania i nasilenia związanych z nimi dolegliwości, stanowiących łącznie o zdolności do wykonywania zatrudnienia lub jej braku. Sąd nie może - wbrew opinii biegłych - oprzeć ustaleń w tym zakresie na własnym przekonaniu.

Rozwiązaliśmy z pracownicą umowę o pracę bez wypowiedzenia z jej winy. Jako uzasadnienie zwolnienia podaliśmy 3 różne przyczyny. Pracownica odwołała się od tego zwolnienia do sądu pracy. Czy jeżeli w czasie rozprawy sąd pracy uzna, że jedna z tych przyczyn jest bezzasadna, a pozostałe są prawidłowe, to całe zwolnienie dyscyplinarne będzie bezzasadne?

Odmowa wydania zaświadczenia przez ZUS musi mieć formę decyzji. Ubezpieczony może wówczas odwołać się do sądu pracy.

Jeżeli powód jednoznacznie formułuje żądanie, to sąd pracy nie ma obowiązku pouczać go o bezzasadności powództwa i możliwości skutecznego dochodzenia innych roszczeń.

PIP pomoże zatrudnionym na stacjach paliw złożyć skargę do sądu, jeśli pracodawca zmusi ich do pracy w święta. W Boże Narodzenie i Nowy Rok pracownicy stacji mogą odmówić świadczenia pracy. Kodeks pracy powinien określić, których placówek handlowych nie dotyczy zakaz pracy w handlu w święta.

Powstanie stosunku pracy nie jest zależne od faktycznego rozpoczęcia pracy przez pracownika. Wystarczy samo zawarcie umowy.

Pracownik wnoszący powództwo z zakresu prawa pracy, w którym wartość żądania przekracza 50 tys. zł, obowiązany jest wpłacić opłatę stosunkową od pozwu.

Odwołania od decyzji organów rentowych wnosi się na piśmie do organu, który wydał decyzję, w terminie miesiąca od doręczenia odpisu decyzji. Organ rentowy przekazuje niezwłocznie odwołanie wraz z aktami sprawy do sądu.

Pracownik, który uzyskał wyrok przywracający go do pracy, może żądać wykonania tego orzeczenia w drodze postępowania egzekucyjnego. W toku tego postępowania opornemu pracodawcy grożą grzywny, a nawet areszt.

W ciągu dwóch miesięcy od przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę pracownik może bez wypowiedzenia, za siedmiodniowym uprzedzeniem, rozwiązać stosunek pracy. Czy w takiej sytuacji przysługuje mu odszkodowanie za skrócony okres wypowiedzenia?

Nie jest możliwe określenie minimalnego okresu, w jakim pracownik musi być nękany, aby uznać, że był on ofiarą mobbingu.

Wnosząc do sądu pozew, w którym wartość przedmiotu sporu przewyższa 50 tys. zł, pracownik i pracodawca muszą uiścić opłatę stosunkową. Jeśli kwota dochodzonego roszczenia jest niższa, płacą tylko opłatę podstawową w kwocie 30 zł i to dopiero skarżąc wydane orzeczenie.

Jeden z moich pracowników złożył w sądzie pozew odszkodowawczy ze znacznym przekroczeniem 14-dniowego terminu od dnia doręczenia informacji o rozwiązaniu stosunku pracy. Spodziewałem się, że pozew zostanie odrzucony, a sprawa nie będzie rozpatrywana. Tymczasem 24 września 2007 r. odebrałem pozew wraz z wezwaniem na rozprawę na 22 października 2007 r. Czy sąd postąpił zgodnie z prawem?

Pracodawca, który skarży orzeczenie sądu do kwoty niższej niż 50 tys. zł, obowiązany jest wnieść opłatę stosunkową obliczoną od wartości przedmiotu zaskarżenia.

Sąd przywracając do pracy, zasądza wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, które może być zmniejszone jedynie w wyjątkowych wypadkach.

O tym, czy pracownik jest zatrudniony w zadaniowym systemie czasu pracy, przesądza umowa i sposób jej wykonywania.

Postępowanie przed sądem pracy, Sądy pracy

Czy sąd może przyznać związkowcowi odszkodowanie zamiast przywrócić do pracy

Jak udzielić pełnomocnictwa

Wytaczanie powództw na rzecz pracownika

Pełnomocnicy pracownika

Umyślne wyrządzenie szkody

Przedawnienie roszczeń z tytułu mobbingu

Gdy sąd przywróci pracownika do pracy

Obowiązki pracodawcy związane z mobbingiem

Wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy

Zakaz dyskryminacji w pracy

Komisja pojednawcza szansą na ugodowe zakończenie sporu

Postępowanie wyjaśniające w sporach pracowniczych

Postępowanie wyjaśniające w sprawach pracowniczych

Czy przywrócenie pracownika do pracy powoduje zmianę zasiłku chorobowego na wynagrodzenie chorobowe

Sąd nie może przyznać prawa do renty wbrew opinii biegłych

Kilka przyczyn zwolnienia dyscyplinarnego

Można zaskarżyć odmowę wydania zaświadczenia

Nie można orzekać o innym roszczeniu niż zgłoszone

Pracownicy stacji paliw mogą odmówić pracy w święta

Pracownik może zapłacić wysokie odszkodowanie za nieprzystąpienie do pracy

27 tys. zł opłaty od pozwu o 0,5 mln zł odszkodowania

Postępowanie odwoławcze w sprawach ubezpieczeniowych

Ponowne zatrudnienie pracownika

Czy pracownik ma prawo do odszkodowania

Pracodawca zapłaci zadośćuczynienie za rozstrój zdrowia pracownika

Ile kosztuje sprawa w sądzie pracy

Czy sąd powinien wyznaczyć rozprawę

Trzeba wpłacić 5 proc. od wartości zaskarżenia

Pensja w zasadzie bez zmian

Umowa i regulamin wykluczały nadgodziny