Gdy swoich roszczeń dochodzi pracodowca

Konieczność rozpoznania pozwu wzajemnego łącznie z pozwem złożonym wcześniej przez pracownika powoduje, że jego wniesienie możliwe jest pod pewnymi warunkami. Powództwo wzajemne jest dopuszczalne w dwóch sytuacjach, które nie muszą wystąpić łącznie.

Pierwsza z nich istnieje wtedy, gdy roszczenie wzajemne pozostaje w związku z roszczeniem powoda. Druga możliwość wniesienia powództwa wzajemnego obejmuje przypadki, gdy roszczenie pozwanego nadaje się do potrącenia z roszczeniem powoda. W praktyce o dopuszczalności wniesienia powództwa wzajemnego najczęściej decyduje pierwsza przesłanka, czyli związek z roszczeniem powoda. Występuje on wtedy, gdy roszczenie pracodawcy wynika ze stosunku pracy lub dotyczy roszczeń z nim związanych.

Na temat dopuszczalności wnoszenia powództw wzajemnych w sprawach pracowniczych wypowiedział się Sąd Najwyższy. Według niego żaden przepis Kodeksu postępowania cywilnego nie wyłącza ani nie ogranicza możliwości wytoczenia powództwa wzajemnego przez pozwanego pracodawcę z tej tylko przyczyny, że powód jest pracownikiem pozwanego. W uchwale z 4 października 1994 r. (I PZP 41/94, OSNP 1995/5/63) Sąd Najwyższy przyjął, że w sprawie z powództwa pracownika o roszczenie ze stosunku pracy sąd pracy nie może odmówić rozpoznania powództwa wzajemnego zakładu pracy o roszczenie z zakresu pracowniczej odpowiedzialności materialnej, jeżeli są spełnione warunki przewidziane w art. 204 k.p.c.

Powództwem wzajemnym mogą zostać objęte wszystkie roszczenia wynikające ze stosunku pracy i z nim związane. Pracodawca może w nim domagać się np. zapłaty: odszkodowania za szkodę wyrządzoną w mieniu pracodawcy, odszkodowania za bezzasadne rozwiązanie stosunku pracy bez wypowiedzenia przez pracownika, zwrotu kwoty dofinansowania nauki pracownika, odszkodowania za naruszenie zakazu konkurencji, zwrotu nadpłaconego wynagrodzenia itp.

Sąd pracy może ponadto rozpoznać tylko takie sprawy, które podlegają jego właściwości. Pracodawca może zatem objąć pozwem wzajemnym skierowanym przeciwko pracownikowi tylko takie roszczenia, które również w normalnym pozwie skierowałby do sądu pracy, a nie sądu cywilnego. Roszczeń niewynikających ze stosunku pracy pracodawca może dochodzić od pracownika odrębnie przed sądem cywilnym. A zatem np. pracodawca pozwany o zapłatę wynagrodzenia nie ma możliwości wniesienia pozwu wzajemnego o zwrot pożyczki udzielonej pracownikowi prywatnie (poza stosunkiem pracy). Dodatkowo w postępowaniu uproszczonym (o roszczenia wynikające z umowy o pracę, w których wartość przedmiotu sporu nie przekracza 10 000 zł) zgodnie z art. 505⁴ § 2 k.p.c. powództwo wzajemne jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy roszczenie w nim zgłoszone również nadaje się do rozpoznania w postępowaniu uproszczonym.