Czy pracownik może żądać wypłaty wynagrodzenia na konto po ustaniu zatrudnienia

Wniosek złożony przez byłego pracownika nie jest dla Państwa wiążący, ponieważ nie zawiera danych dotyczących właściciela rachunku. Wypłaty wynagrodzenia w sposób bezgotówkowy mogą Państwo dokonać jedynie na konto bankowe, którego pracownik jest właścicielem lub współwłaścicielem. Ponadto, jeżeli przepisy wewnątrzzakładowe lub zapisy umowy o pracę nie przewidują takiego sposobu wypłaty wynagrodzeń, nie muszą Państwo przychylać się do prośby byłego pracownika.

Autopromocja

UZASADNIENIE

Pracodawca dokonuje wypłaty wynagrodzenia za pracę w formie pieniężnej do rąk pracownika, np. w kasie firmy (art. 86 Kodeksu pracy). Spełnienie tego świadczenia w inny sposób, np. przekazem pocztowym lub przelewem na wskazane przez zatrudnionego konto bankowe, może nastąpić jedynie wtedy, gdy:

• tak stanowi wprowadzony w zakładzie układ zbiorowy pracy (przy czym niezbędna jest tu pisemna zgoda pracownika) lub
• pracownik uprzednio wyrazi na to zgodę na piśmie.

Zatem nie tylko zapis w przepisach wewnętrznych przesądza o możliwości wypłaty wynagrodzenia w sposób bezgotówkowy.

Autopromocja

Kodeks pracy 2024
Praktyczny komentarz z przykładami

Sprawdź

Podstawą do takiej wypłaty może być również samo pisemne oświadczenie – zgoda pracownika, jeżeli pracodawca zaakceptuje taki sposób wypłaty wynagrodzenia.

WAŻNE!

Pracodawca może uwzględnić pisemną zgodę pracownika na przelew wynagrodzenia na jego rachunek osobisty, nawet jeżeli takiej formy przekazywania wynagrodzenia za pracę nie przewidują przepisy wewnątrzzakładowe lub umowa o pracę.

Autopromocja

Benefity dla pracowników
- skutki w zakresie PIT i ZUS

Sprawdź

PRZYKŁAD

Pracodawca działający w branży budowlanej, u którego nie funkcjonuje zbiorowy układ pracy, do końca 2010 r. wypłacał wynagrodzenia w kasie firmy. W marcu 2011 r. aneksem do regulaminu pracy wprowadził zapis, na podstawie którego od 1 kwietnia wynagrodzenia będą przelewane na rachunki bankowe pracowników. Jednak nie wszyscy pracownicy założyli konta osobiste. W związku z tym pracodawca musi wypłacać im wynagrodzenie w firmowej kasie tak długo, aż złożą pisemną zgodę na przelewanie ich pensji na rachunki bankowe, których są właścicielami. Ponadto pracodawca nie może zmusić podwładnych do wyrażenia takiej zgody.

Autopromocja

Jak przygotować się do zmian 2024
Prawo pracy, ZUS, podatki, rachunkowość

Sprawdź

Pisemna zgoda pracownika na dokonywanie wypłaty wynagrodzenia przelewem powinna zawierać dane właściciela rachunku, nazwę i adres banku oraz numer konta. Brak danych dotyczących właściciela i numeru rachunku sprawia, że taka dyspozycja jest nieważna i wymaga uzupełnienia. Należy przy tym pamiętać, że nieprawidłowe jest przekazanie wynagrodzenia na rachunek bankowy, którego pracownik nie jest właścicielem ani współwłaścicielem, nawet jeżeli pracownik wskaże wszelkie niezbędne dane dotyczące tego rachunku, w tym jego właściciela. Przepisy prawa pracy nakazują bowiem pracodawcy wypłacać wynagrodzenie pracownikowi, a nie innej osobie, nawet blisko spokrewnionej z zatrudnionym.

Nie mają Państwo obowiązku bezgotówkowej wypłaty wynagrodzenia, mimo że były pracownik wyraził pisemną zgodę, ponieważ złożona przez niego dyspozycja wypłaty wynagrodzenia na rachunek bankowy jest niepełna.

Zatem w opisanej sytuacji wynagrodzenie należy postawić do dyspozycji pracownika w kasie firmy.

Podstawa prawna:

Autopromocja

Zakładowy Fundusz Świadczeń
Socjalnych - komentarz i przykłady

Sprawdź

• art. 86 Kodeksu pracy.

Orzecznictwo uzupełniające:

• Wymaganie pisemnej zgody pracownika na bezgotówkową formę wypłaty wynagrodzenia za pracę ma ściśle bezwzględnie obowiązujący charakter, a postanowienie regulaminu pracy dopuszczające ustną zgodę jest nieważne. (Wyrok Sądu Najwyższego z 24 września 2003 r., I PK 324/02, OSNP 2004/18/313)
• Pracownik może cofnąć zgodę na wypłacanie wynagrodzenia za pracę w inny sposób niż w formie pieniężnej do jego rąk lub zmienić dyspozycję w tym zakresie i takie zachowanie nie narusza obowiązku lojalności wobec pracodawcy. (Wyrok Sądu Najwyższego z 21 lutego 2002 r., I PKN 917/00, OSNP 2004/4/61)